Άλλη μια κρίση, ευκαιρία στα μάτια του Ερντογάν – που σπεύδει να δηλώσει την παρουσία του στη Συρία. Όχι μόνο κατά τη μεταβατική περίοδο, αλλά σε πιο μόνιμη βάση.

«Ακούστε εκείνο το ρητό “όποιος δεν έχει χέρι στο χωράφι, δεν έχει δικαίωμα στη σοδειά”. Χωρίς δισταγμό, σηκώσαμε απλώς ένα πολιτικό και κοινωνικό βάρος που καμία άλλη χώρα στον κόσμο δεν μπορούσε να διαχειριστεί».

Η στάση του έφερε κοντά τους Αμερικανούς, οι οποίοι αιφνιδιάστηκαν παρακολουθώντας τις εικόνες με τον Ιμπραϊμ Καλίν να περπατάει στη Δαμασκό.

Σε μια κίνηση υψηλού πολιτικού συμβολισμού, ο Τούρκος Πρόεδρος έστειλε τον επικεφαλής των Μυστικών Υπηρεσιών της χώρας του στην συριακή πρωτεύουσα – ως μια πρώτη πράξη αναγνώρισης της παρούσας κατάστασης πραγμάτων. Λίγο αργότερα ανακοινώθηκε ότι η Άγκυρα άνοιξε ξανά την πρεσβεία της στη Δαμασκό μετά από 12 χρόνια και ο Αμερικανός Υπουργός Εξωτερικών έφτανε στο αεροδρόμιο Εσένμπογκα στην Άγκυρα.

Επί τόπου τον συνάντησε ο Ερντογάν και με συνοπτικές διαδικασίες συμφώνησαν ως προς την ανάγκη διασφάλισης ότι δεν θα υπάρξει επανεμφάνιση του Ισλαμικού Κράτους. Τις λεπτομέρειες εξέτασε ο Άντονι Μπλίνκεν, με τον Τούρκο ομόλογο του Χακάν Φιντάν.

«Οι χώρες μας δούλεψαν πολύ σκληρά και έδωσαν πολλά για πολλά χρόνια για να εξασφαλίσουν την εξάλειψη του εδαφικού χαλιφάτου του ISIS για να διασφαλίσουν ότι αυτή η απειλή δεν θα ξανασηκωθεί».

Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία για τους Τούρκους είναι ο δρόμος που θα επιλέξει να ακολουθήσει μετά τις 20 Ιανουαρίου ο Τραμπ και εάν προτίθεται να αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα από την Συρία. Ενδεικτικές, οι δηλώσεις του ΥΠΕΞ της Τουρκίας, Χακάν Φιντάν.

«Η διασφάλιση της σταθερότητας στη Συρία, η αποτροπή της τρομοκρατίας του ISIS και του PKK (Κούρδοι). Αυτές είναι οι προτεραιότητες μας».

Τα ζητούμενα για την Άγκυρα τώρα είναι δύο: πρώτον θα ήθελε να φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο του κουρδικού – αναγνωρίζοντας τον μανδύα προστασίας που σήκωσαν ΗΠΑ και Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ. Έτσι ίσως κάνει πίσω προκειμένου να προωθήσει το δεύτερο ζητούμενο που είναι να εδραιωθεί ως ο κύριος παίκτης στη

Συρία και ως περιφερειακός παράγοντας. Και κάπου εδώ μπαίνει στη συζήτηση το Κυπριακό…

Η Συρία, όπως και η Κύπρος, συμπεριλαμβάνεται στα λεγόμενα σύνορα της καρδιάς του Ερντογάν. Έχουμε ένα σχήμα με επιμέρους στοιχεία τον αναθεωρητισμό, την επεκτατική πολιτική της Τουρκίας, το μεταναστευτικό, τη στάσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα νέα γεωπολιτικά δεδομένα που θα δημιουργηθούν – σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο για το μέλλον του Κυπριακού. Προσέξτε… εάν στην Συρία σχηματιστεί μια Κυβέρνηση η οποία θα λογοδοτεί στον Τούρκο Πρόεδρο τότε υπάρχει ένα σοβαρό ενδεχόμενο να προσπαθήσει ο Ερντογάν να δημιουργήσει νέα τετελεσμένα. Βλέπουμε τώρα το χάρτη της γαλάζιας πατρίδας – ας εστιάσουμε στη θαλάσσια περιοχή ανάμεσα στην Κύπρο και την Συρία, βλέπουμε ότι αποτυπώνονται οι βλέψεις της Άγκυρας για την οριοθέτηση ΑΟΖ – παραβλέποντας πλήρως την κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Πού οδηγεί αυτό; Είναι ο χάρτης των τουρκικών αμφισβητήσεων σύμφωνα με τις οποίες η Κυπριακή Δημοκρατία δεν έχει δικαίωμα σε ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα. Με κόκκινο χρώμα είναι η δήθεν τουρκική ΑΟΖ, με ροζ είναι οι περιοχές που υποτίθεται πως δώρισε η Τουρκία στο ψευδοκράτος…

Μέχρι στιγμής φάνηκε ότι τα αντανακλαστικά του Ερντογάν λειτούργησαν αμέσως. Ο Τούρκος Πρόεδρος δεν ξαφνιάστηκε από τις εξελίξεις στην Συρία, αλλά από τη στιγμή κατά την οποία προέκυψαν – καθώς φαίνεται πως τις ανέμενε σε μεταγενέστερο στάδιο.

Δείτε το ρεπορτάζ του Χριστόφορου Χριστοφή: