Τα «στημένα»αποφέρουν πακτωλό εκατομμυρίων. Αυτή είναι η μεγαλύτερη πληγή του αθλητισμού. Αυτή είναι η ρίζα του κακού, από εκεί ξεκινούν όλα τα δεινά.Το παράνομο στοίχημα είναι η αγιάτρευτη πληγή, είναι η γενεσιουργός αιτία. Από τη στιγμή που ήρθε το στοίχημα στη ζωή μας -δεν μιλάμε για τις καθόλα νόμιμες εταιρείες- όλα άλλαξαν. Το πράγμα ξέφυγε, ο υπόκοσμος ανέλαβε τα ηνία, το περιβάλλον γέμισε με καχυποψία, με βρώμα και δυσωδία. Όταν θα παταχθεί ο παράνομος τζόγος, τότε θα μπορούμε να μιλάμε για διαφορετικό ποδόσφαιρο. Και η πάταξη της διαφθοράς δεν είναι θέμα του ίδιου του ποδοσφαίρου αλλά της πολιτείας, που κάνει λάθος είτε από αμάθεια, είτε έχοντας αμαρτωλές διασυνδέσεις, όταν θεωρεί πως οι ενέργειες που απαιτούνται περιορίζονται σε στενό αθλητικό πλαίσιο και πρέπει να λυθούν από τους οργανισμούς που διαφεντεύουν τον αθλητισμό. Η αυτοκαθάρση είναι ουτοπία και αν την επικαλούμαστε, απλά βάζουμε το κεφάλι στην άμμο όπως η στρουθοκάμηλος. Το στήσιμο ενός αγώνα, είναι εγκληματική πράξη και παραπέμπει σε εγκληματική οργάνωση. Τελεία και παύλα. Αυτό πρέπει να το καταλάβουν καλά οι κυβερνήσεις των χωρών, γιατί μέσω των στημένων αγώνων γίνεται ξέπλυμα χρήματος από εγκληματίες, που μπορεί να διακινούν όπλα, ναρκωτικά κτλ. Έχουν εισχωρήσει στον χώρο του ποδοσφαίρου και τον χρησιμοποιούν για τις βρώμικες δουλειές τους. Πρέπει τα κράτη να ασχοληθούν σοβαρά με το ζήτημα γιατί μόνο με πολιτικές αποφάσεις μπορεί να καταπολεμηθεί το παράνομο στοίχημα, μόνο οι κυβερνήσεις μπορούν να νομοθετήσουν και να δώσουν τα απαραίτητα όπλα στις αρχές για εξαρθρώσουν τα κυκλώματα που λυμαίνονται το ποδόσφαιρο.
Τα κράτη και οι αθλητικές ομοσπονδίες πρέπει να συμφωνήσουν πως το πρόβλημα είναι κοινό και τότε οι κυβερνήσεις είναι αναγκαίο να πιάσουν δουλειά. Νομοθέτηση, έρευνα και διώξεις στη συνέχεια. Αυτό είναι το τρίπτυχο της κάθαρσης, που ποτέ δεν μπορεί να κάνει ο αθλητισμός από μόνος του. Μια πρόσφατη έρευνα δείχνει ότι το 80% των χρημάτων του στοιχηματισμού παγκοσμίως είναι παράνομο με το ποσό να αγγίζει τα 500 δις ευρώ. Αυτό σημαίνει πως οι νόμιμες εταιρείες χάνουν 70% από τα κέρδη τους με συνέπεια και τα κράτη να χάνουν τεράστια ποσά από φόρους που θα τους αναλογούσαν αν όλα κινούνταν σε νόμιμο πλαίσιο.Αλήθεια, πόσα έχει να κερδίσει το Κυπριακό κράτος και η κοινωνία κατ΄επέκταση; Πολλά, πάρα πολλά. Τα νούμερα λένε πάντα την αλήθεια. Άρα χρειάζεται πολιτική βούληση και πολιτική απόφαση για να προχωρήσει η υπόθεση «καθαρά χέρια».
