Το Ανώτατο Δικαστήριο ανέτρεψε το ύψος της ποινής φυλάκισης 4 ετών που επιβλήθηκε πρωτόδικα εναντίον 46χρονου σε υπόθεση σεξουαλικής κακοποίησης ανήλικου κοριτσιού, κρίνοντας το ως έκδηλα ανεπαρκές με αποτέλεσμα να αυξήσει την ποινή φυλάκισης σε επτά χρόνια.Το Ανώτατο απέρριψε, ταυτόχρονα, έφεση που καταχώρησε ο 46χρονος κατά της καταδικαστικής απόφασης θεωρώντας την ως εσφαλμένη, με το δικαστήριο να χαρακτηρίζει τους λόγους έφεσης που ήγειρε ενώπιόν του ο εφεσείοντας ως αβάσιμους. Το Κακουργιοδικείο Λευκωσίας είχε καταδικάσει τον 46χρονο σε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 3 και 4 ετών, αφού τον έκρινε ένοχο, κατόπιν παραδοχής σε επτά κατηγορίες κακοποίησης και κατόπιν ακροαματικής διαδικασίας σε δύο κατηγορίες σεξουαλικής κακοποίησης παιδιού.Τα αδικήματα διαπράχθηκαν σε χωριό της Επαρχίας Λευκωσίας την περίοδο Ιουνίου 2016 και Μαΐου 2017, με θύμα τη 14χρονη (τότε) ανήλικη η οποία παρουσιάζει ήπια νοητική αδυναμία.Ο 46χρονος, ηλικίας κατά τον ουσιώδη χρόνο 46 ετών, ήταν νυμφευμένος με (πρώτη) εξάδελφη της μητέρας της ανήλικης και διέμενε μαζί με τη σύζυγο του και τα δύο τους παιδιά – ηλικίας 12 και 18 χρόνων – σε οικία η οποία βρίσκεται δίπλα από την οικία όπου διέμενε η ανήλικη με την οικογένεια της.Το Κακουργιοδικείο, όπως αναφέρεται στην απόφαση του Ανωτάτου, θεώρησε για σκοπούς επιβολής ποινής ως επιβαρυντικούς για τον 46χρονο παράγοντες (α) την εκμετάλλευση της παιδικής αφέλειας της ανήλικης, (β) την ήπια νοητική της υστέρηση, (γ) τη μεγάλη διάρκεια των παρενοχλήσεων (Ιούνιο του 2016 μέχρι το Μάιο του 2017), (δ) τη μεγάλη διαφορά ηλικίας θύτη (46 χρόνων) και θύματος (14 χρόνων) και (ε) το γεγονός ότι οι παρενοχλήσεις τραυμάτισαν τον ψυχικό κόσμο της ανήλικης, με αποτέλεσμα την πρόκληση σε αυτή μετατραυματικού στρες.Επιπροσθέτως, έλαβε υπόψιν ότι τα αδικήματα των δύο κατηγοριών, στα οποία κρίθηκε ένοχος ο εφεσίβλητος μετά από ακροαματική διαδικασία, τιμωρούνται κατά ανώτατο όριο δια βίου φυλάκιση και παρά το γεγονός ότι έλαβε υπόψιν τόσο τις προσωπικές του συνθήκες συμπεριλαμβανομένων και των προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζει όσο και το λευκό ποινικό του μητρώο, «κατέληξε – και ορθώς – ότι οι προσωπικές του συνθήκες δεν μπορούσαν να εξουδετερώσουν τον αποτρεπτικό χαρακτήρα της ποινής που θα έπρεπε να του επιβληθεί».Συνεκτιμώντας όλα τα πιο πάνω, το πρωτόδικο δικαστήριο, έκρινε ότι στην περίπτωση του η ενδεδειγμένη ποινή για τις απαράδεκτες πράξεις του σε βάρος της ανήλικης ήταν η ποινή των τεσσάρων ετών φυλάκισης και αυτό αφού συνυπολόγισε και το γεγονός ότι ο 46χρονος παρέμεινε υπό κράτηση για διάστημα 18 μηνών (από τον Ιούνιο του 2017) λόγω της αδυναμίας του να συμμορφωθεί με τους όρους εμφάνισης.Σύμφωνα με την απόφαση του Ανωτάτου, «ο Γενικός Εισαγγελέας δεν διαφωνεί ότι το Κακουργιοδικείο αναφέρθηκε στις ορθές νομικές αρχές που εφαρμόζονταν στην περίπτωση του εφεσίβλητου, αλλά θεωρεί ότι δεν απέδωσε τη δέουσα βαρύτητα στη σοβαρότητα των αδικημάτων και στην ανάγκη ότι σε αδικήματα σεξουαλικής φύσης σε βάρος κυρίως παιδιών πρέπει να επιβάλλονται αυστηρές και αποτρεπτικές ποινές, ως ο σκοπός του Νομοθέτη…».
Η θέση του Γενικού Εισαγγελέα ήταν ότι η ποινή των τεσσάρων ετών φυλάκισης που επιβλήθηκε στον 46χρονο «είναι έκδηλα ανεπαρκής και δεν αντιστοιχεί στη σοβαρότητα των κατακριτέων πράξεων του έναντι της ανήλικης».Το τριμελές Εφετείο στην ομόφωνη απόφαση ότι σημειώνει ότι ο Γενικός Εισαγγελέας έχει τεκμηριώσει πασιφανή αναντιστοιχία μεταξύ της σοβαρότητας των εγκλημάτων που διέπραξε ο 46χρονος σε βάρος της ανήλικης σε σχέση με την επιβληθείσα ποινή.«Οι χυδαίες πράξεις του εφεσίβλητου έναντι της ανήλικης, διάρκειας ενός περίπου χρόνου, […] λαμβανομένων υπόψιν αφενός όλων των επιβαρυντικών παραγόντων που εντόπισε το Κακουργιοδικείο και αφετέρου ότι τα ανοσιουργήματα του εφεσίβλητου σε βάρος της ανήλικης τιμωρούνται κατά ανώτατο όριο με φυλάκιση δια βίου, που είναι η βάση από την οποία ξεκινά το Δικαστήριο για επιμέτρηση της ποινής, τεκμηριώνουν με τον πλέον ισχυρό τρόπο πασιφανή αναντιστοιχία μεταξύ σοβαρότητας του εγκλήματος και της επιβληθείσας ποινής», αναφέρει η απόφαση του Ανωτάτου.«Δικαιολογείται επομένως η επέμβαση του Εφετείου στο ύψος της ποινής που επέβαλε το Κακουργιοδικείο στα εγκλήματα που διέπραξε ο 46χρονος (τότε) εφεσίβλητος σε βάρος της 14χρονης (τότε) ανήλικης, τραυματίζοντας με χυδαίο τρόπο τον ψυχικό της κόσμο και προκαλώντας της μετατραυματικό στρες», σημειώνουν οι τρεις δικαστές.Η ποινή των τεσσάρων χρόνων που επιβλήθηκε σε κάθε μια από τις δύο κατηγορίες στις οποίες βρέθηκε ένοχος αυξάνεται στα επτά χρόνια, «ποινές που βεβαίως θα συντρέχουν».Ο 46χρονος αντιμετώπιζε και τέσσερις κατηγορίες για άσεμνη επίθεση εναντίον της ανήλικης στις οποίες όμως αθωώθηκε και απαλλάχθηκε.Το Ανώτατο σημειώνει στην απόφαση τού ότι το πρωτόδικο δικαστήριο προσέγγισε τις εν λόγω κατηγορίες με την «παραδοσιακή» αντίληψη ότι οι άσεμνες πράξεις ενός άνδρα που στρέφονται εναντίον μιας γυναίκας δεν στοιχειοθετούν «επίθεση» όταν αυτές δεν συνοδεύονται από οποιαδήποτε άλλη παράνομη ενέργεια απ` αυτές που (ενδεικτικά) εντόπισε η νομολογία. Το Ανώτατο απέφυγε ωστόσο να επεκταθεί επί του θέματος, εφόσον το ζήτημα δεν είχε εγερθεί από τη Δημοκρατία στην έφεση της, επισημαίνοντας το για προβληματισμό για μελλοντικούς σκοπούς.Για την υπόθεση κατέθεσαν ως μάρτυρες κατηγορίας ο ανακριτής της υπόθεσης, η ανήλικη, ο ιατροδικαστής και η κλινικός ψυχολόγος, οι οποίοι κρίθηκαν αξιόπιστοι από το πρωτόδικο Δικαστήριο.
