Μετά από 22 υπέροχα και μαγικά χρόνια στα courts ολόκληρου του πλανήτη, ο Ραφαέλ Ναδάλ δε μας έκανε απλώς να ερωτευτούμε το τένις, μας δίδαξε πώς να ζούμε με πάθος την κάθε στιγμή. Ο Ισπανός ήταν περισσότερο από ένας απλός τενίστας, ήταν ένα θαύμα της φύσης. Με κάθε αγώνα του, δίδαξε μαθήματα ζωής: Να σπάμε τα όρια, να αντιμετωπίζουμε κάθε πρόκληση κατά μέτωπο και να αναγεννιόμαστε μέσα από τις αδυναμίες μας. Το τένις είχε δει επιθετικότητα, επιμονή και πάθος και πριν, αλλά κανένας δεν τα εξέφραζε όλα αυτά όπως ο Ράφα.
Οι κραυγές του έδιναν τον ρυθμό και το σύνθημα. Κάθε χτύπημα που έκανε φαινόταν σαν μια υπόσχεση να παλέψει μέχρι τον τελευταίο πόντο. Σε μια εποχή που η κομψότητα και η χάρη κυριαρχούσαν στο παιχνίδι, ο Ναδάλ εισέβαλε σαν ισπανικός ταύρος σε υαλοπωλείο. Αδάμαστος και έτοιμος να εκραγεί σαν ηφαίστειο. Δυναμίτης! Δεν έπαιζε απλώς τένις, έδινε πραγματικές μάχες, με ράλι που έμειναν στην ιστορία.
14 τίτλοι στο Roland Garros, 22 Grand Slam. Αλλά η ομορφιά της καριέρας του Ναδάλ δεν ήταν ποτέ μόνο οι νίκες, αλλά το πως τις κατέκτησε. Η αποφασιστικότητα, η θέληση να παλέψει, η άρνηση να υποχωρήσει. Όπως στο Madrid Masters του 2005 εναντίον του Ιβάν Λιούμπισιτς. Ή στον αξέχαστο τελικό του Wimbledon το 2008 εναντίον του Ρότζερ Φέντερερ. Και ποιος μπορεί να ξεχάσει τον επικό τελικό του Australian Open το 2022 εναντίον του Ντανίλ Μεντβέντεφ;
Η καριέρα του Ραφαέλ Ναδάλ δεν καθορίστηκε μόνο από τους τίτλους. Ορίστηκε από την ανθεκτικότητα του να εμφανίζεται διεκδικητής παρά τα πολλά προβλήματα τραυματισμών και ανεξάρτητα από τις πιθανότητες που είχε κάθε φορά. Μας έδειξε ότι και οι άνδρες κλαίνε, όταν έκλαψε με λυγμούς στον αποχαιρετισμό του Φέντερερ το 2022.
Η κληρονομιά του Ραφαέλ Ναδάλ είναι μεγαλύτερη από το τένις. Μας υπενθύμισε ότι το μεγαλείο δεν είναι μόνο θέμα νίκης, αλλά είναι κυρίως θέμα του πώς παλεύεις, πώς σηκώνεσαι ξανά όταν έχεις πέσει και πώς κρατάς τον εαυτό σου ταπεινό και με τα πόδια στη γή.
Ράφα, ευχαριστούμε για τα μαθήματα, την έμπνευση και τις αναμνήσεις.