Όταν το 2008 ο Τάσσος Παπαδόπουλος αποτύγχανε να εισέλθει στο δεύτερο γύρο των εκλογών, είχα την άποψη ότι τα δύο μεγάλα κόμματα έπρεπε να είχαν τελειώσει με το φαινόμενο τους «επαμφοτερίζοντος κέντρου». Όχι με την έννοια να επιχειρήσουν τη διάλυση των κομμάτων, αλλά να περιορίσουν το δυσανάλογα μεγάλο ρόλο που αυτά έχουν στο πολιτικό σύστημα της Κύπρου. Και, ειδικά, σε ότι αφορά το εθνικό μας θέμα. Δεν το έκαναν. Χριστόφιας και Κασουλίδης έσπευσαν το πρωί της Δευτέρας να υποβάλουν τα διαπιστευτήριά τους, κουβαλώντας μαζί τους ένα σωρό δώρα. Κι έτσι μετέτρεψαν την ήττα τους σε νίκη. Το πως αυτό επηρέασε πολλές επιλογές στην πορεία, είναι κάτι που ο καθένας μπορεί να διακρίνει.
Το βασικό σκηνικό επαναλαμβάνεται και σήμερα. Ο υποψήφιος του «ενδιάμεσου χώρου» έμεινε εκτός και μάλιστα σε μεγάλη απόσταση από τον δεύτερο. Έμεινε εκτός με σημαντικές απώλειες από τα ποσοστά που συγκέντρωσαν στις βουλευτικές τα τέσσερα κόμματα και τη στιγμή που ο κ. Παπαδόπουλος χαρακτήρισε δημοψήφισμα για το Κυπριακό αυτές τις εκλογές. Είναι, λοιπόν, προφανές ότι η μεγάλη πλειοψηφία του κυπριακού λαού θέλει να τελειώνει με τις ακρότητες. Θέλει να τελειώνει με την ισοπεδωτική άρνηση που δεν οδηγεί πουθενά. Μπορεί αυτή η μεγάλη πλειοψηφία να μην έχει ενιαία άποψη ως προς τη λύση του εθνικού μας προβλήματος. Έχει όμως ενιαία άποψη ως προς το ποιους θεωρεί επικίνδυνους να το χειριστούν.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Η μπάλα πλέον είναι στο γήπεδο των δύο υποψηφίων που θα αναμετρηθούν την ερχόμενη Κυριακή. Προσωπικά ΔΕΝ πρόκειται να ψηφίσω εκείνον που θα κάνει συνεννοήσεις με τον «ενδιάμεσο χώρο». ΔΕΝ θα ψηφίσω εκείνον ο οποίος θα βάλει το ελάχιστο νερό στο κρασί του και θα αναστήσει ξανά εκείνη τη σχολή σκέψης που απέρριψε ο λαός. Δεν είναι θέμα εκδικητικής διάθεσης. Κάθε άλλο. Είναι προσέγγιση ορθολογισμού και έχει να κάνει με την προσπάθεια να αποκτήσει η πολιτική ζωή του τόπου τη φυσιολογική της ισορροπία. Για να μη μιλήσουμε για συναλλαγές και παραχώρηση υπουργείων. Αυτή η τακτική είναι εκτρωματική και σαφώς πλέον κινείται μακρυά από τα θέλω της κοινωνίας.
Στα διλήμματα της ερχόμενης Κυριακής, προσωπικά έχω ένα ΔΕΝ. Αυτό κάνει εύκολα τα πράγματα όταν οι επιλογές είναι μόνο δύο…
