ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ, εμείς οι Κύπριοι ανακαλύψαμε ότι απέναντί μας στην Τουρκία θα ανεγερθεί ο πυρηνικός σταθμός του Άκουγιου και αρχίσαμε να ανησυχούμε, να διαμαρτυρόμαστε, να φωνάζουμε, να διαδηλώνουμε.

ΟΜΩΣ, ΤΟ ΘΕΜΑ της κατασκευής του πυρηνικού αυτού σταθμού δεν ήρθε ξαφνικά στη ζωή μας σήμερα. Δεν είναι τώρα που ξεκίνησε. Αλλά ξεκίνησε να συζητιέται εδώ και τριάντα χρόνια. Έκτοτε δεν είδαμε αντιδράσεις. Κάποιες χλιαρές μόνο είδαμε. Και σήμερα που το θηρίο θέριεψε και έβαλε μπροστά τις μηχανές για κατασκευή του σταθμού, αρχίσαμε να ανησυχούμε και να κατσιαρίζουμε δυνατά. Όμως, για να αντιμετωπίσεις ένα θηρίο, πρέπει να το κάνεις πριν αυτό γεννηθεί. Ή όταν το θηρίο είναι μικρό και μπορείς να του επιβληθείς. Τώρα, όσο και να φωνάζεις, δεν καταφέρνεις τίποτε. Άλλωστε, πίσω από το θηρίο αυτό κρύβονται άλλα δυο θηρία: Ρωσία και Τουρκία. Τολμούμε όταν βγαίνουμε στους δρόμους να τα ψάλλουμε και στους Ρώσους; Τολμούμε να πηγαίνουμε έξω από την ρωσική πρεσβεία και να ρίχνουμε κουτιά με καυσαέρια;

ΑΛΛΑ, ΓΙΑΤΙ ανησυχούμε εμείς οι Κύπριοι για την κατασκευή του πυρηνικού σταθμού στο Άκουγιου; Δεν ακούσαμε τον πολύ Ρώσο πρέσβη στην Κύπρο, Στανισλάβ Οσάτσι, να μας δηλώνει μόλις προχθές ότι «δεν συντρέχει κανένας λόγος ανησυχίας»; Δεν τον ακούσαμε να μας λέει με όλη τη σοβαρότητά του πως «η κατασκευή του πυρηνικού σταθμού στο Άκουγιου δεν πρέπει να προβληματίζει, καθώς θα χρησιμοποιηθεί η τελευταία τεχνολογία»;

ΕΠΙΣΗΣ, και αυτό είναι σημαντικό: Δεν ακούσαμε τον κ. Οσάτσι να μας λέει πως η κυπριακή κυβέρνηση και η Βουλή έχουν ενημερωθεί σχετικά με την ασφάλεια του πυρηνικού σταθμού, από αντιπροσωπεία της ρωσικής εταιρείας που ανέλαβε την κατασκευή του και η οποία συναντήθηκε πριν από μερικούς μήνες, στη Λευκωσία, με εκπροσώπους του υπουργείου Ενέργειας καθώς και με τον πρόεδρο της Κυπριακής Βουλής;

ΑΦΟΥ ΛΟΙΠΟΝ ενημερώθηκε πριν από μερικούς μήνες ο πρόεδρος της Βουλής, άρα και τα κόμματα, ότι η κατασκευή του Άκουγιου είναι ασφαλής και δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος, γιατί δεν αντέδρασαν τότε; Μήπως πείστηκαν από τους Ρώσους τεχνικούς ότι δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος και τώρα κατάλαβαν ότι υπάρχει κίνδυνος;

ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ. Αν θα ξεκινήσουμε τις διαμαρτυρίες, γιατί μόνο τέτοιες μπορούμε να κάνουμε, ας χτυπούμε στο σωστό στόχο. Ευθύνη δεν έχει μόνο η Τουρκία που θα καταβάλει το παραδάκι για την κατασκευή του. Αλλά ευθύνη έχει, ίσως και μεγαλύτερη, και αυτός που θα τον κατασκευάσει. Η Ρωσία δηλαδή. Είναι όπως το έγκλημα. Κάποιος πουλά μαχαίρι σε κάποιον άλλο, γνωρίζοντας ότι αυτός ο άλλος θα χρησιμοποιήσει το μαχαίρι για δολοφονία… Άρα, ευθύνη στη δολοφονία έχει και ο πωλητής του μαχαιριού.