«Προπαγάνδα είναι η άμεση παρουσίαση ενός μηνύματος με έναν συγκεκριμένο τρόπο ώστε να εξυπηρετήσει συγκεκριμένους σκοπούς. Ετυμολογικά, προπαγάνδα σημαίνει «διάδοση μίας φιλοσοφίας ή άποψης». Ιστορικά, ο όρος χρησιμοποιείται ως επί το πλείστον εντός πολιτικού συγκεκριμένου και ιδιαίτερα αναφορικά με συγκεκριμένες κινήσεις που προωθούνται από κυβερνήσεις ή πολιτικές ομάδες».

Αν και η προπαγάνδα θεωρείται από πολλούς ως κάτι κακό, ιδίως σε πολιτικά θέματα, δεν είναι πάντα έτσι. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου μια προσεγμένη προπαγάνδα μπορεί, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, να ανυψώσει το ηθικό του λαού ιδίως όταν διεξάγει αγώνα για επιβίωση και ελευθερία. Η γραμμή όμως μεταξύ «καλής» και «κακής» προπαγάνδας είναι τόσο λεπτή που χρειάζεται πολλή προσοχή για να μην φέρει στο τέλος καταστροφικά αποτελέσματα.

Κλασσικό παράδειγμα των πιο πάνω η Κύπρος σήμερα. Σε μια σκλαβωμένη πατρίδα το ηθικό του λαού είναι ένα από τα κυριότερα συστατικά για ένα επιτυχή αγώνα για ελευθερία. Την ίδια ώρα όμως ο λαός πρέπει να είναι προσγειωμένος, να γνωρίζει τις δυνατότητες του, τις πραγματικότητες και τις εφικτές προοπτικές.

Τον τελευταίο καιρό στην Κύπρο, και ιδίως τώρα που μέσα στα πλαίσια του προεκλογικού τίποτα δεν μπορούμε να δούμε καθαρά και αντικειμενικά, ο λαός βιώνει μια άνευ προηγουμένου προπαγάνδα στην κάκιστη της μορφή. Μόνο επιτυχίες, επιτεύγματα και κεκτημένα έχουμε. Όλες ανεξαιρέτως οι πλευρές πανηγυρίζουν για τις τεράστιες επιτυχίες που έχουν κατά τις διάφορες επαφές τους στο εξωτερικό.

Τις προάλλες ο υποψήφιος για την προεδρία κ. Νικόλας Παπαδόπουλος έσπευσε να ενημερώσει τον κυπριακό λαό για τις επιτυχίες που είχε κατά τις επαφές του με τους ευρωπαίους σοσιαλιστές. «Κατανοούν τις θέσεις μας», «στηρίζουν τα δίκαια μας» και άλλα που ακούς σε τέτοιες περιπτώσεις. Βέβαια απέφυγε να μας πει ότι την ώρα που όλοι αυτοί δήλωναν έτοιμοι «να θυσιαστούν για τα δίκαια μας», στο άλλο δωμάτιο υποδέχονταν τους Τ/κ με σκοπό την εκπροσώπησή τους στο ευρωκοινοβούλιο.

Στο κυβερνητικό στρατόπεδο τα ίδια και τα αυτά. Κατά την πρόσφατη σύνοδο κορυφής και εκεί οι επιτυχίες μας τεράστιες. «Χαστούκι στην Τουρκία», «Στον πάγο οι σχέσεις ΕΕ Τουρκίας», «Πάγωσαν τα κονδύλια» κλπ. Τα δε ΜΜΕ με πηχυαίους τίτλους «Τελεσίγραφο από τους 28 στην Τουρκία», «Ο Τουσκ παρά το πλευρό μας», «Αυστηρό μήνυμα προς την Τουρκία από τον Τουσκ». Στην ουσία όμως ο «φιλέλλην Τουσκ» απλά ανάφερε ότι ενημερώθηκε από τον ΠτΔ για το θέμα των δασμών στα προϊόντα προς Ελληνοκύπριους και Μαρωνίτες και τίποτε άλλο. Η δε Μέρκελ εισηγήθηκε άλλα 3 δις βοήθεια προς την Τουρκία για το μεταναστευτικό.

Όλα αυτά δυστυχώς μπορεί να ανεβάζουν το ηθικό του λαού στη βαθμίδα «Ακμαιότατο» άλλα χωρίς καμιά απολύτως ρεαλιστική βάση. Στο τέλος της ημέρας ο απλός πολίτης πιστεύει ότι έχουμε τέτοιες συμμαχίες που μας επιτρέπουν πλέον να μιλούμε από θέση ισχύος και πως όλοι είναι έτοιμοι να «στραγγαλίσουν» την Τουρκία για να υπερασπιστούν τα δίκαια μας. Ακόμα πολλοί νομίζουν ότι όλες αυτές οι γελοιότητες περί κόστους προς την Τουρκία είναι πλέον γεγονός και πως αν περιμένουμε ακόμα λίγο τότε η Τουρκία θα βρεθεί σε τέτοια δύσκολη θέση που θα ενδώσει αμαχητί σε όλες μας τις προϋποθέσεις και διεκδικήσεις.

Γιατί λοιπόν ο λαός να θέλει λύση τώρα όταν η διατήρηση της παρούσης κατάστασης βαίνει προ όφελός μας; Γιατί να βιαστούμε όταν οσονούπω η Τουρκία θα παραδοθεί;

Όμως όταν η κατάσταση θα είναι πλέον μη αναστρέψιμη εις βάρος μας, τότε θα διερωτηθεί ο απλός πολίτης για το τι πήγε στραβά τη στιγμή που είχαμε τόση ισχύ; Τι πήγε λάθος όταν όλες οι συγκυρίες ήταν με το μέρος μας; Πού πήγαν όλες αυτές οι επιτυχίες, τα κεκτημένα και οι συμμαχίες; Όταν βέβαια θα ξυπνήσουμε από τον λήθαργο της υπεροψίας, και αντιληφθούμε ότι τα πάντα έχουν τελειώσει, τότε θα διαπιστώσουμε ότι όλα αυτά ήταν μια προπαγάνδα για να εξυπηρετήσει προεκλογικές και άλλες κομματικές σκοπιμότητες. Θα διαπιστώσουμε ότι όλα αυτά ήταν ένα γλυκό όνειρο και τίποτε άλλο. Θα διαπιστώσουμε τέλος ότι όλα αυτά ήταν μια «άτσαλη» προπαγάνδα των διαφόρων πολιτικάντηδων με σκοπό να θολώσουν το τοπίο για να μην μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε την τραγικότητα της κατάστασης μας.

“Δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο από τη λαμπρή εικόνα μιας θολής ιδέας”

(Ansel Adams, 1902-1984)