Το είπε τόσο καθαρά ο Κωνσταντίνος Λαΐφης. «Ο Κύπριος παίκτης δυστυχώς είναι στα σκουπίδια και αυτό πρέπει να αλλάξει». Με μια κουβέντα, με μια κραυγή αγωνίας και απόγνωσης, αποτύπωσε την τραγική πραγματικότητα. Ξανά όμως κανενός το αυτί δεν ίδρωσε. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω… Και «καπάκι» ήρθε για ακόμη μια χρονιά η «λίστα της ντροπής» από το διεθνές παρατηρητήριο του ποδοσφαίρου, το CIES, που μας δίνει τη θλιβερή πρωτιά σε ξένους ποδοσφαιριστές. 8 στους 10 παίκτες κυπριακών ομάδων είναι ξένοι.Ξενομανείς και… Κυπροφοβικοί στο ποδόσφαιρο! Για την Εθνική, που έχει απαξιωθεί και η έδρα μας μοιάζει με… Βουκουρέστι κόντρα στη Ρουμανία, μόνο λόγια χωρίς ουσία. Λόγια που τα παίρνει ο αέρας και πλέον κανείς δεν τα πιστεύει και δεν τους δίνει σημασία. Όλοι ενδιαφέρονται μόνο για το συμφέρον της ομάδας τους και δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν πως η πρόοδος του κάθε συλλόγου, περνάει μέσα από το γενικό καλό του ποδοσφαίρου. Το γενικό συμφέρον του ποδοσφαίρου μας είναι η Εθνική ομάδα. Ο καθρέφτης, η διαφήμιση, η έξωθεν καλή μαρτυρία.Δε φαίνεται να υπάρχει φως στο τούνελ, γιατί ο Κύπριος παίκτης θεωρείται προϊόν δεύτερης διαλογής. Και δε «πουλάει». Άλλο να ανακοινώνει μια ομάδα ότι πήρε τον τάδε Βραζιλιάνο κ.τ.λ. και άλλο να ανακοινώνει ότι πήρε ένα Κύπριο. Ο άλλος είναι λάτιν. Ε, δεν μπορεί. Θα της μιλάει της μπάλας! Και έτσι έρχονται συνεχώς καραβιές ξένων παικτών, η πλειοψηφία των οποίων χάνεται στο δρόμο. Αν ρωτήσεις ένα φίλαθλο ποιους είχε πέρυσι το club που υποστηρίζει, δε θα θυμάται κανέναν! Τόσο καλά!
Τα δικά μας ταλαντούχα παιδιά, που θα μπορούσαν να αναδειχθούν αν έβρισκαν χώρο και αν τους δινόταν η δυνατότητα να εξελιχθούν, βολοδέρνουν μεταξύ πάγκου στην καλύτερη και εξέδρας στη χειρότερη. Παίκτες οι οποίοι θα ήταν πολύ πιο χρήσιμοι στις ομάδες τους από τους ξένους δήθεν παικταράδες και οι οποίοι θα αποτελούσαν μια μεγάλη δεξαμενή που θα τροφοδοτούσε μόνιμα την Εθνική ομάδα. Και έτσι συνεχίζεται εις το διηνεκές ο αφανισμός των Κύπριων παικτών και ο ευτελισμός της Εθνικής ομάδας.Για να είμαστε ξεκάθαροι, σε καμία περίπτωση δεν είμαστε κατά των ξένων. Των ξένων όμως που κάνουν τη διαφορά. Από τη στιγμή που δεν έχεις τα χρήματα για να φέρεις εκείνον που θα de facto θα σε ανεβάσει επίπεδο, οφείλεις να κάνεις παραγωγή μέσω των ακαδημιών. Είναι μονόδρομος… Είτε μέσα από τη συγκροτημένη δουλειά στην υποδομή να βγάλεις τους παίκτες που θα στελεχώσουν την ομάδα, είτε μέσα από στοχευμένες κινήσεις να βρεις τους ξένους που θα αποδειχθούν value for money… Όχι να καταφτάνουν στρατιές γυρολόγων.Η λέξη κλειδί είναι η απόκτηση τεχνογνωσίας. Να βρεις τους κατάλληλους ανθρώπους για να υποστηρίξουν το συγκεκριμένο project. Ανθρώπους ειδικούς, καταρτισμένους στο αντικείμενο τους. Να τους βρεις και να τους εμπιστευτείς. Αυτό λέγεται πλάνο και στρατηγική. Αυτό σημαίνει επένδυση. Για την ομάδα, για την Εθνική. Για το μέλλον του ποδοσφαίρου μας, που σε επίπεδο αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος μαραζώνει.
