Οι δηλώσεις του Ταγίπ Ερντογάν που έγιναν κατά την παρουσία του στην Αθήνα και τη Δυτική Θράκη δεν είχαν καμία ουσία για το κυπριακό. Για παράδειγμα, κάναμε ολόκληρο θέμα τις δηλώσεις του Τούρκου προέδρου για το δημοψήφισμα του 2004. Στην πραγματικότητα δεν είπε κάτι προκλητικό. Έκανε απλά μια ιστορική διατύπωση. Ότι εμείς είπαμε όχι και οι Τουρκοκύπριοι ναι. Δεν είπε την άποψή του για κάτι. Απλά υπενθύμισε ένα γεγονός.

ΟΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΕΣ δηλώσεις του έγιναν στο περιθώριο συνέντευξης που δημοσιεύτηκε μετά την επίσκεψή του στην Ελλάδα. Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Βήμα της Κυριακής», ανέφερε το πιο κάτω: «Αυτοί (οι Ελληνοκύπριοι) εξακολουθούν να βλέπουν την Κύπρο ως ελληνικό νησί. Εξάλλου ο λόγος της κατάρρευσης της Δημοκρατίας του 1960 σε μόλις τρία χρόνια ήταν αυτός. Θα ήθελα να πω ξεκάθαρα πως αυτό το όνειρο των Ελληνοκυπρίων δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ. Οι Τουρκοκύπριοι δεν πρόκειται να υποβαθμιστούν ποτέ σε καθεστώς “μειονότητας” στο νησί στο οποίο είναι συνιδιοκτήτες, όπως επιθυμούν οι Ελληνοκύπριοι. Όσο δεν υπάρχει αλλαγή προς μια νοοτροπία που να έχει βάση την πολιτική ισότητα των Τουρκοκυπρίων, οι διαπραγματεύσεις για επίλυση είναι καταδικασμένες να παραμείνουν αναποτελεσματικές».

ΑΥΤΟ που ανέφερε ο Ταγίπ Ερντογάν, είναι η μεγαλύτερη αλήθεια του κυπριακού. Ότι δηλαδή το πρόβλημα δεν πρόκειται να επιλυθεί, όσο εμείς δεν προσαρμόζουμε τη λύση του κυπριακού πάνω στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της Άγκυρας. Υπάρχουν αυτοί που υποστηρίζουν ότι η Τουρκία δεν βάζει στο τραπέζι το θέμα της πολιτικής ισότητας, με απώτερο στόχο να διαπραγματευτεί στο πλαίσιο της διαδικασίας «πάρε-δώσε», αλλά θέτει αυτό το ζήτημα ως προαπαιτούμενο για να συμφωνήσει σε μια λύση. Ζητάει δηλαδή τον ίσο διαμοιρασμό της πολιτικής εξουσίας, την αποτελεσματική συμμετοχή σε όλα τα κέντρα λήψεως αποφάσεων και όλα τα συναφή.

ΘΥΜΑΜΑΙ ότι πριν μερικούς μήνες μιλούσα για το συγκεκριμένο θέμα με αξιωματούχο της κυβέρνησης. Η συζήτηση είχε γίνει μετά την κατάρρευση των συζητήσεων στο Κρανς Μοντάνα, όταν το κεφάλαιο της Διακυβέρνησης ήταν ανάμεσα στα αγκάθια των διαπραγματεύσεων, παρά το γεγονός ότι στην κοινή γνώμη επικρατεί η άποψη ότι το μοναδικό πρόβλημα ήταν οι Εγγυήσεις. Όντας γνώστης των καταστάσεων και ζώντας από κοντά τις διαπραγματεύσεις, μου είχε πει ότι η Άγκυρα δεν θα έχει κανένα πρόβλημα να επιστρέψει κάποια εδάφη, αν πάρει αυτό που θέλει στο κεφάλαιο της Διακυβέρνησης. Οι σχετικές δηλώσεις που έκανε πριν από μερικές ημέρες ο Ταγίπ Ερντογάν, μου θύμισαν την κουβέντα που είχα κάνει τότε με τον αξιωματούχο της κυβέρνησης. Τώρα που δεν υπάρχουν σε εξέλιξη διαπραγματεύσεις και μπορούμε να δούμε τα πράγματα με μεγαλύτερη ψυχραιμία, πρέπει να αντιληφθούμε ότι οι κόκκινες γραμμές των τούρκων ίσως να είναι και αδιαπραγμάτευτες. Με ότι και αν σημαίνει αυτό.

ΘΑ ΚΛΕΙΣΩ το κείμενο με την αναφορά του κ. Ερντογάν για την ελληνικότητα της Κύπρου. Στην αρχή έγραψα ότι ο τούρκος πρόεδρος δεν ήταν προκλητικός όταν έλεγε ότι οι Ε/κ ψήφισαν όχι στο δημοψήφισμα του 2004. Έκανε απλά μια ιστορική διαπίστωση. Ο Τούρκος πρόεδρος πρέπει να γνωρίζει ότι το ίδιο ιστορική είναι και η διαπίστωση για την ελληνικότητα της Κύπρου. Ο λόγος που φτάσαμε σήμερα στην αξίωση της Τουρκίας για πολιτική ισότητα σε ένα κράτος με αναλογία πληθυσμού (80-20), έχει να κάνει με την στρατιωτική και οικονομική δύναμη που έχει η ίδια. Αυτή η αξίωση ενδεχομένως μελλοντικά να αλλάξει τις ισορροπίες στο νησί, δεν μπορεί όμως να αλλάξει την ιστορία της Κύπρου. Είναι και αυτό ένα δεδομένο κ. Ερντογάν.