Πολλές φορές οι πανεπιστημιακές έρευνες επιβεβαιώνουν όσα από μόνοι μας σκεφτόμαστε και εκτιμούμε. Διάβασα με πολύ προσοχή την έρευνα που παρουσίασε το Πανεπιστήμιο Κύπρου, στην οποία Τ/κύπριοι απάντησαν σε ερωτήματα για το κυπριακό. Η παρουσίαση της έρευνας από το Πανεπιστήμιο Κύπρου έγινε μια ημέρα πριν από τις εκλογές στα κατεχόμενα. Εκλογές τις οποίες κέρδισε εύκολα το Κόμμα Εθνικής Ενότητας, το οποίο προωθεί τις πολιτικές της Τουρκίας, ενώ είσοδο στη «βουλή» πέτυχε και το νέο κόμμα των εποίκων. Τα κατεχόμενα θα παραμείνουν για άλλη μια τετραετία υπό την πλήρη κηδεμονία της Άγκυρας, με ότι και αν σημαίνει αυτό σε πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο.

ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ των εκλογών στα κατεχόμενα, μόνο προβληματισμό μπορούν να φέρουν στην ελληνοκυπριακή πλευρά, αλλά και σε ένα κομμάτι της τουρκοκυπριακής πλευράς που βλέπει περισσότερο προς την Δύση, παρά προς την Ανατολή. Δεν θα αναφέρω κάτι άλλο για το αποτέλεσμα των εκλογών, αφού αυτό θα είναι αντικείμενο πολλών συζητήσεων τις επόμενες ημέρες. Θα ασχοληθώ με τα αποτελέσματα της έρευνας στην οποία αναφέρθηκα στην αρχή του άρθρου.

Η ΕΡΕΥΝΑ ήταν στην ουσία τρεις έρευνες. Τα ίδια ερωτήματα τέθηκαν σε Τ/κ το 2007, το 2010 και το 2017. Σύμφωνα με το αποτέλεσμα, οι Τ/κ γίνονται πιο κυπροκεντρικοί, ωστόσο δεν θέλουν να ζούμε μαζί, αλλά προτιμούν να ζούμε ως γείτονες. Δεν πηγαίνουν στο τζαμί και προτιμούν να ζουν με δυτικό προσανατολισμό, ωστόσο δεν θέλουν να ζήσουμε σε ένα ενιαίο κράτος στο οποίο θα είναι η μειονότητα. Διαβάζοντας πίσω από τις λέξεις βλέπουμε το εξής: Οι Τουρκοκύπριοι μέσα από τα χρόνια αναπτύσσουν δυτικό τρόπο ζωής μακριά από ισλαμιστικές απόψεις προερχόμενες από την Τουρκία. Το ερώτημα που πρέπει να θέσουμε όμως είναι το εξής: Πως γίνεται οι Τ/κ να βλέπουν προς την Δύση, ενώ την Κυριακή η πλειοψηφία των πολιτών στα κατεχόμενα ψήφισε κόμματα που συνταυτίζονται πλήρως με την Τουρκία;

ΣΙΓΟΥΡΑ δεν μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι το αποτέλεσμα καθορίστηκε από τους έποικους. Στις εκλογές της Κυριακής ψήφισαν 190 χιλιάδες πολίτες (ενός παράνομου κράτους). Σύμφωνα με τις αναφορές από τα κατεχόμενα, οι 140 χιλιάδες ήταν Τουρκοκύπριοι και οι 50 χιλιάδες ήταν έποικοι. Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι οι 50 χιλιάδες έποικοι ψήφισαν όλοι τα κόμματα που πρόσκεινται στην Άγκυρα, τότε βρέθηκαν και άλλες τόσες χιλιάδες Τουρκοκύπριοι που έπραξαν το ίδιο.

ΑΦΗΣΑ για το τέλος μια αναφορά από την έρευνα του Πανεπιστημίου Κύπρου, που έχει το δικό της ενδιαφέρον: Μέσα από τα χρόνια, όπως παρατήρησε ο αν. καθηγητής Κοινωνικής και Αναπτυξιακής Ψυχολογίας, Χάρης Ψάλτης, το ποσοστό των Τουρκοκυπρίων που θεωρεί την λύση δύο κρατών ικανοποιητική, έχει διπλασιαστεί. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του, το 2017 μετά το Κραν Μοντανά το 13% την απορρίπτει, το 26% την αποδέχεται ως λύση ανάγκης και ανέβηκε στο 61% το ποσοστό στους Τουρκοκύπριους που την θεωρούν ικανοποιητική λύση. Εδώ μπαίνει τελικά το ερώτημα. Τι θέλουν τελικά οι Τουρκοκύπριοι;