Του Χριστόφορου Νέστωρος
Δεκαπέντε χρόνια από το μαύρο εκείνο πρωινό …. που έσβησε ο ήλιος. 121 ζωές χάνονται τόσο άδικα στα συντρίμμια του αεροσκάφους της εταιρείας, που συνετρίβη στο Γραμματικό Αττικής. Ο πόνος όσων έμειναν πίσω αβάσταχτος, όσα χρόνια και αν έχουν περάσει.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
«Όλα αυτά τα χρόνια, παλέψαμε και παλεύουμε καθημερινά ενάντια στην λαχτάρα να ιδωθούμε ξανά, σαν να μην έχει συμβεί τίποτα κακό».
Ήταν πρωί της 14ης Αυγούστου 2005… Το Παραλίμνι πλήρωσε βαρύ τίμημα, θρηνώντας 16 θύματα της αεροπορικής τραγωδίας. Τα μνημόσυνα τους τελέστηκαν το πρωί στον Ναό του Αγίου Γεωργίου.
Advertisement«Ανάμεσα τους γονείς και παιδιά έσβησαν στα συντρίμμια του μοιραίου Μποιγκ, κι ο άδικος χαμός προκάλεσε ανείπωτο πόνο, πένθος και θλίψη σε όλα τα σπίτια του Παραλιμνίου».«Πολλά ευχαριστώ, σας αγαπώ, σας νοσταλγώ κι αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ, όσα χρόνια κι αν περάσουν».
Η επιμνημόσυνη δέηση εψάλη στην παρουσία πλήθους κόσμου, χοροστατούντος του Πρωτοσύγκελου της Μητρόπολης Κωνσταντίας – Αμμοχώστου, ενώ την κυβέρνηση εκπροσώπησε ο Υφυπουργός Έρευνας, Καινοτομίας και Ψηφιακής Πολιτικής Κυριάκος Κόκκινος. Στεφάνια κατέθεσαν εκπρόσωποι κομμάτων, των τοπικών αρχών και της πολιτείας.
