Η αποτυχία της πενταμερούς διάσκεψης για το Κυπριακό στη Γενεύη με τις ακραίες επιδιώξεις της Τουρκίας και του Τατάρ για 2 κράτη, ανοίγει μια πόρτα που ήταν κλειστή από την πλευρά μας και η οποία άνοιξε κατά λάθος από την αλαζονική και προκλητική δήλωση του εγκάθετου της Τουρκίας Ερσίν Τατάρ.
Μετά την διάσκεψη ο Τατάρ δήλωσε με στόμφο ότι ειναι μεγάλη προσβολή για τους Τουρκοκύπριους να τους αποκαλεί ο ΠτΔ «πολίτες» της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η ενστικτώδης αντίδραση του ΠτΔ και της κυβέρνησης με δημοσιοποίηση στοιχείων για το πόσοι Τουρκοκύπριοι αξιωματούχοι και απλοί πολίτες κατέχουν ταυτότητες – διαβατήρια και άλλα έγγραφα της Κυπριακής Δημοκρατίας, δίνει το ισχυρότερο όπλο στην κυβέρνηση για την διεθνή εκστρατεία ενημέρωσης. Όταν 120.000 περίπου ΤΚ, συμπεριλαμβανομένων των Ψευδουπουργών και του ίδιου του Τατάρ, κατέχουν διαβατήρια ή και ταυτότητες της Κυπριακής Δημοκρατίας αποτελεί την ισχυρότερη απόδειξη της ενιαίας οντότητας, και της ισχύος της Κυπριακής Δημοκρατίας σε όλη την επικράτεια της Κύπρου.
Ο Τατάρ άθελα του έδωσε ένα πολύ ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί, το οποίο θα πρέπει να διαφυλαχθεί και να αποτελεί την σημαία της διπλωματικής εκστρατείας που εξήγγειλε ο Πρόεδρος.
Είναι καιρός μετά από 47 χρόνια να επικεντρωθούμε στο ένα και μοναδικό σχέδιο λειτουργικής λύσης που δεν είναι άλλο από την διατήρηση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την τροποποίηση του Συντάγματος ώστε να καλύπτει και τις ανησυχίες και την ασφάλεια των Τουρκοκυπρίων.
Η διεθνής κοινότητα θα ανακουφιστέι με μια τέτοια εξέλιξη και δεν θα θίγονται τα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων άρα και του Συμβουλίου Ασφαλείας, του οποίου τα ψηφίσματα κατοχυρώνουν την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Επίσης μια τέτοια εξέλιξη θα χαιρετιζόταν και από την Ε.Ε η οποία ενέταξε την Κυπριακή Δημοκρατία στην ΕΕ με ολόκληρη την επικράτεια της.
Ο μόνος που θα αντιδράσει είναι η Τουρκία η οποία ούτως ή άλλως δεν θέλει λύση και ας πιστεύουν το αντίθετο όσοι κατευθύνονται από τις επιθυμίες και όχι από τις πραγματικότητες και τα δεδομένα του διεθνούς περιβάλλοντος….
Μήπως ήρθε η ώρα να αναλάβουμε να οδηγήσουμε την κούρσα της λύσης με τεκμηρίωση των θέσεων μας με τρόπο που θα διευκολύνουν την διεθνή Κοινότητα και τις Μεγάλες Δυνάμεις που αποτελούν το Συμβούλιο Ασφαλείας – άρα και τον Γενικό Γραμματέα που επιθυμεί να επανεκλεγεί σε ένα χρόνο – και όχι να συρόμαστε σε διαπραγματεύσεις υπό συνθήκες που δεν ευνοούν τα Εθνικά μας Συμφέροντα καθοδηγούμενες από τις εκάστοτε ορέξεις της Τουρκίας?