Έχετε κοιτάξει ποτέ στα μάτια τη νέα γενειά και έτυχε να τη ρωτήσετε κατά πόσο ενδιαφέρετε για τα κατεχόμενα μέρη μας κι εάν ασχολείται με τη λύση του κυπριακού προβλήματος; Όσοι ακόμη τρέφετε ελπίδες ότι οι νέοι μας στο σύνολό τους, όχι μερικές μεμονωμένες περιπτώσεις, ενδιαφέρονται έστω και λίγο, διατηρώ την πεποίθηση πως πλανάσθε πλάνην οικτράν.

Οι νέοι ξέρουν μονάχα ότι μια φορά κι ένα καιρό το 1/3 της Κύπρου το κατέλαβαν οι Τούρκοι. Ως εκεί όμως. Το πώς και το γιατί και οι συνέπειες δεν τους απασχολούν καθόλου. Είναι ήδη τραγικά τα όσα βιώνουν σήμερα. Πάμπολλες φορές πήγατε στα ξένα με σκοπό να το λύσετε, καλώς βέβαια, όμως δεν κατανοήσατε έστω και στο ελάχιστο πως η νεολαία ξεκινώντας από την εφηβεία μέχρι περίπου τα 30 έχει βάλει άλλους στόχους, κάνει άλλα όνειρα, έχει άλλες προτεραιότητες πια, που στον καθένα ξεχωριστά διαφέρουν αναλόγως.

Άλλους, απασχολεί η επαγγελματική αποκατάσταση, άλλους τα ερωτικά και πολλούς άλλους η κατά κόσμο life style ζωή. Ιδιαίτερα όσον αφορά το τελευταίο εμείς κι εσείς “φτιάξαμε” έτσι τη σύγχρονη νεολαία. Μάλιστα αρκετοί νέοι κι ολάκερες οικογένειες “αυτοεξορίστηκαν” από το Νησί που τους μάτωσε τα όνειρά τους. Μήπως αναρωτηθήκατε, εσείς κύριοι της πολιτικής ηγεσίας, πόσοι μετανάστευσαν και πόσοι καθημερινώς αποχωρούν από την πατρίδα που τους γέννησε για να βρουν μια καλύτερη τύχη; Μια φίλη μου, αεροσυνοδός, κάποτε, μου ομολόγησε όλη την αλήθεια: “Φεύγουν οριστικά και το καταλαβαίνω από τις πολλές αποσκευές τους”.

Απ’ την άλλη, οι πρόσφυγες μπούχτισαν, οι συγγενείς αγνοουμένων το ίδιο, οι Κύπριοι “παράδωσαν” τα όπλα. Και ξέρετε γιατί; Γιατί τόσα χρόνια δεν βρέθηκε η λύση. Ίσως δεν συνειδητοποιήσαμε στο βαθμό που θα ‘πρεπε κιόλας και τονίζω άνευ κομμάτων και παθών, πώς η τύχη μας εξαρτάται αποκλειστικά και άμεσα από τους ισχυρούς της γης. Αυτοί κάνουν το απόλυτο κουμάντο. Κι ας αγωνίζονται ακόμη ορισμένοι πολιτικοί μας, με νύχια και με δόντια, να πετύχουν το ακατόρθωτο ή έστω να λυθεί όπως-όπως το πρόβλημα. Η νεολαία όμως, δεν είναι παλαβή. Αντιθέτως. Μια ζωή την έχει, τι δεν καταλάβατε, γι’ αυτό θέλει να την ζήσει εδώ και τώρα! Ακριβώς… 

Η νεολαία κατάλαβε πολλά. Η γενειά της “αμφισβήτησης” αισθάνθηκε ότι δεν έχει ούτε δουλειά ούτε καν αξιοπρεπή διαβίωση. Κατάλαβε ότι διανύει τα χρόνια της εγκληματικής έξαρσης. Κατάλαβε επίσης ότι κάποιοι έστησαν καριέρες στο θέμα του κυπριακού, κατάλαβε πως το μέγα πρόβλημα είναι η ανεργία και η δυστυχία, κατάλαβε, μην ανησυχείτε, κατάλαβε…