Συθέμελα σείονται οι ισορροπίες της Μέσης Ανατολής, ισορροπίες που αποκρυσταλώθηκαν κατά τη διάρκεια της προηγούμενης δεκαπενταετίας. Πυρετός διπλωματικών επαφών και συναντήσεις επιχειρούν να χαράξουν νέες στρατηγικές προσέγγισης των διαφορετικών στρατοπέδων, με την Άγκυρα να ανάγεται στον πλέον κρίσιμο παράγοντα στη διαμόρφωση του νέου σκηνικού.
Μιλώντας στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση ο Πολιτικός Αναλυτής, Χρίστος Ιακώβου, αναφέρει ότι οι απανωτές συναντήσεις (Τριμερής Σύνοδος στο Κάιρο, επίσκεψη Χέρτσογκ και Υπουργού Εξωτερικών των ΗΑΕ στην Κύπρο) έχουν τη δική τους σημειολογία και μόνο τυχαίες δε μπορούν να θεωρηθούν.
«Το χρονικό σημείο εξέλιξης αυτών των γεγονότων, δίνει και κάποιες απαντήσεις. Υπάρχει ένα μεταβατικό περιβάλλον στην περιοχή μας το οποίο χαρακτηρίζεται από ένα στοιχείο το οποίο είναι άνευ προηγουμένου. Έχουμε ένα μεταβατικό στάδιο με χαοτικά στοιχεία με αβεβαιότητα. Αλλάζει πλέον ένα σκηνικό που αποκρυσταλλώθηκε την προηγούμενη δεκαετία. »
Την ώρα που το Ιράν υποχωρεί -σε γεωπολιτικό επίπεδο- και στα τρία σημεία που αναβαθμίστηκε την προηγούμενη δεκαετία (Χαμάς, Χεζμπολάχ, Συρία) η κατάσταση στη Συρία παραμένει ρευστή και αβέβαιη με τον ρόλο της Τουρκίας να θεωρείται καταλυτικός.
«Πάμε σε ένα σκηνικό του οποίου βασικό στοιχείο, σε ό,τι αφορά την ανάγνωση και ανάλυσή του, είναι ότι εμφανίζεται ένα νέο μουσουλμανικό κράτος, το οποίο είναι ισχυρό σε πολλούς τομείς, να διεκδικεί έναν ηγετικό ως ηγεμονικό ρόλο στην περιοχή. Κι αυτό είναι η Τουρκία.»
Όλα αυτά, εξηγεί ο Χρίστος Ιακώβου, δημιουργούν μια «εύλογη ανησυχία» και «κάποιες συσπειρώσεις» εναντίον των προθέσεων και της στρατηγικής υπερεξάπλωσης της Τουρκίας, η οποία παρουσιάζει δύο ιδιαίτερα επικίνδυνα και αρνητικά στοιχεία για το Ισραήλ. Το ένα είναι το εντεινόμενο αντιδυτικό στοιχείο στην εξωτερική της πολιτική, που έχει ως αποτέλεσμα την απομάκρυνσή της από τον ΝΑΤΟϊκό προσανατολισμό. Το δεύτερο είναι το γεγονός ότι το Ισλάμ καθίσταται ολοένα και περισσότερο εργαλείο άσκησης εξωτερικής πολιτικής. Και ως εκ τούτου, ο φόβος του Ισραήλ είναι αυτό που αναπόφευκτα, σύμφωνα με τον αναλυτή, θα γίνει:
«Η Τουρκία θα επιδιώξει να θέσει υπό τον έλεγχό της διάφορες ισλαμιστικές οργανώσεις που παλαιότερα ήλεγχε το Ιράν ή άλλα ισλαμικά κράτη και να τα χρησιμοποιήσει ως αιχμές του δόρατός της για να διευρύνει το πέδίο δράσης της στη Μέση Ανατολή.»
Παράλληλα, η Άγκυρα επιχειρεί να αυξήσει τη θάλασσια ισχύ της, έχοντας γεωπολιτικούς στόχους. Ακόμη και αν οι κινήσεις της δεν συνάδουν με το Διεθνές Δίκαιο, δημιουργείται προηγούμενο και ενδέχεται να πηρεάσει αρνητικά εξελίξεις που έχουν να κάνουν με τον στρατηγικό σχεδιασμό Κύπρου και Λιβάνου. «Αν η Τουρκία προχωρήσει σε Μνημόνια με τη Συρία, πολύ πιθανό θα επηρεάσει και την ΑΟΖ του Λιβάνου», προσθέτει ο Χρίστος Ιακώβου.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο προσπάθειας δημιουργίας ενός φιλοδυτικού υποσυστήματος ασφαλείας, τόσο η Κύπρος όσο και η Ελλάδας αποτελούν τα μόνα κράτη που μπορούν να διαδραματίσουν τον ρόλο της γέφυρας ή του μεσάζοντος.
Δείτε όσα ανέφερε ο Πολιτικός Αναλυτής, Χρίστος Ιακώβου, στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση:
