Το 2024 μια χρονιά γεμάτη από ιστορίες που μας συγκίνησαν, μας ενέπνευσαν και μας έκαναν να αναλογιστούμε τις αξίες της ζωής.
Ιστορίες που έφερε στο «φως» το Alphanews.Live αναδεικνύοντας τη δύναμη της ανθρώπινης ψυχής και την αλληλεγγύη στην κοινωνία.
Πολλοί ήταν αυτοί που μας άνοιξαν την καρδιά τους και ξεδίπλωσαν τον δικό τους «Γολγοθά», αγγίζοντας την ψυχή του καθενός από εμάς και στέλνοντας τα πιο ηχηρά μηνύματα σε Πολιτεία και κοινωνία.
Πέρασε μέσα από τη «φωτιά» κι έγινε μάνα καρδιάς
Μια από αυτές τις ιστορίες που ξεχώρισαν ήταν αυτή της Στάλως Μοσφίλη, η οποία αφού έδωσε την δική της μάχη με τον καρκίνο, διοργάνωσε φιλανθρωπική πεζοπορία, με στόχο να ευαισθητοποιήσει, να δώσει δύναμη, θάρρος και πίστη τόσο στα παιδάκια που δίνουν μάχη με την επάρατη νόσο.
Ο καρκίνος μπορεί να της στέρησε τη δυνατότητα να κυοφορήσει και να φέρει στον κόσμο ένα παιδί, αλλά δεν μπορεί να τη σταματήσει από το να παλεύει για ένα πιο αισιόδοξο μέλλον για τα παιδιά που γεννήθηκαν και μεγαλώνουν στην καρδιά της. Για το σκοπό αυτό και περπατώντας με το όνομα «ανασεμιά» (ανάσα/πνοή), η ίδια ενέπνευσε και ευαισθητοποίησε την κοινωνία μας, πραγματοποιώντας ταυτόχρονα ένα όνειρό της. Το να δει όσο περισσότερα μουτράκια να χαμογελάνε με πίστη, δύναμη κι ελπίδα για τη συνέχειά τους.
«Μπαμπά με χτύπησε αυτοκίνητο»
Τρία χρόνια από τη μέρα που όχημα χτύπησε και παρέσυρε τον 15χρονο Νικήτα ενώ επέστρεφε σπίτι του από το σχολείο στη Λεμεσό, ο πατέρας του, Oleg Reshetnikov, άνοιξε την καρδιά του στο AlphaNews.Live.
Μας μίλησε για τις συγκλονιστικές στιγμές και δυσκολίες που βίωσε από εκείνη τη μέρα ο γιος του και η οικογένειά του. Ο Νικήτας και ο πατέρας του – από τη Ρωσία – ζούσαν στην Κύπρο και συγκεκριμένα στη Λεμεσό για επτά χρόνια, ωστόσο τα τελευταία τρία χρόνια, μετά το ατύχημα, διαμένουν στη Λευκωσία. Ο πλέον 18χρονος Νικήτα, επέζησε, αλλά έμεινε παράλυτος. Από τότε, δίνει καθημερινά τον δικό του αγώνα, κάνοντας φυσικοθεραπείες καθημερινά, από τη Δευτέρα έως το Σάββατο.
Ο Νικήτας ήταν αθλητής, ο οποίος κατέκτησε πολλά διεθνή πρωταθλήματα ξιφομαχίας υπό τη σημαία της Κύπρου. Ένας μαθητής αριστούχος, μουσικός, η ψυχή της παρέας, όπως λέει ο πατέρας του. Σε ηλικία όμως 15 ετών, «κλειδώθηκε» στο σώμα του, λόγω του σοβαρού τραυματισμού του στη σπονδυλική στήλη μετά το ατύχημα.
Γονείς και αυτισμός: Το «πένθος» της διάγνωσης, η μάχη για αποδοχή και η στήριξη
Ο αυτισμός είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή που επηρεάζει χιλιάδες οικογένειες στην Κύπρο. Η στήριξη των οικογενειών αυτών είναι εξαιρετικά σημαντική και περιλαμβάνει πολλές πτυχές, από την ψυχολογική ενδυνάμωση και την εκπαίδευση μέχρι και την πρακτική καθοδήγηση και την ενσωμάτωση στην κοινωνία.
Ο κοινωνικός λειτουργός και Διευθυντής του Προγράμματος Στήριξης και Συμβουλευτικής του Παγκύπριου Συνδέσμου για Άτομα με Αυτισμό, Μάριος Μιχαήλ, μίλησε στο Alphanews.Live για τα προβλήματα και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι οικογένειες ατόμων με αυτισμό. Πως βιώνουν την διάγνωση και ποιες είναι οι ανησυχίες που εκφράζει η πλειοψηφία των συγγενών; Πως ο Σύνδεσμος για Άτομα με Αυτισμό στέκεται συνοδοιπόρος στην μάχη αυτή και ποιο ρόλο διαδραματίζουν Πολιτεία και κοινωνία.
«Όταν άκουσα τη λέξη ψυχίατρος…»
Η Πόλυ Γρηγορά, με την δύναμη της ψυχής της κατάφερε να αγγίξει τον κάθε ένα από εμάς, μέσα από τη συνέντευξη που παραχώρησε στο AlphaNews.Live. Μας μίλησε μεταξύ άλλων τόσο για τη δική της προσωπική εμπειρία, όσο και για τη σημασία της ευαισθητοποίησης του κόσμου σε σχέση με την ψυχική υγεία.
Η Πόλυ Γρηγορά φέρει τον τίτλο “expert by experience” και “mental health empowerment advocate”, καθώς πρόκειται για ένα άτομο το οποίο έχει πάρει τη δική του βιωματική εμπειρία και την έχει μετατρέψει σε «όπλο» με στόχο ενημέρωση κι ευαισθητοποίηση της κοινωνίας σε θέματα που αφορούν τους ψυχικά πάσχοντες.
Η Πόλυ Γρηγορά πήγαινε σε ψυχίατρο στην Ελλάδα κάθε τρεις εβδομάδες, μέχρι να σταθεροποιηθεί. Με τον καιρό, άρχισε να βλέπει μια σταθερότητα τόσο στη ζωή της, όσο και στης οικογένειάς της. Όταν μιλάμε για ψυχικές ασθένειες, πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν είναι μόνο ο ασθενής που περνά το Γολγοθά, είναι και η οικογένεια.
Ο κόσμος δεν έχει εκπαιδευτεί, λέει η κα Γρηγορά, με αποτέλεσμα όταν ακούει για έναν ψυχικά πάσχοντα, αμέσως να υπάρχει μέσα στο μυαλό του μια «τεράστια ταμπέλα» που αναφέρει πως αυτό το άτομο «ανήκει στο Νοσοκομείο ή στην Ψυχιατρική Κλινική Αθαλάσσας».
«Φοβήθηκα, έκλαψα αρκετά»
Τα δικά του ηχηρά μηνύματα έστειλε και ο Νεόφυτος Νεοφύτου, ο οποίος πάλεψε δύο φορές με την παιδική λευχαιμία και κατάφερε να βγει νικητής.
Με αφορμή τον παγκόσμιο μήνα ευαισθητοποίησης και διαφώτισης για τον καρκίνο της παιδικής και εφηβικής ηλικίας, ο Νεόφυτος μίλησε τον περασμένο Σεπτέμβρη για το Γολγοθά που βίωσε 31 χρόνια μετά και αναφέρθηκε στις σκέψεις και τα συναισθήματά του, καθώς και στη σημαντικότητα της ευαισθητοποίησης του κοινού.
Ο Νεόφυτος σε ηλικία 11 ετών, το 1993, διαγνώστηκε με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία, μετά από έντονους πόνους στα οστά των ποδιών του. Μια ανάλυση αίματος ήταν αυτό που έδειξε πως κάτι δεν πήγαινε καλά. Όλοι γνώριζαν, εκτός από εκείνον… Του είπαν, όπως μας ανέφερε, πως υπήρχε κάποιο πρόβλημα στο αίμα του και πως λόγω αυτού, θα αναγκαζόταν να περάσει λίγο καιρό στο νοσοκομείο. Ο «λίγος καιρός» όμως, κράτησε εννιάμισι χρόνια…
Μετέτρεψε τη ζωή της κόρης σε παραμύθι για να εξηγήσει την υδροκεφαλία
Με στόχο να μεταφέρει ηχηρά μηνύματα σε μικρούς και μεγάλους, η Κυριακή Φρίξου Μιχαήλ από την Ξυλοτύμπου, αποφάσισε να μετατρέψει την ιστορία της 5χρονης κόρης της, Μαρίας Αυξέντιας, σε παραμυθάκι με τίτλο: «Μια Μπλε Πεταλούδα που ονομάζεται Υδροκεφαλία».
Η Κυριακή άνοιξε την καρδιά της, θέλοντας να ενημερώσει και να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο για την περιπέτεια της κορούλας της με την υδροκεφαλία. Οι πεταλούδες, είναι κάτι που η μικρή Μαρία Αυξέντια, λάτρευε από μωρό. Έτσι η μητέρα της, επέλεξε να χρησιμοποιήσει μια πεταλούδα στο χρώμα του νερού – κάτι που παραπέμπει στην υδροκεφαλία – μετατρέποντάς την σ’ ένα σύμβολο ελπίδας.
«Η διάγνωση του Down, δεν ήταν τίποτα μπροστά σ’ αυτό που μας βρήκε»
Η ιστορία της μικρής Μοδέστιας με σύνδρομο Down, που βγήκε τον περασμένο Ιούνιο νικήτρια από τη μάχη της με τη λευχαιμία, συγκίνησε ολόκληρη την Κύπρο. Η μητέρα της, Στέφανη Θεοφάνους, μας μίλησε για το πώς είναι να μεγαλώνεις ένα παιδί με σύνδρομο Down, για το πώς βίωσε τη δύσκολη μάχη της μικρής Μοδέστιας με τη λευχαιμία, καθώς και για τη ζωή μετά από τη στιγμή που χτύπησε το καμπανάκι της νίκης. Η μικρή μαχήτρια με το νάζι και το χαμόγελό της, ξεχώρισε δίνοντας δύναμη σε όλους μας.
Τα τελευταία χρόνια, η Στέφανη μέσω διάφορων βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, προσπαθεί να ευαισθητοποιήσει και να ενημερώσει τον κόσμο για το σύνδρομο Down. Όπως μας ανέφερε, ήταν αποφασισμένη από την πρώτη στιγμή που έμεινε έγκυος να κρατήσει τη μικρή Μοδέστια.
«Ήταν γεμάτοι θυμό»
Ένα χρόνο μετά το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη ο ψυχολόγος Γιώργος Πογιατζής περιγράφει τα όσα άκουσε και βίωσε στην ελληνική συμπρωτεύουσα, στο πλευρό των Κύπριων φοιτητών
Ο κ. Πογιατζής μαζί με ομάδα επιστημόνων, επιστρατεύτηκαν τότε από την ΠΟΦΕΝ και το Προξενείο της Κύπρου στη Θεσσαλονίκη για να στηρίξουν τους Κύπριους φοιτητές που επηρεάστηκαν άμεσα ή έμμεσα από την σιδηροδρομική τραγωδία.
Όπως παραδέχτηκε, ακόμη και ο ίδιος κλήθηκε να διαχειριστεί τον φόβο του για την κατάσταση με την οποία θα ερχόταν αντιμέτωπος, Αίσθημα που κατάφερε τελικά να το μετατρέψει σε μέσο ενδυνάμωσης, έτσι ώστε να παρέχει όσο το δυνατό καλύτερη και ποιοτική υποστήριξη.
Από το «κ. Ελένη έχεις καρκίνο» στο… «παίρνουμε δύναμη από σένα»
Μία από τις δυσκολότερες μάχες που μπορεί να δώσει κάποιος στη ζωή του είναι αυτή κατά του καρκίνου. Μια μάχη καθόλου εύκολη, που απαιτεί πίστη στον Θεό και τον εαυτό μας. Αυτό άλλωστε είναι και το μήνυμα που έστειλε μέσα από το Alphanews.Live η κ. Ελένη Ευγενίου, η οποία δίνει την δική της μάχη εδώ και πάνω από ένα χρόνο.
Η δική της ιστορία αρχίζει τον Δεκέμβριο του 2022, όταν η ίδια βρισκόταν στο γραφείο της, ενώ ένοιωθε έντονους πόνους στην κοιλιά, με αποτέλεσμα να επισκεφθεί εσπευσμένα τον γιατρό και να υποβληθεί σε εξετάσεις.
Όπως και έγινε, αφού υποβλήθηκε σε χειρουργείο, η ίδια ανέμενε πως θα ήταν όλα καλά. Παρόλα αυτά ο πόνος συνεχιζόταν, χωρίς να υπάρχει ανάρρωσή. Έτσι αποφάσισε να επισκεφθεί και δεύτερο γιατρό, ο οποίος εντόπισε μετάσταση στους λεμφαδένες της λεκάνης, με αποτέλεσμα να υποβληθεί σε δεύτερο χειρουργείο, ούτε αυτό όμως έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Τότε επισκέφθηκε και τρίτο γιατρό στο Ογκολογικό Κέντρο της Τράπεζας Κύπρου, ο οποίος άκουσε την κ. Ελένη με κάθε λεπτομέρεια και δημιούργησε το ιστορικό της. Ο γιατρός προχώρησε σε συγκεκριμένες εξετάσεις και εντόπισε ότι υπήρχε καρκίνος ο οποίος είχε διηθεί σε μύη του ποδιού.
Μετά την διάγνωση ακολούθησε μια σειρά από χημειοθεραπείες και σήμερα η κ. Ελένη ακολουθεί ανοσοθεραπεία, με τα αποτελέσματα να είναι ήδη θετικά.