Πολύ επιφανειακά δείχνουν να προσεγγίζουν την πρόσκληση Γκουτέρες για δείπνο στη Νέα Υόρκη, οι πολιτικοί παράγοντες στην Κύπρο. Η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι δεν πρόκειται να συμβεί κάτι από τη στιγμή που ο Τατάρ επιμένει στις δικές του θέσεις. Ρίχνουν φυσικά και ένα «προσοχή από τις παγίδες», για να έχουν και ένα άλλοθι εάν τελικά τα πράγματα εξελιχθούν διαφορετικά.

Τα σημερινά δεδομένα θυμίζουν το μακρυνό Φεβρουάριο του 2004 όταν σύσσωμη η πολιτική ηγεσία, με επικεφαλής τον Πρόεδρο Τάσσο Παπαδόπουλο, πήγαν στη Νέα Υόρκη με τη βεβαιότητα ότι ο Ντενκτάς θα απορρίψει όλες τις προτάσεις του τότε ΓΓ. Επέστρεψαν ικανοποιημένοι από την πρώτη συνάντηση όταν οι εκτιμήσεις τους επιβεβαιώθηκαν. Υπήρξε όμως και μια δεύτερη στην οποία ο Ντενκτάς, με οδηγίες ασφαλώς της Άγκυρας, έφερε τούμπα όλο το σκηνικό και αποδέχθηκε χρονοδιάγραμμα, επιδιαιτησία και δημοψηφίσματα ακόμα και χωρίς συμφωνία των ηγετών. Η κεραμύδα που έπεσε στο κεφάλι της πολιτικής μας ηγεσίας ήταν τόσο βαριά που σαφώς επηρέασε τη σκέψη της στο επόμενο, κρίσιμο, στάδιο του Κυπριακού.

Ο Αντόνιο Γκουτέρες, μετά από μήνες προσπαθειών, κατάφερε να εξασφαλίσει την αποδοχή της πρόσκλησής του και από τις δύο πλευρές. Έχουμε την εντύπωση ότι ο ΓΓ, ο οποίος συναντήθηκε με τους Χριστοδουλίδη και Τατάρ πριν λίγες μέρες, έψαχνε απλώς παρέα το βράδυ της 15ης Οκτωβρίου για να βγει έξω; Είναι προφανές πως αυτό το δείπνο θα έχει ένα επιδόρπιο-έκπληξη. Και δεν είναι άλλο από τις εισηγήσεις του ιδίου του κ. Γκουτέρες για το πως μπορούν να προχωρήσουν τα πράγματα μπροστά. Εισηγήσεις οι οποίες, προφανώς, είναι όλα όσα περιέλαβε στην έκθεση που του παρέδωσε τον Ιούλιο η Μαρία Άνχελα Ολγίν. Θυμόμαστε την κ. Ολγίν; Καλά είναι να τη θυμηθούμε γιατί θα επανέλθει στο προσκήνιο μετά την πολύμηνη παρουσία της στο παρασκήνιο.

Ποιες είναι οι ιδέες της κ. Ολγίν; Μέχρι σήμερα κανείς δεν έμαθε μετά βεβαιότητας και αυτό κάνει την πρόσκληση Γκουτέρες ακόμα πιο σημαντική. Ας θυμηθούμε τουλάχιστον τι μας είπε η προσωπική απεσταλμένη του ΓΓ στην ανοικτή της επιστολή λίγο πριν περάσει στο παρασκήνιο:

• «Είναι σημαντικό να υπάρξει απομάκρυνση από λύσεις που στο παρελθόν δημιούργησαν προσδοκίες που δεν εκπληρώθηκαν και οδήγησαν σε μεγαλύτερες διαφωνίες και απογοητεύσεις».
• «Τώρα, πρέπει να σκεφτούμε διαφορετικά,παραμένοντας πεπεισμένοι ότι ένα κοινό μέλλον θα φέρει μεγάλες ευκαιρίες σε όλους τους Κύπριους».
• «Όταν ένα οδυνηρό παρελθόν διδάσκεται επανειλημμένα, καθίσταται αδύνατο για τους ανθρώπους να είναι ανοιχτοί στην αλλαγή και να πιστεύουν σε μια ελπιδοφόρα εναλλακτική για ένα καλύτερο μέλλον».
• «Η δέσμευσή μου δεν έχει τελειώσει, θα συνεχίσω να σκέφτομαι εναλλακτικές λύσεις για μια βιώσιμη λύση».

Όλα δείχνουν ότι εισερχόμαστε στην εποχή των «εναλλακτικών λύσεων». Οι οποίες δεν έχουν να κάνουν με τη μορφή της λύσης (αυτή μάλλον θα αφεθεί στο μέλλον) αλλά με τη μεθοδολογία. Είμαστε, για παράδειγμα, έτοιμοι να μπούμε σε μια διαδικασία διαφορετικής εκμάθησης της Ιστορίας; Είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε συνεργασίες στο επίπεδο των Πανεπιστημίων, των Νοσοκομείων, του Αθλητισμού, της Αστυνομίας, των Πυροσβεστικών Δυνάμεων και άλλων πολλών τομέων που προφανώς έχει εντοπίσει η κ. Ολγίν; Ή θα μείνουμε πιστοί στην πολιτική των εισαγωγικών («») και το φόβο της αναγνώρισης του ψευδοκράτους;

Και μη νομίζουμε ότι ο ΓΓ δεν έχει όπλα στα χέρια του έναντι και των δύο πλευρών. Τα «όχι» θα μεταφερθούν στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Αν είναι δύο, δεν αποκλείεται να ανοίξει τη συζήτηση για «άλλες λύσεις». Αν είναι ένα, ο καθένας θα αναλάβει το βάρος της ευθύνης των αποφάσεών του.