Ήταν 12 Οκτωβρίου του 2020 όταν το ειδησεογραφικό πρακτορείο Al Jazeera δημοσιοποίησε το ντοκιμαντέρ του με όνομα Cyprus Papers στο πλαίσιο του οποίου εξηγούσε πως στήθηκε το πάρτι των δισεκατομμυρίων με τη βιομηχανία των χρυσών διαβατηρίων.
Οι δημοσιογράφοι έριξαν στη φάκα Βουλευτή της αντιπολίτευσης στο σπίτι του οποίου διεξαγόταν φαγοπότι στην παρουσία του τότε Προέδρου της Βουλής, με σκοπό να εξασφαλίσουν σε υποτιθέμενο επενδυτή που δεν πληρούσε τα κριτήρια, κυπριακό διαβατήριο. Το κλείσιμο του ματιού από τον τέως Πρόεδρο της Βουλής και η ατάκα άλλου δικηγόρου “This is Cyprus” θα στοιχειώνουν για πολλά ακόμη χρόνια την αξιοπρέπεια των Κυπρίων.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Άρχισε να χιονίζει στα ορεινά, μαγευτικές εικόνες
Υφυπουργείο Ναυτιλίας: 10+1 προτεραιότητες
ΑΕΚ – Καρμιώτισσα (ενδεκάδες)
Χρειάστηκαν τρεις ολόκληρες ημέρες ώστε ο Πρόεδρος της Βουλής να εξαναγκαστεί σε παραίτηση λόγω της τεράστιας κατακραυγής από την κυπριακή κοινωνία. Ο ίδιος ουδέποτε παραδέχθηκε τη διάπραξη οποιουδήποτε αδικήματος και δύο χρόνια μετά η υπόθεση εξακολουθεί να εξετάζεται ενώπιον δικαστηρίου. Επιπλέον η πρώτη αντίδραση της Κυβέρνησης αλλά και πολιτικών κομμάτων, ήταν ένα κυνήγι μαγισσών εναντίον του πρακτορείου το οποίο χαρακτηριζόταν φιλο-τουρκικό.
Αν και το βίντεο του διεθνούς πρακτορείου είδε το φως της δημοσιότητας στις 12 Οκτωβρίου, η Αστυνομία εξασφάλισε δικαστικά εντάλματα για να διενεργήσει έρευνες στα υποστατικά των κατηγορουμένων περί τα τέλη εκείνου του μήνα, παραλαμβάνοντας έγγραφα, ηλεκτρονικές συσκευές και υπολογιστές. Το γεγονός ότι χρειάστηκαν δύο περίπου βδομάδες για να γίνει αυτό, δικαιολογημένα εγείρει ζήτημα αντανακλαστικών των κυπριακών αρχών, αφού στο μεσοδιάστημα οι κατηγορούμενοι ενδεχομένως με ενέργειες τους να αλλοίωσαν το μαρτυρικό υλικό που θα μπορούσε να εξασφάλιζε η Αστυνομία έαν δρούσε αμεσότερα.
Ερχόμενοι στο σήμερα, σε αντιδιαστολή με το πως λειτούργησαν οι κυπριακές αρχές, οι βελγικές αρχές στην περίπτωση του σκανδάλου με εμπλοκή της Ευρωβουλεύτριας Εύας Καϊλή, εντός δύο 24ωρων κατάφεραν να μπουν στο σπίτι της, να κατάσχουν χρήματα, να εξασφαλίσουν μαρτυρικό υλικό και να σφραγίσουν το γραφείο της. Η έρευνα είχε αρχίσει από τον Ιούλιο και υπό άκρα μυστικότητα και υπό την καθοδήγηση οικονομικού δικαστή ακολούθησαν τα ίχνη και ξετύλιξαν το κουβάρι της δυσώδους υπόθεσης.
Οι κυπριακές αρχές μπορούν να επιχειρηματολογούν για ώρες προβάλλοντας προσχήματα όπως η «δυσκολία αυτών των υποθέσεων», η «ανάγκη να στηθούν σωστά οι υποθέσεις για να μην χαθούν στα δικαστήρια» και διάφορα άλλα. Κανείς δεν μπορεί να πείσει όμως τον μέσο λογικό πολίτη, πως τα αντανακλαστικά που επέδειξε η κυπριακή πολιτεία, είναι αντάξια ενός σύγχρονου ευρωπαϊκού κράτους που θέλει πραγματικά και μπορεί να καταπολεμήσει και να πατάξει τη διαφθορά.
