Σίγουρα όλοι θα θυμούνται τον Ραούφ Ντενκτάς. Ανεξάρτητα από το αν θέλουμε να τον θυμόμαστε ή όχι ο Ντενκτάς υπήρξε μια πραγματικότητα, κακή δυστυχώς για την Κύπρο.

Όταν το 1958 ο τότε εισαγγελέας από τον Άγιο Επιφάνειο δημιουργούσε το δικό του δόγμα για την Κύπρο, δηλαδή το Taksim (διχοτόμηση), στην ουσία έθετε με τις θέσεις του τη βάση για το διαμελισμό της πατρίδας μας.

Οι θεωρίες του βέβαια αυτές πήραν σάρκα και οστά όταν το 1983 ανακήρυττε το ψευδοκράτος κατά παράβαση κάθε έννοιας δικαίου και του καταστατικού χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Η μονομερή ανακήρυξη του ψευδοκράτους, με δικές μας παρεμβάσεις και διπλωματικούς αγώνες, χαρακτηρίστηκε αποσχιστική ενέργεια όπως φαίνεται και στα ψηφίσματα 541/1983 και 550/1984.

Ο Τ/κ ηγέτης, ή καλύτερα ο Τούρκος ηγέτης των Τ/κ (πρώτα εξυπηρετούσε τα συμφέροντα της Τουρκίας και μετά των Τ/κ), ουδέποτε πίστεψε ότι Ε/κ και Τ/κ θα μπορούσαν να ζήσουν αρμονικά σε μια επανενωμένη πατρίδα. Ουδέποτε δηλαδή πίστεψε στην Κύπρο.

Η νομική του κατάρτιση και η οξυδέρκειά του ήταν τα κυριότερα χαρακτηριστικά που τον βοήθησαν να αναρριχηθεί στην υψηλότερη βαθμίδα της ηγεσίας των Τ/κ, όπου έπαιξε τον σημαντικότερο ρόλο μέχρι το 2005 οπόταν και αποσύρθηκε από την πολιτική όταν είδε ότι οι θέσεις του κατέρρευσαν με το να στηρίξουν οι Τ/κ το σχέδιο Ανάν.

Για μας τους Ε/κ αλλά και για μεγάλη μερίδα των Τ/κ οι θέσεις του περί λύσης δύο κρατών θεωρούνταν ανάθεμα. Στη δική μας πλευρά ειδικότερα τέτοιες θέσεις θεωρούνταν μειοδοτικές και προδοτικές.

Τις προάλλες ο Μουσταφά Ακιντζί, στη διακαναλική του συνέντευξη δήλωσε ότι έχει βολιδοσκοπηθεί από τη δική μας πλευρά για λύση δυο κρατών εντός ΕΕ. Ο ίδιος βέβαια δήλωσε προσηλωμένος στη λύση ΔΔΟ και σε μια επανενωμένη πατρίδα αλλά, όπως είπε χαρακτηριστικά, αν θέλετε κάτι τέτοιο (λύση δυο κρατών) τότε να το καταθέσετε και να το συζητήσουμε.

Οποία κατάντια. Εμείς θέλουμε μια επανενωμένη πατρίδα αλλά αν εσείς θέλετε διχοτόμηση ελάτε να το συζητήσουμε. Αυτό και αν είναι ο απόλυτος εθνικός εξευτελισμός.

Σίγουρα ο Ακιντζί κάνει και αυτός μια επικοινωνιακή πολιτική. Σίγουρα αυτά που ισχυρίζεται δεν έγιναν ακριβώς έτσι. Πώς να το κάνουμε, αποκλείεται ο ΠτΔ μέσω του περιβάλλοντός του, να έκανε μια τέτοια νύξη. Από την άλλη όμως δεν είναι η πρώτη φορά που από επίσημα Ε/κ χείλη έχουν αναπτυχθεί τέτοιες αχαρακτήριστες και μειοδοτικές θεωρίες.

Όλες αυτές οι συγκεκαλυμμένες θέσεις και σοφιστείες για δυο κράτη εντός ΕΕ, με τους Τ/κ απογαλακτισμένους από την Τουρκία, χωρίς ομφάλιο λώρο και άλλα κουραφέξαλα δεν σώζουν την ξευτίλα και τον κατήφορο που έχουμε πάρει.

Δεν αντιλαμβάνονται ότι η λύση δυο κρατών θα είναι το τέλος του Κυπριακού Ελληνισμού. Δεν έχουν το θάρρος να παραδεχτούν ότι εντός ή εκτός ΕΕ, απογαλακτισμένοι ή μη, με ή χωρίς ομφάλιο λώρο δεν είναι τίποτε άλλο από διχοτόμηση. Δεν είναι τίποτε άλλο από το Taksim του Ραούφ Ντενκτάς, οι θέσεις του οποίου θεωρούνταν ανάθεμα για την εθνική μας υπόθεση.

Ακόμα και ο Ντενκτάς, που σαν έξυπνος και διορατικός πολιτικός ήταν πεπεισμένος ότι στο τέλος θα αναγκαζόμασταν να δεχθούμε τις δίκες του θέσεις, ουδέποτε φαντάστηκε ότι οι δικές του διχοτομικές θεωρίες θα καταντούσαν να είναι θέση μεγάλης μερίδας ανάμεσα στους Ελληνοκυπρίους. Αυτή μας την κατάντια ουδέποτε την προέβλεψε.

Όλα αυτά δεν είναι τίποτε άλλο από εθνική κατάπτωση. Δεν είναι τίποτε άλλο από πτώχευση εθνικών αξιών και ιδεωδών. Είναι τα συμπτώματα όταν ένας λαός έχει πτωχεύσει εθνικά. Δυστυχώς σε τέτοιο στάδιο εθνικής κατάρρευσης τα πάντα είναι μη αναστρέψιμα και η χαμένη πατρίδα ένα τραγικό γεγονός.

Αυτό είναι το τέλος κύριοι. Δυστυχώς κύριοι επτωχεύσαμεν.