Ένα από τα σημαντικότερα θέματα που εξετάζει το μάθημα της Πολιτικής Επικοινωνίας, είναι η καταλληλότητα των λέξεων που θα χρησιμοποιήσει ένα πολιτικό πρόσωπο ή ένα πολιτικό κόμμα, με στόχο ο πομπός να μεταφέρει το μήνυμα στον αποδέκτη. Να γίνει δηλαδή η σωστή αποκωδικοποίηση του μηνύματος, με στόχο ο πολιτικός να κερδίσει την εύνοια του ψηφοφόρου. Θυμάμαι ότι πριν από τις κυπριακές προεδρικές εκλογές του 2008, όταν ήμουν στο δεύτερο έτος Δημοσιογραφίας στο Πανεπιστήμιο Frederick, κάναμε αρκετά μαθήματα κρίνοντας καθημερινά τις πολιτικές ατάκες ή τις λέξεις που χρησιμοποιούσαν οι τότε υποψήφιοι Ιωάννης Κασουλίδης, Τάσσος Παπαδόπουλος και Δημήτρης Χριστόφιας. Αν θυμάμαι καλά, το μάθημα αυτό το κάναμε με την καθηγήτρια Ειρήνη Φωτίου. Αν δεν θυμάμαι καλά (!), ας με συγχωρέσουν οι υπόλοιποι καθηγητές του τμήματος Δημοσιογραφίας.
ΑΣ ΜΠΟΥΜΕ όμως στο σημερινό αντικείμενο. Τις τελευταίες ημέρες, έχω παρατηρήσει ότι όλα τα κόμματα που στηρίζουν τον Νικόλα Παπαδόπουλο, χαρακτηρίζουν τον πρόεδρο της Δημοκρατίας ως απερχόμενο πρόεδρο. Σχεδόν σε κάθε ανακοίνωση συναντούμε την ίδια λέξη. Ένα παράδειγμα που μπορώ να δώσω αφορά ανακοίνωση του Κινήματος Αλληλεγγύη με τίτλο «Η απερχόμενη κυβέρνηση εμπαίζει τους δανειολήπτες». Σύμφωνα με τα λεξικά της νεοελληνικής γλώσσας, απερχόμενος είναι αυτός που πρόκειται να εγκαταλείψει σε λίγο χρονικό διάστημα μια θέση ή ένα αξίωμα. Επικοινωνιακά, η λέξη αυτή χρησιμοποιείται με σκοπό να περάσει στον «δέκτη» το μήνυμα, ότι ο πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν θα επανεκλεγεί στο αξίωμα. Είναι δεδομένο ότι η συγκεκριμένη λέξη δεν ανήκει στο σύνολο αυτών που εντάσσονται στην «ηθική πολιτική». Κανένας δεν μπορεί να προκαταλάβει ένα αποτέλεσμα, βάζοντας λέξεις στο υποσυνείδητο του κόσμου. Ας μην μιλήσουμε όμως για ηθική στην πολιτική, γιατί θα μας πάρουν με τις πέτρες.
ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΛΑ τα πολιτικά κόμματα να μάθουν να εφαρμόζουν τους κανόνες του πολιτικού πολιτισμού. Αν ο πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι απερχόμενος, θα το αποφασίσει ο κόσμος την μέρα των εκλογών, και όχι τα κόμματα πριν από τις εκλογές. Διαφορετικά, ας μην είχαμε δικαίωμα ψήφου. Μιας και αναφέρθηκα στο συγκεκριμένο ζήτημα, δεν θα ξεχάσω ποτέ τις ανακοινώσεις του Δημήτρη Χριστόφια πριν από πέντε χρόνια: Απέστελλε επιστολές τον Δεκέμβριο του 2013 στις οποίες υπόγραφε με τον πιο κάτω τρόπο: «Δημήτρης Χριστόφιας, ΠτΔ, 2008 – 2013». Ούτε πως είχε αποχωρήσει από πρόεδρος δέκα μήνες πριν. Όλα αυτά είναι πολιτικές ανοησίες. Η πολιτική έχει ηθικούς κανόνες, πολύ πιο έντιμους από την προπαγάνδα και τα συναφή.