Ακόμα μια μέρα της Γυναίκας. Να τιμήσουμε την συνεισφορά των γυναικών στην κοινωνία, να ευαισθητοποιηθούμε σε θέματα που αφορούν τα δικαιώματα τους, να δούμε τις ανάγκες τους, πόσο σημαντικές είναι, πόσο θεμελιώδης είναι ο ρόλος τους στην ιστορία. Ακόμα μια ανθοδέσμη με τα άσπρα τα στράς, το φούλι και το κόκκινο το περιτύλιγμα. Ακόμα ένα ροζ τριαντάφυλλο που θα έρθει να μας βρει ως σύμβολο εκτίμησης, σεβασμού, αγάπης. Είναι καιρός όμως να γίνουν τα τριαντάφυλλα σύμβολα ενδυνάμωσης.

Για την Μέρα της Γυναίκας 2023 λοιπόν, μαθαίνουμε να μπολιάζουμε κυριολεκτικά και μεταφορικά. Μπολιάζουμε  κυριολεκτικά (ή πιο σωστά δημιουργούμε μόσχευμα) με το να αφήσουμε το τριαντάφυλλο στο βάζο να κάνει ρίζες, κόβουμε τα τμήματα του βλαστού 10-15 εκατοστά, αφαιρούμε το πάνω μέρος του λουλουδιού και φυτεύουμε σε σε γλάστρες. Εύκολο.

Μπολιάζουμε μεταφορικά με το να μάθουμε ιστορία μας ως Κύπριες. Όχι και τόσο εύκολο. Επειδή κανείς δεν μας έχει φέρει σε επαφή με την ιστορία μας, τις δράσεις, τα επιτεύγματα, τις διαπρέψεις, τις κινητοποιήσεις, τις κοινωνικές επαναστάσεις που έχουν γίνει από τις Κύπριες γυναίκες. Αν δεν ψάξουμε μόνες μας, να μας ενημερώσουν άλλες γυναίκες, να πάμε σε κάποια εκδήλωση ή σε ηβεντ, σε ένα εκπαιδευτικό σεμινάριο είμαστε όπως τα τυφλά καττούθκια. Αόρατες. Στο παρασκήνιο και στον υποστηρικτικό ρόλο που έχει η γυναίκα στην ιστορία της Κύπρου. Είναι σαν και μας κρύβουν ή καλύτερα δεν μας φανερώνουν την ιστορία μας.

Παράδειγμα: Κίνηση «Οι γυναίκες επιστρέφουν».

Μετρήστε πόσες είμαστε που γνωρίζουμε για τις συγκεκριμένες κινητοποιήσεις στον κύκλο σας, σε όλες τις ηλικίες και υπόβαθρα. Μετά σκεφτείτε πώς μάθαμε όσες ξέρουν, για το τί έγινε τότε. Μετά ας σκεφτούμε το γιατί. Γιατί δεν ξέρουμε, γιατί δεν μάθαμε, γιατί δεν υπάρχει έστω και μια γραμμή στα βιβλία της Ιστορίας, έστω μια απλή αναφορά για την συγκεκριμένη κινητοποίηση. Σβήνεται και θάβεται η ιστορία μας, ειδικά στην Κύπρο, και είναι καιρός να αναλάβουμε μόνες μας το μπόλιασμα.

Είχα την τύχη και είδα την παράσταση, η οποία είχε μεγάλη επιτυχία και θα έχει ακόμα μεγαλύτερη εάν συνεχιστεί. Μιλώντας για την παράσταση με διάφορο κόσμο, ευαισθητοποιημένο ή μη, συνειδητοποιώ ότι έχουν μάθει τυχαία, κάπου κάποτε, για το κίνημα «Οι Γυναίκες Επιστρέφουν» και τις εμβληματικές πορείες που έχουν γίνει. Η ιστορία ενός τεράστιου κινήματος για εμάς, έμεινε εκτός βιβλίων και ιστορικής αναφοράς και η ευθύνη μένει στην κάθε μια από εμάς να το ψάξει, να το μάθει και να εμπνευστεί από αυτό.

Η παράσταση έχει τεράστιο αντίκτυπο στην σημερινή μας ταυτότητα ως Κύπριες γυναίκες. Εάν την ξανανεβάσουν θα πάτε. Και θα νιώσετε όλα τα συναισθήματα σας το υπόσχομαι. Αρχικά είναι ο θαυμασμός που δημιουργείται για αυτές τις γυναίκες, πόσες τεράστιες, γενναίες προσπάθειες έκαναν, πόσο θάρρος είχαν και πως μεταφέρεται αυτό και στον θεατή. Να περνούν την πράσινη γραμμή, να μην ξέρουν εάν μπαίναν σε ναρκοπέδια, να βρίσκονται απέναντι από τον Τούρκικο στρατό, να τρέχουν με τις φούστες, να τις σταματούν τα Ηνωμένα Εθνη, και να αναιρούν την δημόσια θέση της γυναίκας στην κοινωνία μετά την εισβολή. Δεν ήταν ατρόμητες όμως, και νιώθεις την αγωνία, τον φόβο, το θυμό, το άγχος, την απαξίωση που έζησαν, και φυσικά το μπούλιγκ. Νιώθεις το πείσμα, τις ατέλειωτες ώρες οργάνωσης, τα logistics, την συνεννόηση, την δυναμικότητα, την πολιτικά πρωτοποριακή και μαζική δράση που είχε διεθνή διάσταση και βλέπεις την δράση στην Ακρόπολη. Και κλαίεις. Και ενδυναμώνεσαι. Ευχαριστείς όσες το έζησαν, πάλεψαν, μιλούν ακόμα και μπορούν να μας μάθουν να συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε.

Εμπολιάσαν με. Και με την σειρά μου μπολιάζω και άλλες.

Άρα δεχτείτε το τριαντάφυλλο (ας είναι) αλλά μεν ξεχάσετε το πιο σημαντικό. Να μπολιάσετε. Συνέχεια και παντού, κυριολεκτικά και μεταφορικά, ώστε να γεμίσουμε τον τόπο τριανταφυλλιές.

ΥΣ: Οι πορείες γυναικών διατίθονται διαδυκτιακά στο ψηφιακό αρχείο Ηρόδοτος.

ΥΣ2: Το μπόλιασμα του τριανταφύλλου με μόσχευμα είναι η πιο εύκολο και διαδεδομένη πρακτική πολλαπλασιασμού τριανταφυλλιάς.