Πρώτα απ’ όλα οι επιστημονικές του γνώσεις, οι οποίες αποκτήθηκαν με ιδρώτα. Ο Δρ. Κώστας Κουμενής είναι διακεκριμένος καθηγητής Ραδιοβιολογίας και Ραδιοογκολογίας, ερευνητής στον τομέα της Βιολογίας καρκίνου, διευθυντής ερευνών και συμπρόεδρος στο Department of Radiation Oncology στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια, στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ. Με μια ανοιχτή επιστολή του, προτάσσει τα επιστημονικά επιχειρήματα, αλλά προπαντός το ενδιαφέρον του για τη ζωή του φίλου του, προκειμένου να τον πείσει να εμβολιαστεί.

Παραθέτουμε αυτούσια τη συγκλονιστική επιστολή του Κύπριου επιστήμονα

Φίλε μου καλέ:

Γνωριζόμαστε από το νηπιαγωγείο. Περάσαμε μαζί όλα τα σχολικά χρόνια και το στρατό. Διατηρήσαμε στενή επαφή τα τελευταία 30 χρόνια. Γιορτάσαμε μαζί μεγάλες στιγμές της ζωής μας και κλάψαμε μαζί μετά την απώλεια αγαπημένων μας. Είσαι σαν τον αδερφό που δεν είχα ποτέ. Γι’αυτό πρέπει να επικοινωνήσω μαζί σου – με κάπως δημόσιο τρόπο, και ελπίζω να με συγχωρέσεις για αυτό – γιά να σε παρακαλέσω να επανεξετάσεις σοβαρά τη στάση σου ενάντια του εμβολιασμού κατά του COVID.

Βλέπεις, ανησυχώ πολύ για δύο λόγους: Πρώτα απ’ όλα, για την υγεία σου (μια πού είμαστε πλέον κάποιας ηλικίας) και για την υγεία των αγαπημένων σου προσώπων. Αυτό το νέο στέλεχος είναι πολύ μεταδοτικό, περισσότερο επικίνδυνο και θανατηφόρο, ακόμα και σε φαινομενικά υγιή άτομα. Από πλευράς ηλικίας, βρισκόμαστε πλέον στη «ζώνη κινδύνου». Γνωρίζουμε και οι δύο παιδικούς φίλους που αρρώστησαν σοβαρά από αυτόν τον ιό (και μάλιστα από το λιγότερο μεταδοτικό αρχικό στέλεχος) και έχουν κοινοποιήσει αρκετές φορές στο FB τις περιπέτειες τους. Προσωπικά γνωρίζω άτομα ηλικίας 40-50 ετών, φαινομενικά υγιή που έχουν πεθάνει μετά που νόσησαν με COVID. Ωστόσο, έχουμε ένα εξαιρετικό εργαλείο για να μειώσουμε δραματικά την πιθανότητα να αρρωστήσουμε σοβαρά.

Γνωρίζω τα συναισθήματα και τις θέσεις σου κατά του «τεχνητού» εμβολίου από τα postings σου στο FB. Έμεινα σιωπηλός αρκετό καιρό, αλλά όταν βλέπω πώς αυτά παροτρύνουν και άλλους να μην εμβολιαστούν, νιώθω την έντονη ανάγκη σαν επιστήμονας να πώ δυό λόγια . Έγραψεςγια πιθανότητα να “αλλάξει το γονιδίωμά μας”. Σέ διαβεβαιώνω, αυτό απέχει πολύ από την αλήθεια, ειδικά με τα εμβόλια με RNA, τό οποίο δεν γίνεται μόνιμο μέρος του γονιδιώματος μας (DNA). Και σε διαβεβαιώνω πώς το DNA μας αλλάζει καθημερινά από μεταλλάξεις (από ηλιακή και κοσμική ακτινοβολία, κάπνισμα, ρύπανση, κλπ), αλλά και από επιγενετικές αλλαγές (πχ δίαιτα, στρες κλπ). Δεν παθαίνουμε όμως όλοι και από μικροί παθήσεις λόγω αυτών των αλλαγών!

Φίλε μου καλέ: ξέρεις ότι έχω ξοδέψει πολλά, πολλά χρόνια προσπαθώντας να γίνω αυτός που ήθελα από το γυμνάσιο – ένας καλός επιστήμονας. Πέρασα 5 χρόνια σπουδάζοντας για το πτυχίο Φαρμακευτικής, άλλα 6 χρόνια για το διδακτορικό μου, άλλα 5 χρόνια για μεταδιδακτορική εκπαίδευση. Και μετά άλλα 20 χρόνια ως καθηγητής, ανεβαίνοντας σιγά-σιγά τις βαθμίδες σε σεβαστά ακαδημαϊκά ιδρύματα στις ΗΠΑ. Με ξέρεις καλά, δεν τα λέω αυτά για να καυχιέμαι, αλλά για να τονίσω ότι χρειάστηκε πολύς κόπος και ιδρώτας. Έχω μελετήσει, αναλύσει και απορροφήσει τόνους πληροφοριών σχετικά με το πώς λειτουργεί ένας βιολογικός οργανισμός- από τα όργανα, μέχρι το κυτταρικό και μοριακό επίπεδο. Έχω παρουσιάσει τις διατριβές μου μπροστά σε πετυχημένους επιστήμονες, έχω πάρει κριτικές γιά τις δημοσιεύσεις και τις επιχορηγήσεις μου από έμπειρους ειδικούς, και έχω δώσει διαλέξεις σε όλο τον κόσμο, μερικές μπροστά σε βραβευμένους με Νόμπελ επιστήμονες. Με αυτές τις γνώσεις, σε διαβεβαιώνω (όπως και η συντριπτική πλειοψηφία επιστημόνων παγκόσμια), ότι τα εμβόλια που αναπτύχθηκαν κατά του COVID και δοκιμάστηκαν σε δεκάδες εκατομμύρια ατόμων είναι πολύ αποτελεσματικά, πολύ ασφαλή και δεν θα προκαλέσουν σοβαρές παρενέργειες στο >99,999% του πληθυσμού. Φυσικά, όπως όλα τα βιολογικά η χημικά φάρμακα τίποτα δεν είναι 100% ασφαλές. Αλλά κοίταξε και την εναλλακτική λύση, οι αριθμοί δεν λένε ψέματα: 96% των σοβαρών νοσούντων με COVID αυτή τη στιγμή, είναι άτομα ανεμβολίαστα. Ακόμα και εάν κάποιος επιβιώσει, έχει πολύ μεγαλύτερη πιθανότητα να έχει ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ σε σχέση με εμβολιασμένα άτομα.

Φίλε μου καλέ: Μιλάς για την «εισαγωγή συνθετικών προϊόντων στο σώμα μας». Σκέφτηκες ότι η ινσουλίνη, η οποία λαμβάνεται από εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο για δεκαετίες τώρα, είναι ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ; Ναι, δεν σφάζουμε εκατομμύρια αγελάδες και γουρούνια για να πάρουμεγια να απομονώσουμε φυσιολογικά την ινσουλίνη, όπως κάναμε πριν από εκατό χρόνια-γιατί θα ήταν πανάκριβη και μη προσβατή για τον περισσότερο κόσμο. Γνωρίζεις πώς η συντριπτική πλειονότητα των φαρμάκων που παίρνουμε (αντιβιοτικά, αντι-υπερτασικά, αντι-χοληστερόλης κ.λπ.) πού μάς κρατούν ζωντανούς είναι συνθετικά ή παράγονται από βακτήρια που έχουν γενετικά τροποποιηθεί για την παραγωγή αυτών των φαρμάκων; Παίρνω μερικά από αυτά καθημερινά όπως πιστεύω κι εσύ. Μερικοί από τους φίλους μας κάνουν ένεση με ινσουλίνη κάθε μέρα – δεν θα ζούσαν τώρα αν δεν την έπαιρναν.

Φίλε μου καλέ: Γιατί αρνείσαι να πιστέψεις τη συντριπτική πλειοψηφία των ιατρικών εμπειρογνωμόνων στις ΗΠΑ, την ΕΕ, το Ηνωμένο Βασίλειο, το Ισραήλ, την Ινδία, Κίνα κλπ, κλπ; Είναι απειροελάχιστοι αναλογικά οι γιατροί πού είναι κατά των εμβολιασμών. Και καλά, δεν πιστεύεις το ιατρικό «κατεστημένο» η είσαι καχύποπτος. Θα ζητήσεις όμως την βοήθειά τους όμως εάν (μη κακό) αρρωστήσεις εσύ η κάποιος από την οικογένειά σου με κάποιο άλλο σοβαρό πρόβλημα; Γιατί εμπιστευεσαι έναν καρδιολόγο, η ογκολόγο γιά άλλα προλήματα όταν αυτοί συνιστούν εμβολιασμό; Και τέλος, τί νομίζεις όμως για τον καλό σου φίλο; Πιστεύεις ότι θα εξέθετα σκόπιμα το μοναχοπαίδι μου, την μια αδερφή πού έχω, τον μοναδικό ανιψιό μου, την σύντροφό μου και τα παιδιά της σε παράλογο κίνδυνο-αφού τους παρότρυνα όλους να βάλουν τα εμβόλια COVID μόλις έγιναν διαθέσιμα;

Έτσι λοιπόν φίλε μου καλέ, καταλήγουμε στον δεύτερο σημαντικό λόγο που σού ζητώ να επανεξετάσεις τις απόψεις σου: τη φιλία μας. Εάν μετά από όλα αυτά δεν έχεις πειστεί για την ασφάλεια και αναγκαιότητα του εμβολιασμού, τότε φτάνουμε σε μόνο δύο αναπόφευκτα συμπεράσματα: είτε (α) πιστεύεις πώς είμαι «διαβρωμένος» από το σύστημα και μέρος μιάς «τεράστιας συνωμοσίας», ή, (β) νομίζεις ότι ο παιδικός σου φίλος είναι ηλίθιος η τουλάχιστον αφελής, καθώς χαράμισε πάνω από την μισή του τη ζωή διαβάζοντας, μαθαίνοντας και δουλεύοντας σε κάτι άχρηστο, η ακόμα και επικίνδυνο. Κάθε ένα από αυτά τα συμπεράσματα είναι πολύ, πολύ ανησυχητικό και λυπηρό.

Όσο για σένα, θέλω να πιστεύω ότι το καλό, ευγενικό άτομο που ήξερα μεγαλώνωντας απλά δεν είναι καλά ενημερωμένο ή δεν εμπιστεύεται αυτούς που παρέχουν τις πληροφορίες, γιατί άλλα σπούδασε, και ζει σε ένα περιβάλλον όπου ίσως δεν έχει και την καλύτερη και εμπεριστατωμένη ενημέρωση σε θέματα υγείας. Θα ήθελα να το πιστέψω αυτό. Σέ παρακαλώ πολύ, απομάκρυνε για λίγο την πολιτική σκέψη και άλλα θέματα που μπορεί να έχεις με εκείνους που είναι στην εξουσία, ειδικά στην προβληματική μας πατρίδα. Και δώσε λίγη σκέψη σε αυτά που γράφω.

Σκοπεύω να επισκεφτώ την πατρίδα σύντομα και θα ήθελα να σε βρεθούμε, να τα πούμε, και να αναπολήσουμε όπως κάνουμε κάθε φορά που είμαι εκεί. Φοβάμαι όμως ότι δεν θα μπορέσω να το κάνω αν δεν έχεις εμβολιαστεί, γιατί τότε θα διακινδύνευα τη δική μου υγεία, αλλά-και αυτό είναι το πιο σημαντικό-και την υγεία των αγαπημένων μου ατόμων. Είναι τόσο απλό.

Φίλε μου καλέ, ζούμε σε μοναδικούς, δύσκολους καιρούς. Αυτά πού γράφω δεν είναι απλά θέμα ιδεολογίας ή γνώμης, είναι θέμα ζωής και θανάτου. Με την απόρριψη αυτών των ιατρικών και επιστημονικών δεδομένων, ουσιαστικά θα ένιωθα πώς απορρίπτεις και τη φιλία μας. Και αυτό θα με λυπούσε αφάνταστα.

Μίνι βιογραφικό

O Κώστας Κουμενής είναι διακεκριμένος καθηγητής Ραδιοβιολογίας και Ραδιοογκολογίας, ερευνητής στον τομέα της Βιολογίας καρκίνου, διευθυντής ερευνών και συμπρόεδρος στο Department of Radiation Oncology στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια, στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ.

Μετά την αποφοίτησή του από τη Φαρμακευτική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1989, αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και το 1994 ολοκλήρωσε το Διδακτορικό του στη Βιοχημεία στο Πανεπιστήμιο Χιούστον. Στη συνέχεια, ολοκλήρωσε το πρόγραμμα Μεταδιδακτορικού συνεργάτη στο τμήμα Ραδιοβιολογίας και Βιολογίας Καρκίνου στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ στην Καλιφόρνια. Από το 2012 είναι διευθυντής ερευνών και συμπρόεδρος στο Department of Radiation Oncology στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια.