Η πρόληψη και ο έλεγχος των λοιμωδών νοσημάτων αποτελούν σημαντικό τομέα της δημόσιας υγείας στην Κύπρο, δήλωσε ο Υπουργός Υγείας Μιχάλης Δαμιανός.

Στην ομιλία του στο φιλολογικό μνημόσυνο αποβιωσάντων φυματικών που νοσηλεύτηκαν και απεβίωσαν στο πρώην Σανατόριο Κυπερούντας, ο κ. Δαμιανός είπε πως η κατάταξη της Κύπρου μεταξύ των χωρών με τη χαμηλότερη ετήσια καταγραφή νέων περιστατικών φυματίωσης παγκοσμίως αποδίδεται στις δράσεις πρόληψης, έγκαιρης και αποτελεσματικής διάγνωσης και αντιμετώπισης της φυματίωσης, στις οποίες το Υπουργείο Υγείας επενδύει.

Παρόλα αυτά, είπε ο κ. Δαμιανός στην ομιλία του, 143 χρόνια μετά την ανακάλυψη της αιτίας της φυματίωσης και των μετέπειτα σπουδαίων εξελίξεων στη διαγνωστική και θεραπευτική προσέγγιση της νόσου, η φυματίωση εξακολουθεί να αποτελεί απειλή για την παγκόσμια υγεία.

Όπως είπε, η αυξημένη μετανάστευση, η φτώχεια, οι κοινωνικοοικονομικοί παράγοντες, η διαβίωση σε ιδρύματα, η επιδημία του AIDS, η μη συμμόρφωση στη θεραπεία ατόμων που νοσούν, η πολυανθεκτική και η εκτεταμένη ανθεκτική φυματίωση αποτελούν τις κύριες αιτίες για την αύξηση της φυματίωσης σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ο κ. Δαμιανός, σημείωσε πως «σήμερα δεν τιμούμε μόνο αυτούς που δεν τα κατάφεραν να νικήσουν τη φυματίωση. Τιμούμε την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Τη δύναμη εκείνων που βίωσαν τον αποκλεισμό και τον πόνο σιωπηλά με καρτερικότητα και υπομονή. Την ανάγκη της κοινωνίας μας να μην ξεχνά. Να μην επιτρέπει τον στιγματισμό. Ας κρατήσουμε ζωντανή τη μνήμη τους. Όχι μόνο με λόγια, αλλά με πράξεις αλληλεγγύης, πρόληψης, φροντίδας και σεβασμού για τον κάθε άνθρωπο που δοκιμάζεται», κατέληξε.

Το πρώτο σανατόριο στην Κύπρο λειτούργησε το 1909 στον Πεδιαίο με μόλις 3 κλίνες. Ακολούθησε το 1926 το Σανατόριο Αθαλάσσας με δυναμικότητα 50 κλινών. Το Σανατόριο της Κυπερούντας λειτούργησε το 1942 με 100 κλίνες και ήταν το μεγαλύτερο, αλλά και το πλέον οργανωμένο σανατόριο στην Κύπρο. Το 1943, λόγω της αντίδρασης των κατοίκων της Κυπερούντας και του Αμιάντου που δεν ήθελαν να θάβονται οι ασθενείς που απεβίωναν από τη φυματίωση στα κοιμητήρια των χωριών τους, αλλά και λόγω της άρνησης των συγγενών των φυματικών να παραλάβουν τους σορούς τους, φοβούμενοι τον κοινωνικό στιγματισμό, κτίστηκε το ειδικό κοιμητήριο για τους φυματικούς ασθενείς που απεβίωναν στο σανατόριο. 

Το κοιμητήριο εγκαταλείφθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’60 και όπως είπε ο Υπουργός «είναι ιδιαίτερα σημαντικό ότι πρόσφατα έχει ανακαινιστεί και έχει γίνει διόρθωση και βελτίωση του μονοπατιού που οδηγεί σε αυτό, με πρωτοβουλία των Αρχών και σε συνεργασία με την Τοπική Κοινότητα, αποκαθιστώντας την ιστορική του αξία και τη θέση του ως σύμβολο τιμής και συλλογικής μνήμης αυτών που η κοινωνία αποστρεφόταν, αδίκησε και εγκατέλειψε».

Είπε επίσης ότι το Σανατόριο Κυπερούντας αποτελεί «κομμάτι της ιστορίας της Ιατρικής του νησιού μας» όπου κατά καιρούς νοσηλεύτηκαν και ασθενείς με αναπνευστικά ή στηθικά νοσήματα, εργαζόμενοι στα μεταλλεία και άλλοι. Το 1974 το σανατόριο μετατράπηκε σε Περιφερειακό Νοσοκομείο Κυπερούντας, ενώ από τον Μάιο του 2019 μετονομάζεται σε Νοσοκομείο Τροόδους, ανακαινίζεται και αναβαθμίζεται, κατέληξε.

Πηγή: ΚΥΠΕ