Αν είναι κάτι που μας χαρακτηρίζει ως λαό, είναι η έλλειψη ψυχραιμίας σε καθοριστικές για την ιστορία μας στιγμές. Οι εκλογές του ψευδοκράτους τελείωσαν, ο εκλεκτός των Τουρκοκυπρίων είναι ο Ερσίν Τατάρ και αυτή είναι μια νέα πραγματικότητα με την οποία θα πρέπει να ζήσουμε.

Πριν από τις εκλογές εκφράζονταν δύο διαφορετικές απόψεις για τη σημασία του αποτελέσματος:

1. Είτε Ακιντζί, είτε Τατάρ, είναι το ίδιο πράγμα διότι κουμάντο στα κατεχόμενα και στις διαπραγματεύσεις κάνει η Τουρκία.
2. Ο Ακιντζί ως γνήσιος Κύπριος θα έχει καθοριστικό ρόλο για την επίτευξη συμφωνίας για ομοσπονδιακή λύση του κυπριακού.

Αν είναι κάτι που πρέπει να παραδεχθούμε είναι πως αν η λύση του κυπριακού εναπόκειτο στον εκάστοτε Τ/κ ηγέτη, το κυπριακό θα μπορούσε να επιλυθεί είτε επί Χριστόφια-Ταλάτ, είτε επί Αναστασιάδη-Ακιντζί. Στις δύο αυτές περιπτώσεις υπήρχε καλύτερο κλίμα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων αλλά και ανάμεσα στις δύο πλευρές, ωστόσο αυτό το στοιχείο δεν ανέτρεψε την τουρκική κατοχή, τον εποικισμό, τον παρεμβατισμό της Τουρκίας και τους σχεδιασμούς της στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου.

Συνεπώς η πρώτη προσέγγιση, έχει μια βάση ως προς την ουσία του κυπριακού προβλήματος, ισοπεδώνει όμως την όποια «σημασία» μπορεί να έχει ένα ευρύτερο θετικό κλίμα. Η δεύτερη δε προσέγγιση, έρχεται να συγκρουστεί με μια σειρά εξελίξεων όπως παρατηρήθηκαν στον τελευταίο γύρο διαπραγματεύσεων στο Κραν Μοντάνα. Ο Μουσταφά Ακιντζί ήταν σαν να μην υπήρχε όσο συζητούνταν η ασφάλεια και οι εγγυήσεις, ενώ δεν προέβη ούτε σε μία δημόσια δήλωση όσο οι διαπραγματεύσεις βρίσκονταν σε εξέλιξη στο Κραν Μοντάνα. Επιπλέον, η πρόσφατη εξέλιξη στα Βαρώσια, σημειώθηκε επί Ακιντζί, ενώ η απόφαση της Άγκυρας να τον ξεφορτωθεί, υλοποιήθηκε με συνοπτικές διαδικασίες.

«Το διακύβευμα είναι Ακιντζί Vs Ερντογάν»

Αυτό υποστήριξαν πριν από τις λεγόμενες εκλογές μια σειρά από αναλυτές, οι οποίοι ήταν έτοιμοι να αναδείξουν το «ανάστημα» των Τ/κ σε περίπτωση της εκλογής του Μουσταφά Ακιντζί. Ωστόσο μετά το εκλογικό αποτέλεσμα στα κατεχόμενα, ελάχιστοι ήταν αυτοί που βγήκαν να πουν ότι οι Τ/κ επέλεξαν Ερντογάν. Όταν δηλαδή ο Τατάρ αναδείχθηκε νικητής, οι ίδιοι άνθρωποι, εστιάζουν στον ρόλο που είχαν οι έποικοι στο εκλογικό αποτέλεσμα παρά σε ένα ενδεχομένως προβληματισμό ότι τα πράγματα στα κατεχόμενα αλλάζουν…

 «Φταίνε οι επαναπροσεγγιστές» Vs. «Φταίει ο Αναστασιάδης»

Το πράγμα στην πορεία ξεφεύγει ακόμα περισσότερο καθώς οι Ελληνοκύπριοι, γνωστή φυλή για το ταλέντο τους στον «καταμερισμό ευθυνών», αρχίζουν να μοιράζουν ανάμεσα τους τις ευθύνες για το εκλογικό αποτέλεσμα…των κατεχομένων.

Οι αποκαλούμενοι από το αντίπαλο τους στρατόπεδο «απορριπτικοί», κατηγορούν τους «επαναπροσεγγιστές» για την ήττα του Ακιντζί στα κατεχόμενα. Φταίνε, λένε, διότι εκφράστηκαν ανοιχτά υπέρ του, με αποτέλεσμα να πολώσουν κατά κάποιο τρόπο τα «ακροδεξιά» στοιχεία στα κατεχόμενα και να ψηφίσουν μαζικά τον Τατάρ. Πείτε για παράδειγμα ότι ο Νίκος Τορναρίτης, δεν τασσόταν υπέρ του Ακιντζί. Τι θα άλλαζε;

Οι «επαναπροσεγγιστές» από την άλλη κατηγορούν τους «διχοτομηστές» και τον Αναστασιάδη για την νίκη του Τατάρ. Με τη στάση του στο κυπριακό λένε, τόσο στο Κραν Μοντάνα όσο και τα επόμενα τρία χρόνια, «σκότωσε τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία» και «απαξίωσε τον Ακιντζί».

Μα δεν ήταν ο Ερντογάν που εδώ και καιρό έδειξε πως θα στήριζε τον Τατάρ; Πότε ο Τούρκος Πρόεδρος έδειξε ασυνέπεια σε οποιαδήποτε προαγγελία τα τελευταία χρόνια; Για την ΑΟΖ μας τα έλεγε, για τα Βαρώσια επίσης. Δεν ήθελε τον Ακιντζί, τον «καθάρισε» και τώρα βρισκόμαστε στο δια ταύτα. Έγιναν αρκετοί λανθασμένοι χειρισμοί τα τελευταία χρόνια. Όμως δεν μπορεί οι Ελληνοκύπριοι μεταξύ τους να διερωτώνται γιατί οι Τουρκοκύπριοι επέλεξαν τον Ερσίν Τατάρ στις «εκλογές» τους.

Τα πράγματα το επόμενο διάστημα αναμένεται να τρέξουν με γοργούς ρυθμούς. Όλοι θα βρεθούν ενώπιον κρίσιμων αποφάσεων και καλό θα ήταν να γίνει μια ορθή και ρεαλιστική ανάλυση των εξελίξεων…