Έντονη ανησυχία για τα τροχαία ατυχήματα και ιδιαίτερα την ασφαλή διακίνηση πεζών εκφράζει το Επιστημονικό Τεχνικό Επιμελητήριο Κύπρου και καλεί για αναγνώριση του προβλήματος και άμεση δρομολόγηση πρακτικών μέτρων.

Αναφορικά με το θανατηφόρο ατύχημα με θύμα ένα άτομο σε τροχοκάθισμα, αναφέρει:

“Είναι τραγική ειρωνεία ότι κατά τη διάρκεια της Πανευρωπαϊκής Εβδομάδας Κινητικότητας, η Κύπρος είχε θανατηφόρο οδικό δυστύχημα με θύμα έναν ανάπηρο συνάνθρωπό μας, ο οποίος υποχρεώθηκε να κυκλοφορήσει με το τροχοκάθισμά του στο οδόστρωμα.”

Το περιστατικό αποτελεί το αποκορύφωμα της ανοχής και αδράνειας όσων έχουν ευθύνη και αρμοδιότητα να ρυθμίσουν και να ελέγξουν τη συμμόρφωση με τους κανόνες οδικής κυκλοφορίας και συμπεριφοράς, συμπεριλαμβανομένων και των ίδιων των πολιτών”, επισημαίνει.

Εκφράζει ιδιαίτερη ανησυχία για το ότι “μπροστά στις καταγγελίες του προέδρου της Οργάνωσης Παραπληγικών Κύπρου, οι αρμόδιοι φορείς φαίνεται να «σηκώνουν τα χέρια ψηλά»”.

“Ζητήματα όπως η αστυνόμευση της παράνομης στάθμευσης, η υιοθέτηση αποτρεπτικών ποινών για τέτοιες παραβάσεις, αλλά και η παροχή και διατήρηση λειτουργικών πεζοδρομίων για πεζούς και ΑμεΑ δεν φαίνεται να αποτελούν αυτονόητες και διασφαλισμένες λύσεις στα χρόνια προβλήματα οδικής ασφάλειας που αντιμετωπίζουμε στις πόλεις μας.”

Και επισημαίνει:

“Την περίοδο 2014-2018, 63 πεζοί έχασαν τη ζωή τους, αριθμός που αντιστοιχεί στο ¼ των ανθρωπίνων απωλειών από οδικές συγκρούσεις στην Κύπρο. Η Κύπρος φιγουράρει στη χειρότερη θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση με τα δυσμενέστερα ποσοστά θανατηφόρων συγκρούσεων σε αστικές περιοχές (65%). Ο αντίστοιχος μέσος όρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης βρίσκεται στο 36,8%. Αυτός ο στατιστικός δείκτης δείχνει το μέγεθος του προβλήματος και αποτελεί μόνιμη πηγή ανησυχίας και επισήμανσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση.”

Το ΕΤΕΚ εισηγείται τον ακόλουθο δεκάλογο μέτρων:

1. Αναγνώριση από την Αστυνομία και τους Δήμους ότι συγκεκριμένα είδη παράνομης στάθμευσης (στάθμευση σε πεζοδρόμιο, σε διάβαση πεζών, σε αντίθετη πλευρά του δρόμου και σε συμβολές δρόμων) είναι εξαιρετικά επικίνδυνες πρακτικές από πλευράς οδικής ασφάλειας και θα πρέπει να αστυνομεύονται χωρίς καμιά ανοχή, σε συστηματική, καθημερινή βάση.
2. Αύξηση των ποινών για παράνομη στάθμευση σε πραγματικά αποτρεπτικά επίπεδα.
3. Δυνατότητα εισαγωγής του μέτρου ρυμούλκησης και ακινητοποίησης παράνομα σταθμευμένων οχημάτων.
4. Υποβοήθηση της ανάπτυξης της απαραίτητης κουλτούρας με ενημέρωση των πολιτών για τους κινδύνους που προκύπτουν από την παράνομη στάθμευση, ιδιαίτερα για ευάλωτους χρήστες της οδού.
5. Δρομολόγηση συγκεκριμένων δράσεων από τους Δήμους, ώστε τα υφιστάμενα πεζοδρόμια να καταστούν λειτουργικά και προσβάσιμα. Η αφαίρεση μόνιμων και κινητών εμποδίων, η επιδιόρθωση πεζοδρομίων και η κατασκευή ραμπών για ΑμεΑ θα πρέπει να προωθηθεί άμεσα χωρίς παρεκκλίσεις. Η διατηρισιμότητα του συγκεκριμένου μέτρου προϋποθέτει μηχανισμούς επιθεώρησης/ ελέγχου και λογοδοσίας για τους πολίτες.
6. Δρομολόγηση επενδυτικών προγραμμάτων από τους Δήμους, σύμφωνα με τις πρόνοιες της Νομοθεσίας για συμπλήρωση των πεζοδρομίων και διαβάσεων πεζών/ΑμεΑ όπου δεν υπάρχουν, για ανάπτυξη ολοκληρωμένων αλυσίδων διακίνησης των πιο ευάλωτων χρηστών της οδού.
7. Δημιουργία ζωνών δημοσίων δρόμων μειωμένου ορίου ταχύτητα 30ΧΑΩ ή 20 ΧΑΩ, ώστε να παρέχονται αυξημένα επίπεδα οδικής ασφάλειας. Το μέτρο προϋποθέτει αλλαγές στο οδικό δίκτυο και αστυνόμευση. Το μέτρο να προωθηθεί κατά προτεραιότητα στις οικιστικές περιοχές.
8. Αύξηση των πεζοδρομημένων περιοχών με πλήρη απαγόρευση της διακίνησης των αυτοκινήτων. Πέραν από τα οφέλη για την οδική ασφάλεια, το μέτρο προσφέρει πολλαπλά οφέλη σε κοινωνικό, περιβαλλοντικό και οικονομικό επίπεδο.
9. Ειδικές νομοθετικές ρυθμίσεις ώστε τα έσοδα από δημοτικούς χώρους στάθμευσης και την αστυνόμευση της παράνομης στάθμευσης να διατίθενται για χρηματοδότηση μέτρων οδικής ασφάλειας και ανάπτυξη της πεζοκίνησης.
10. Οι τροχονομικές υπηρεσίες των Δήμων να μετεξελιχθούν σε δημοτική αστυνομία ανά πόλη, που δεν θα υπόκειται σε πολιτικές ή άλλης μορφής παρεμβάσεις.