Στη συνέχεια του άρθρου του γράφοντος για την Τουρκική προκλητικότητα και την πιθανή κορύφωση της το 2023 ώστε να συμπίπτει με τα 100 χρόνια από την διάλυση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, είναι πλέον ηλίου φαεινότερο ότι ο Ερντογάν με τις εμμονές του, έχει ως μοναδικό στόχο την αναβίωση της. Θα κινηθεί δε προς αυτή την κατεύθυνση, εκμεταλλευόμενος το δυσκίνητο σύστημα λήψης αποφάσεων των Δυτικών Κρατών και κυρίως τον κορεσμό του πολιτικού συστήματος πολλών δυτικών χωρών – συμπεριλαμβανομένων της Ελλάδας και Κύπρου – των οποίων οι πολιτικοί δεν εφαρμόζουν πολιτική πρόληψης και αποτροπής της τουρκικής προκλητικότητας. Η αποδεδειγμένη πλέον αλαζονική πορεία του Ερντογάν για υλοποίηση του οράματος του για την νέα οθωμανική αυτοκρατορία με την αναθεώρηση των συνθηκών Λωζάνης -Σεβρών κ.λ.π. πάνω στις οποίες εδράζεται η κρατική οντότητα και η γεωγραφική κυριαρχία των κρατών της Ανατολικής Μεσογείου και της Βορείου Αφρικής, επιβάλλει την αφύπνιση όλων των φίλιων λαών της περιοχής μας και την πρακτική εφαρμογή μέτρων αποτροπής της τουρκικής επεκτατικότητας. Η στενή συνεργασία όχι μόνο των κυβερνήσεων αλλά και φορέων/ανθρώπων που με την εμπειρία και κοινή αποδοχή τους μπορούν να επηρεάσουν τις αποφάσεις των πολιτικών ηγεσιών των κρατών τους είναι όσο ποτέ άλλοτε αναγκαία. Η «ΙΣΧΥΣ ΕΝ ΤΗ ΕΝΩΣΕΙ» ΤΩΡΑ, είναι η μόνη διέξοδος για τα κράτη της Ανατολικής Μεσογείου για να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τον Τουρκικό επεκτατισμό, ο οποίος αργά ή γρήγορα θα είναι γεγονός και όχι θεωρία.
Οι συμφωνίες και τα μνημόνια που υπεγράφησαν μέχρι σήμερα στις τριμερείς και τετραμερείς συναντήσεις των χωρών της περιοχής, έχουν τα δύο από τα τρία απαραίτητα στοιχεία μιας ολοκληρωμένης και αποτελεσματικής διακρατικής συνεργασίας. Κάθε διακρατική συμφωνία πρέπει να έχει την δυνατότητα να εφαρμοστεί σε τρία επίπεδα: Πολιτικό-οικονομικό και το Επιχειρησιακό το οποίο κατοχυρώνει και εξασφαλίζει την αποτελεσματική εφαρμογή των συμφωνιών στα άλλα δύο επίπεδα. (Ιδιαίτερα δε όταν οι συμφωνίες αμφισβητούνται με επίδειξη στρατιωτικής ισχύος από έναν απειλητικό και επεκτατικό γείτονα όπως η Τουρκία. )
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Δυστυχώς μέχρι σήμερα όλες οι συμφωνίες που υπεγράφησαν δεν περιλαμβάνουν το επιχειρησιακό επίπεδο και έτσι η Τουρκία βρίσκει ελεύθερο πεδίο όχι μόνο για να αμφισβητήσει αλλά και να προκαλέσει νέα τετελεσμένα με την στρατιωτική της ισχύ στο συγκεκριμένο πεδίο δράσης της Ανατολικής Μεσογείου και της Βορείου Αφρικής.
Πιο κάτω παρουσιάζω ένα χάρτη, ο οποίος είναι εφιαλτικός για τον Ελληνισμό και στον οποίο φαίνεται ξεκάθαρα ποιες χώρες επηρεάζει και προσπαθεί με κάθε τρόπο να ασκήσει επιρροή και έλεγχο βοηθώντας τις με διάφορες τρόπους (στρατιωτικό υλικό, εκπαίδευση, οικονομική ενίεσχυση κλπ) προκειμένου να εφαρμόσει την πολιτική της που θα την φέρει στον τελικό στόχο της που είναι η αναβίωση (ίσως με άλλο όνομα)της νέας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Η Τουρκική επιδίωξη για αύξηση της επιρροής και του ελέγχου σε όσα κράτη υπάρχει το ισλαμικό στοιχείο εκφράζεται σε όλα τα επίπεδα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η διακήρυξη του 3ου Συνεδρίου των Ισλαμικών Κρατών που διοργανώθηκε πριν λίγες μέρες στην Κωνσταντινούπολη (στις 19-20-21 Δεκεμβρίου 2019), με κύριο σκοπό την συνένωση των Ισλαμικών κρατών με πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη με ενιαία εσωτερική και εξωτερική πολιτική και Ισλαμική άμυνα. Έχουν εκδώσει μέχρι και το σύνταγμα της νέας «Ισλαμικής Ομοσπονδίας» που ουσιαστικά επιδιώκουν να αποτελεί την νέα Οθωμανική αυτοκρατορία με άλλη ονομασία. Πίσω από όλη αυτή την προσπάθεια βρίσκεται η ακαδημαϊκή συμβουλευτική Ομάδα του Ερντογάν για την αναβίωση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Το κύριο όμως όπλο του Ερντογάν σε αυτή την προσπάθεια είναι η στρατιωτική Ισχύς την οποία αναβαθμίζει συνεχώς χωρίς να τον ενδιαφέρει η κακή κατάσταση της τουρκικής οικονομίας και το χαμηλό επίπεδο ευημερίας του λαού του. Ουσιαστικά ο Ερντογάν τα «παίζει όλα για όλα» εκμεταλλευόμενος την κοντόφθαλμη πολιτική και την αναποφασιστικότητα της Ευρώπης και του Ελληνισμού.
Ο μόνος άξονας που μπορεί να παραμείνει αλώβητος λόγω του συμπαγούς κοινωνικού και θρησκευτικού ιστού είναι η Ελλάδα, η Κυπριακή Δημοκρατία και ο Ισραήλ και από τις μεγάλες δυνάμεις η Γαλλία η οποία έχει διαχρονικά συμφέροντα στην περιοχή και δεν διατηρεί ιδιαίτερα καλές σχέσεις με την Τουρκία. Ευτυχώς η Αίγυπτος λόγω Σίσι αποτελεί ισχυρό παράγοντα αποτροπής των τουρκικών σχεδίων εφόσον αξιοποιηθεί μέσα στο πλαίσιο του δόγματος «Ισχύς εν τη ενώσει» σε όλα τα επίπεδα!
Λαμβανομένων υπόψη των παραπάνω είναι επιτακτική η ανάγκη για ευαισθητοποίηση των κυβερνήσεων των γειτονικών κρατών (και όχι μόνο) για την εφαρμογή πρακτικών αποτρεπτικών μέτρων ως αναπόσπαστο μέρος των συμφωνιών, προκειμένου να ανακοπεί η Τουρκική προκλητικότητα και να δημιουργηθούν συνθήκες ασφάλειας και σταθερότητας επ’ωφελεία όλων των κρατών της Ανατολικής Μεσογείου αλλά και των χωρών που δραστηριοποιούνται στην περιοχή. Ο χρόνος κυλά πλέον εναντίον μας και κατά της εθνικής μας επιβίωσης για λόγους που αναφέρθηκαν σε σειρά προηγούμενων άρθρων.
Κύριοι πολιτικοί όλων των κομμάτων, επιτέλους μην στρουθοκαμηλίζετε και μην τρέφετε αυταπάτες!!! Οι προθέσεις και οι πράξεις της Τουρκίας δύο επιλογές μας αφήνουν : Είτε προετοιμαζόμαστε με αποτρεπτικές ενέργειες σε όλα τα επίπεδα (Άμυνα, πρακτικές συνεργασίες με τα φίλια κράτη στο επιχειρησιακό πεδίο και άμεση αξιοποίηση των ώριμων ενεργειακών οικοπέδων στην ΑΟΖ μας) είτε η Κύπρος κινδυνεύει να κοκκινίσει στον χάρτη της Ανατολικής Μεσογείου. Οι προθέσεις του αντιπάλου είναι ξεκάθαρες. Έστω και την υστάτη δείτε τα πράγματα ρεαλιστικά μακριά από σκοπιμότητες εσωτερικής κατανάλωσης και με γνώμονα μόνο το εθνικό συμφέρον και την εθνική μας επιβίωση!
«Επιβιώνει πάντα αυτός που είναι προετοιμασμένος να αντιμετωπίσει αυτό που δεν εύχεται να του συμβεί.»
Καλοπροαίρετες οι προθέσεις μας για λύση του Κυπριακού και πρέπει να συνεχιστούν αλλά πρέπει να φυλάξουμε τα νώτα μας. Η Ιστορία πρέπει να σας καταγράψει για τις ορθές και έγκαιρες αποφάσεις σας, όσο ακόμα υπάρχει χρόνος και όχι για την ένοχη αναλγησία και την καταστροφική αναποφασιστικότητα που θα επιφέρουν και άλλα δεινά για τον Κυπριακό Ελληνισμό.
