Και ξαφνικά οι «ινστρούχτορες» του ποδοσφαίρου, επινόησαν την μπλε κάρτα! Κάτι σαν εκείνο το απορρυπαντικό με τους κίτρινους, κόκκινους και μπλε κόκκους που καθαρίζει καλύτερα τα ρούχα. Έχουν μπερδέψει το ποδόσφαιρο με την μπουγάδα. Και το «πλυντήριο» μέσα στο οποίο βάζουν τη μπάλα, θα τη χαλάσει, θα την κάνει να χάσει το χρώμα της, θα μοιάζει με ξεβαμμένη μπουγάδα, απλωμένη στα «μανταλάκια» της ανοησίας και της παράνοιας.
Oι «σοφοί» του ποδοσφαίρου, η IFAB, το διοικητικό συμβούλιο της παγκόσμιας ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας δηλαδή, που θεσπίζει του κανόνες και νομοθετεί, «γέννησε» λοιπόν την μπλε κάρτα. Σύμφωνα με τους εμπνευστές της, το μέτρο έχει σχεδιαστεί για να αξιολογήσει κατά πόσον οι προσωρινές, δεκάλεπτες αποβολές για συγκεκριμένες παραβάσεις, όπως τα λεγόμενα «επαγγελματικά» φάουλ – όπου ένας παίκτης βγάζει σκόπιμα εκτός αγώνα έναν αντίπαλο σε κατάσταση επίθεσης, όταν δε δικαιολογείται κόκκινη κάρτα – μπορούν να βελτιώσουν τη συμπεριφορά των παικτών και να αυξήσουν τον σεβασμό προς τους διαιτητές των αγώνων. Η FIFA διευκρίνισε ότι ο νέος κανόνας θα δοκιμαστεί πρώτα στα χαμηλότερα επίπεδα του αθλήματος προτού εισαχθεί σε οποιοδήποτε είδος κορυφαίας κατηγορίας ποδοσφαίρου.Οι προπονητές της Πρέμιερ Λιγκ σήκωσαν το γάντι και σχεδόν ομόφωνα εξέφρασαν την αντίθεση τους και τις αμφιβολίες τους, για το αν χρειάζεται μια επιπλέον κάρτα στο άθλημα. Ο Άγγελος Ποστέκογλου, πιο καυστικός από όλους, είπε ξεκάθαρα πως έτσι καταστρέφεται το ποδόσφαιρο. Ο Γιούργκεν Κλόπ, τόνισε ότι η ιδέα δε μοιάζει καθόλου καλή, προσθέτοντας ότι δε θυμάται γενικά κάποια άλλη φορά που οι άνθρωποι της IFAB, είχαν μια καλή ιδέα. Ο Μικέλ Αρτέτα σχολίασε πως δε βλέπει πως μπορούν τα sin-bins, όπως ονομάζονται, να ωφελήσουν το ποδόσφαιρο ενώ ο Μαουρίτσιο Ποτσετίνο αφού δήλωσε πως τα πράγματα θα γίνουν εξαιρετικά περίπλοκα άνευ λόγου και αιτίας, αναρωτήθηκε τι θα γίνει αν πρέπει να αποβληθεί για δέκα λεπτά ο τερματοφύλακας!
Aντιδράσεις ήρθαν και από τη La Liga. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Καρλέτο Αντσελότι που τόνισε χαρακτηριστικά πως δεν καταλαβαίνει γιατί γίνονται όλο και πιο πολύπλοκα τα πράγματα με τους κανονισμούς, λέγοντας πως τελικά μάλλον κάνουν πιο δύσκολη τη ζωή και τη δουλειά του διαιτητή, των παικτών και των προπονητών, παρά τους διευκολύνουν.
Οι άνθρωποι του ποδοσφαίρου, οι πρωταγωνιστές μίλησαν. Αλλά ποιος τους ακούει; Στη ζωή όπως και στο ποδόσφαιρο, δυστυχώς τις πλείστες φορές τις αποφάσεις τις παίρνουν άνθρωποι, που ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα. Οι πόρτες των γραφείων τους είναι συνήθως ερμητικά κλειστές στον ρεαλισμό. Οι… περισπούδαστοι τεχνοκράτες, οι χαρτογιακάδες που λέει και ο θυμόσοφος λαός, στο τέλος θα καταφέρουν, το ποδόσφαιρο από το δημοφιλέστερο των σπορ να καταντήσει ένα θλιβερό… video game. Η μπάλα όμως είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Ένα ζωντανό παιχνίδι για παίκτες όχι για gamers. Κλείνουμε με μερικά λόγια του Εδουάρδο Γκαλεάνο, του Ουρουγουανού συγγραφέα, που εξύμνησε όσο λίγοι τη στρογγυλή θεά. «Ευτυχώς εμφανίζονται ακόμα στα γήπεδα, μολονότι αυτό συμβαίνει περιστασιακά, μερικοί “ξεδιάντροποι” που κάνουνε του κεφαλιού τους και διαπράττουν το “κακούργημα” να ντριμπλάρουν όλη την αντίπαλη ομάδα, το διαιτητή και το κοινό, μόνο και μόνο για την αγνή απόλαυση του κορμιού, που ξεχύνεται στην απαγορευμένη περιπέτεια της ελευθερίας». Αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Όχι μπλε κάρτες, δεκάλεπτες αποβολές και ποιος ξέρει τι άλλο ζοφερό μας περιμένει ακόμα…