Το Διοικητικό Δικαστήριο δικαίωσε λειτουργό των Πολιτιστικών Υπηρεσιών του Δήμου Πάφου που προσέφυγε εναντίον απόφασης να της χορηγηθεί υποχρεωτική άδεια απουσίας, με το αιτιολογικό ότι παρουσίασε αδυναμία να εκτελέσει τα καθήκοντά της.

Περαιτέρω σημειώνει πως με την επίδικη απόφαση επηρεάστηκαν και τα δικαιώματα της αιτήτριας, που απορρέουν από το Σύνταγμα σε σχέση με την προστασία της προσωπικής και ιδιωτικής ζωής, αφού τέθηκε ως όρος για επιστροφή στην εργασία της η επίσκεψη και εξέτασή της από τον Δημοτικό Ιατρό.

Σύμφωνα με την απόφαση, η προσφυγή επιτυγχάνει με €1700, πλέον ΦΠΑ, υπέρ της αιτήτριας και εναντίον των καθ’ ων η αίτηση, ενώ η επίδικη απόφαση ακυρώνεται.

Η αιτήτρια Ερμίνα Μάη, κατά τον ουσιώδη χρόνο ήταν δημοτική υπάλληλος, Λειτουργός Πολιτιστικών και Δημοσίων Υπηρεσιών, με καθήκοντα Διοικητικής Προϊσταμένης στην Πολιτιστική Υπηρεσία του Δήμου Πάφου.

Η απόφαση του Δημάρχου Πάφου να διατάζει υπάλληλο να απέχει από τα καθήκοντά του με υποχρεωτική άδεια ή να τον παραπέμπει σε ιατρό ή ιατρικό συμβούλιο δεν προβλέπεται σε καμία νομοθετική ή κανονιστική διάταξη, αναφέρει το Δικαστήριο στην απόφαση του.

Οι δημοτικοί υπάλληλοι, προστίθεται, έχουν δικαίωμα να ασκούν τα καθήκοντα της θέσης τους και δικαίωμα να αιτούνται άδειας ασθενείας όταν ασθενούν, καθώς και δικαίωμα για άδεια ανάπαυσης, οι οποίες άδειες προβλέπονται ως δικαίωμα του εργαζόμενου και όχι ως υποχρέωση.

Η διαθεσιμότητα δε, η οποία επιβάλλεται σε εργαζόμενο, προβλέπεται ως διοικητικό μέτρο, μόνο στην περίπτωση που έχει αποφασιστεί πειθαρχική έρευνα και/ή βάσει άλλης θεσμοθετημένης διαδικασίας, με αρμόδιο το Δημοτικό Συμβούλιο, σημειώνεται.

«Οποιαδήποτε απόφαση λαμβάνεται από διοικητικό όργανο εκτός του πλαισίου των επιτρεπτών αρμοδιοτήτων του είναι ακυρωτέα, όχι μόνο ως πράξη παράνομη λόγω αναρμοδιότητας, αλλά και ως πράξη αυθαίρετη» αναφέρει το Διοικητικό Δικαστήριο.