Οι προεδρικές εκλογές τέλειωσαν και τα αποτελέσματα είναι πλέον γεγονός. Όμως εκτός των αριθμών πάντα ο λαός, μέσω των εκλογών, στέλνει σαφέστατα μηνύματα. Έτσι και σε αυτές τις εκλογές τα μηνύματα των πολιτών ποικίλα. Ένα από αυτά όμως που ξεχωρίζει, είναι η αυξανομένη απαξίωση των πολιτών έναντι των πολιτικών και της πολιτικής. Κατά τον 1ο γύρο 28.12% απείχαν, 1.48% έριξαν λευκό και 0.87% άκυρο. Κατά τον 2ο γύρο οι αριθμοί χειρότεροι. Το 26% τήρησε αποχή, 3% λευκό και 3% άκυρο.

Αν και οι εκλογές αυτές χαρακτηρίστηκαν ως οι πιο κρίσιμες για το εθνικό μας θέμα, οι πολίτες εντονότερα από κάθε άλλη φορά έδειξαν την απαξίωσή τους προς τα κόμματα και τους πολιτικούς. Είναι πραγματικά καταθλιπτικό μέχρι και τραγικό οι διεθνείς οργανισμοί να περιμένουν με αγωνία τα αποτελέσματα των εκλογών κι εμείς ως οι άμεσα ενδιαφερόμενοι είτε να απέχουμε είτε, στις πλείστες μετρήσεις, να δείχνουμε την προτίμησή μας προς τον «Κανένα».

Όπως και σε άλλες εκλογικές αναμετρήσεις οι κομματικές ηγεσίες σίγουρα θα δηλώσουν ότι πήραν τα μηνύματα και θα προσπαθήσουν να ανατρέψουν αυτήν την αποκαρδιωτική απαξίωση. Στην ουσία όμως τίποτα δεν θα κάνουν και στις επόμενες εκλογές το φαινόμενο αυτό θα είναι εντονότερο.

Πολλοί ισχυρίζονται ότι ο κυριότερος λόγος της απαξίωσης είναι τα σκάνδαλα και η διαφθορά. Σωστή αυτή η άποψη μέχρις ενός σημείου. Σίγουρα υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν ότι όλοι είναι κλέφτες, λαμόγια και απατεώνες. Όμως αυτή η ισοπεδωτική αντιμετώπιση δεν είναι η άποψη της πλειοψηφίας.

Αν κάποιος δει αντικειμενικά τις συμπεριφορές των υποψηφίων, των επιτελείων και των κομματικών ηγεσιών, εύκολα θα επισημάνει άλλους δυο βασικότερους παράγοντες που επηρεάζουν άμεσα την κρίση των πολιτών για τους πολιτικούς και γενικότερα για την πολιτική.

Πρώτον είναι η υποτίμηση της νοημοσύνης των πολιτών και δεύτερον η κομματική εντιμότητα.

Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, όπως ήταν άλλωστε αναμενόμενο, έγιναν από όλες σχεδόν τις πλευρές ατυχείς δηλώσεις που χαρακτηρίστηκαν γκάφες, αυτογκόλ και άλλα τέτοια. Παρόλα αυτά κανένα επιτελείο ή κόμμα δεν είπε, με διπλωματικό τρόπο, ότι έκανε λάθος ο υποψήφιός του. Υπάρχουν πολλοί σοβαροί τρόποι να απολογηθείς χωρίς να πλήξεις μια υποψηφιότητα. Τουναντίον όλοι ανεξαιρέτως, και ενίοτε με επιθετικό τρόπο, δήλωναν ότι παρερμηνεύτηκαν οι δηλώσεις, ότι δεν κατάλαβαν τι είπε ο υποψήφιος κλπ. Με άλλα λόγια προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι όλοι είμαστε βλάκες, αμόρφωτοι, ξύλα απελέκητα. Έλεος! Πόσο μπορεί κάποιος να υποτιμά τόσο βάναυσα τη νοημοσύνη του απλού πολίτη!

Στον άλλο παράγοντα, αυτόν της κομματικής εντιμότητας, και σε αυτές τις εκλογές τα τερτίπια και καμώματα των κόμματων κυριάρχησαν. Οι εσωκομματικές διαμάχες υπήρξαν πιο έντονες και από αυτές μεταξύ των υποψήφιων. Παρασυναγωγές στελεχών, πριμοδοτήσεις τρίτων και άλλα, έδωσαν δείγματα «απείρου κομματικού ήθους» και «πολιτικής εντιμότητας». Βέβαια όλα αυτά με το πρόσχημα θεμάτων αρχής και άλλα κουροφέξαλα. Δεν έφταναν όλα αυτά και δήλωναν ότι τους ενδιαφέρει η συνοχή του κόμματος, σέβονται τις αποφάσεις των συλλογικών οργάνων και, άκουσον άκουσον, είναι ενάντια στην κάθε αποστασία. Ακόμα δήλωναν ως οι συνδετικοί κρίκοι για την συνοχή του κόμματος. Κρίκοι σίγουρα αλλά διαχρονικά αδύναμοι.

Και στα αντίπαλα στρατόπεδα δυστυχώς η ίδια αντίληψη περί κομματικών αρχών και ήθους. Όλους αυτούς που έκαναν το παν για να πλήξουν το ίδιό τους το κόμμα, τους υποδέχτηκαν με ανοικτές τις αγκάλες προσφέροντάς τους «γη και ύδωρ», ξεχνώντας βέβαια το πώς χαρακτήριζαν παρόμοια φαινόμενα όταν η φωτιά έκαιγε το δικό τους το σπίτι από δικά τους στελέχη.

Όλα αυτά και πολλά άλλα είναι η βασική αιτία της απαξίωσης και όχι η έλλειψη ενδιαφέροντος από τους πολίτες για τα κοινά.

Ας πάρουν λοιπόν τα σωστά μηνύματα και ας δείξουν σεβασμό στη νοημοσύνη του πολίτη. Ας δώσουν δείγματα γραφής πολιτικού ήθους και κομματικής εντιμότητας, αν πράγματι θέλουν να νικήσουν τον Κανένα. Διαφορετικά θα έρχονται πάντα δεύτεροι και καταϊδρωμένοι.