της Αλεξάνδρας ΠαύλουΧρώμα μέσα από τις στάχτες. Ομορφιά εκεί που η ψυχή σπαράζει, στις αναμνήσεις του φρικτού περσινού καλοκαιριού, όταν ολόκληρα χωριά έγιναν παρανάλωμα του πυρός σε λίγες μόνο ώρες.

Ωστόσο, η άνοιξη βγαίνει νικήτρια, μέσα απο την εικόνα που αντικρίσαμε σήμερα διασχίζοντας τα χωριά, Οδού, Μελίνη και Αρακαπά.

Εννέα μήνες μετά το μοιραίο εκείνο καλοκαίρι των φονικών πυρκαγιών, ήρθε η Άνοιξη να δώσει ζωή και χρώμα στην καμένη γη.

Κόκκινα, κίτρινα και μωβ άνθη, έδωσαν χρώμα στο κάδρο μιας γης που πριν από λίγους μήνες ήταν μονάχα μαύρη απο τις στάχτες.

Από την Οδού μέχρι την Μελίνη και από την Μελίνη μέχρι και τον Αρακαπά, η διαδρομή έχει γεμίσει λουλούδια που έχει καλύψει το μαύρο πέπλο.

ΧΡΩΜΑ ΣΤΙΣ ΨΥΧΕΣ

Διασχίσαμε την ανθισμένη διαδρομή και φτάσαμε μέχρι τη Μελίνη. Εκεί, χωριανοί και επισκέπτες μας υποδέχτηκαν με το χαμόγελο που τους έλειπε. Αυτό της Ανάστασης της γης, της δικής τους γης.

Άνθισε η καμένη γη δίνοντας χρώμα στις ψυχές των κατοίκων της περιοχής.

“Με τις πολλές βροχές που έκανε, έφυγε αυτό το μαύρο, βλέπεις τώρα πράσινο είναι πολύ πιο όμορφο. Εντάξει, όλες οι περιοχές έχουν ακόμα μαύρο, αλλά εντάξει παρά πριν το καλοκαίρι”.

 “Όχι στο 100%, να βάλουμε ένα 50-60% διότι αν κοιτάξεις λίγο πιο ψηλά, βλέπεις πάλι μαύρο. Η μαυρίλα υπάρχει αλλά έστω αυτές οι ανθισμένες αμυγδαλιές που ήταν πάνω στην περιοχή που έμειναν και δεν καήκαν από την πυρκαγιά, τα λουλούδια, το πράσινο, η άγρια φύση, σιγά σιγά πιστεύω χρειάζεται χρόνος”.

“Πριν να βρέξει, ήταν όλα μαύρα, δε μπορούσαμε να ζήσουμε…φύτεψαν και κάποια δέντρα, μετά από 10-15 χρόνια θα δούμε τι γίνεται”.

Ελπίδα αλλαγής, ελπίδα άνοιξης. Οι χωριανοί θυμούνται και ονειρεύονται το πράσινο, τα λουλούδια…την ομορφιά της φύσης πριν από τις πυρκαγιές του Ιούλη που τόσο άλλαξε την καθημερινότητα τους.

“Πράγματι, πρασίνισε ο τόπος, λουλούδια, πάρα πολύ ωραία”.”Πιο καλή ψυχολογία, μπορείς να έρχεσαι πάνω να τα βλέπεις χωρίς να δακρύζεις”.