Της Όλγας Κωνσταντίνου
Έφτασε λοιπόν η εποχή που οι λάτρεις των μανιταριών εξορμούν στα βουνά προς αναζήτηση του αγαπημένου τους εδέσματος. Όσοι δεν έχουν τις γνώσεις και τη δυνατότητα, καταφεύγουν σε πλανόδιους πολίτες και υπεραγορές.
Μανιτάρια από τις ορεινές περιοχές της Κύπρου βρίσκουμε να πωλούνται και στις λαϊκές αγορές. Η κυρία Μαρία κατάγεται από την Κυπερούντα και εδώ και πολλά χρόνια μαζεύει μανιτάρια από το χωρίο της, και τα πουλά στη Λαϊκή αγορά:
“Όταν είναι άσπρο είναι βολέπι όταν είναι το κόκκινο είναι το ρουσέτι, τα μαζεύω από τι χωράφι μου, ξέρω ότι είναι βολέθκια τούτα. Δεν έχει μανιτάρια που να μην τρώγονται; Από εμένα αποκλείεται , μανιτάρια μέσα στα βουνά έχει πολλά που δεν τρώγονται είναι ο θανατίτης και ο μαλήτσης.”
Οι περισσότεροι πωλητές είναι και συλλέκτες μανιταριών. Οι τιμές των κόκκινων μανιταριών κυμαίνονται κοντά στα 20 ευρώ ενώ των άσπρων στα 8.
Οι Κύπριοι είναι κυρίως εμπειρικοί συλλέκτες και τα τελευταία χρόνια το “άθλημα” και η εμπορία κέρδισε και αριθμό οικονομικών μεταναστών. Την ίδια ώρα ο Μυκητολογικός Σύνδεσμος Κύπρου κρούει τον κώδωνα του κινδύνου σε σχέση με την ανεξέλεγκτη και απερίσκεπτη συλλογή μανιταριών.
AdvertisementΜιχάλης ΛοιζίδηςΣυλλέγονται τόνοι μανιταριών διοχετεύονται στην αγορά χωρίς να ελέγχεται η καταλληλότητα τους από κανένα // κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ότι ακατάλληλα ή τοξικά μανιτάρια αποκλύεται να βρεθούν στο πιάτο του καταναλωτή.
Και τονίζει πως επιβάλλεται να ρυθμιστεί η όλη κατάσταση μέσα από μια ολοκληρωμένη νομοθεσία.