Είσαι εδώ! Διαβάζεις το άρθρο αυτό, και θέλω να σου πω ένα μεγάλο μπράβο γιατί τα πήγες πολύ καλά.

Ότι και αν έχεις κάνει τους τελευταίους δύο μήνες, όσο και αν έχεις κουραστεί, ότι και αν έχεις καταφέρει, ή ακόμα και αν έχεις βαρεθεί… Όσο και αν έχεις φοβηθεί, όσο και αν έχεις αγχωθεί, είμαι εδώ, για να σου πω ότι τα κατάφερες!

Κάνε μια στάση, πάρε 2 βαθιές ανάσες, και πήγαινε πίσω στον χρόνο. Χρειάστηκε να μαζέψεις όλες σου τις αντοχές, τις ανοχές. Να γίνεις δημιουργικός. Να διαχειριστείς το μυαλό σου, τα συναισθήματα σου. Χρειάστηκε να κάνεις δουλειά. Είτε το έχεις καταλάβει, είτε όχι…  Πως πέρασαν οι τελευταίοι δύο μήνες για σένα;

Και μετά από αυτή την αναδρομή, κάνε την πιο δύσκολη ερώτηση στον εαυτό σου και βρες το θάρρος να την απαντήσεις:  «Τι έμαθα;»

Και θέλει κότσια να απαντήσω αυτή την ερώτηση. Θέλει να ηρεμίσω το «εγώ» μου που συνεχίζει να παραπονιέται και να μου λέει πως γίνεται να έχω μάθει κάτι που κλείστηκα σπίτι μου; Που η δουλειά μου δεν πάει καλά; Που η οικονομία θα πάει χάλια και τα λοιπά, και τα λοιπά. Πάρε λοιπόν από το χέρι το παιδί που κρύβεται μέσα σου, ηρέμισε το, πες του να σωπάσει, και πες στον εαυτό σου τι πραγματικά έμαθες;

Ακόμα και τώρα, αν νιώθεις ότι δεν έχεις μάθει τίποτα, σταμάτα ότι κάνεις και σκέψου αν είναι αλήθεια αυτό. Πάντα κάτι μικρό ή μεγάλο θα βρεις.

Τις τελευταίες μέρες, κάνω αυτή την ερώτηση και παίρνω πάντα μια διαφορετική απάντηση για κάθε ίδια μου ερώτηση…

«Τι έμαθες;»  «Έμαθα να κάνω υπομονή.» «Να αντέχω τον εαυτό μου μέσα σε ένα σπίτι.» «Έμαθα ότι δεν αξίζει να φοβάμαι για πράγματα που δεν μπορώ να ελέγξω.» «Έμαθα να περνώ χρόνο με τον εαυτό μου.» «Έμαθα να μαγειρεύω.» «Έμαθα να αντέχω την γυναίκα μου!» «Έμαθα να επικοινωνώ με το σύζυγο μου.» «Δεν είχα σκεφτεί ότι έμαθα κάτι… μέχρι τώρα.» «Έμαθα ότι για να είμαι χαρούμενος κι ευτυχισμένος δεν χρειάζομαι πολλά.» «Έμαθα να βάζω τα όρια μου!» «Έμαθα να ζητώ βοήθεια…» «Έμαθα να επικοινωνώ καλύτερα με τα παιδιά μου» «Έμαθα ότι ο χρόνος δεν ήταν ποτέ ο πραγματικός λόγος που δεν έκανα κάτι.» «Έμαθα να είμαι ευγνώμον γι’ αυτά που έχω.»

Τι έμαθες λοιπόν;

Όλη μας η ζωή είναι ένα μάθημα. Ή θα το πάρεις, και θα προχωρήσεις στην επόμενη τάξη, ή θα μείνεις στην ίδια τάξη… μέχρι να πάρεις το μάθημα σου.

Θέλω λοιπόν να σου πω, και να είσαι σίγουρος/η, ότι θα έχεις βγει πολύ πιο δυνατός/η από όταν μπήκες στην καραντίνα.

Όσο και αν έχεις ταλαιπωρηθεί αυτό το διάστημα, δες τον εαυτό σου στον καθρέφτη και πες του ένα μεγάλο «μπράβο» γιατί τελικά, ακόμα και αν δεν το συνειδητοποίησες ακόμα… «τα κατάφερες! Μπορείς να αντιμετωπίσεις τα πάντα!»