“Δεν υπάρχει περίπτωση”. Αυτή ήταν η απάντηση της 43χρονης “Μαρίας” (το όνομα χρησιμοποιείται για σκοπούς ρεπορτάζ) όταν τη ρωτήσαμε αν προτίθεται να καταγγείλει στην Αστυνομία τον πολιτικό που ισχυρίζεται ότι τη βίασε το 2004, τώρα που έχει “ανοίξει ο ασκός του Αιόλου”.

Η 43χρονη (σήμερα) “Μαρία”, είχε μιλήσει τον Νοέμβριο του 2019, για πρώτη φορά δημόσια, στο AlphaNews.Live υποστηρίζοντας ότι πολιτικό πρόσωπο με το οποίο διατηρούσε φιλική σχέση τη βίασε. 

“Ο λόγος που δεν τον κατήγγειλα ήταν γιατί είναι πολιτικοποιημένος και είναι μέσα στην πολιτική και σε πολύ ισχυρή θέση, σε ένα από τα μεγαλύτερα κόμματα της Κύπρου, ήταν και είναι ακόμα”, ανέφερε χαρακτηριστικά τότε. “Εάν μπορούσα να γυρίσω πίσω το χρόνο, θα προέβαινα τότε σε καταγγελία, αλλά άμεσα”, δηλώνει σήμερα.

Συζητήσαμε μαζί της τους λόγους για τους οποίους δεν απευθύνεται στην Αστυνομία, σε μια προσπάθεια να καταγράψουμε όλα όσα “σφραγίζουν” τα χείλη των επιζώντων σεξουαλικής κακοποίησης, ώστε να βρούμε λύσεις και να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον που δεν θα “στρίβει το μαχαίρι” στην πληγή τους.

Και μας κατέγραψε έναν προς έναν τους λόγους για τους οποίους δεν προβαίνει σε καταγγελία:

1. Δε θέλω να εκτεθώ μπροστά στο παιδί και την οικογένεια μου. Δεν γνωρίζουν τίποτε. Δεν θέλω να μάθουν τίποτε, όχι γιατί φοβάμαι, απλά γιατί δεν υπάρχει λόγος να δημιουργηθούν οποιεσδήποτε αναταράξεις στην οικογενειακή μου ζωή.
2. Έχω καταφέρει πριν 3-4 χρόνια να επουλώσω τα τραύματα μου σε τέτοιο βαθμό ούτως ώστε να προσπαθήσω να δημιουργήσω συναισθηματική σχέση.
3. Δεν θέλω να διαρρεύσει δημόσια ο βιασμός μου, είτε στα media είτε σε φίλους, ή/και γνωστούς, όχι γιατί θα με κοροϊδέψουν, αλλά γιατί θα με λυπηθούν! Δεν είμαι για λύπηση, κατάφερα να επιβιώσω ! Παρόλο που πήγαινα για λίγο καιρό σε ψυχολόγο και είχα τη συμπαράσταση 2-3 πολύ στενών φίλων, κατάφερα να ενδυναμώσω τον εαυτό μου, να επουλώσω κάπως τα τραύματα. Δε θέλω να χαλάσω όλα αυτά που έκτισα. 
4. Όταν ακουστεί, δεν θέλω το παιδί μου να έρθει σε θέση να δίνει εξηγήσεις σε φίλους του ή συγγενείς που πιθανόν να έχουν ερωτήματα. Επίσης δε θέλω να λυπούνται τη μητέρα του.
5. Δεν έχω τη δύναμη και το σθένος να ανταπεξέλθω σε μια μακροχρόνια και χωρίς εγγυήσεις δικαστική διαδικασία. Είναι επώδυνη και ψυχοφθόρα διαδικασία και δεν θα το αντέξω.
6. Δεν μπορώ να ξαναζήσω τις στιγμές του βιασμού. Είναι αβάστακτο πραγματικά.
7. Δεν θέλω να τον ξαναδώ μπροστά μου. Νιώθω μεγάλη οργή. 
8. Όταν συνέβηκε ήμουν σε κατάσταση σοκ, φόβου, δεν πήγα σε γυναικολόγο, δεν έκανα καταγγελία. Είναι η καταγγελία μου εναντίον του λόγου του. Δε θέλω να υποβάλω τον εαυτό μου στη θέση να ακούει τις προσπάθειές του να αποδείξει αθωότητα.
9. Η νομοθεσία είναι ανεπαρκής όσον αφορά ποινική διερεύνηση, στοιχειοθέτηση υπόθεσης, καταδίκες κλπ. Υπάρχουν πολλά κενά. Γνωρίζω περιπτώσεις που προέβηκαν σε καταγγελία και δυστυχώς μετά από επώδυνη διασικασία, η υπόθεση δεν μπορούσε να προχωρήσει γιατί δεν μπορούσε να στοιχειοθετηθεί δήθεν!
10. Είναι ένας άνθρωπος πολιτικού κύρους, με δύναμη, με θέση, με λεφτά! Πώς μπορώ εγώ να τον αντιμετωπίσω και να ελπίζω σε μια δίκαιη δίκη και αντιμετώπιση; Είναι δικτυωμένος, διεφθαρμένος πώς μπορώ εγώ να βγω από πάνω.
11. Δεν υπάρχουν κυβερνητικές ή μη κυβερνητικές υποδομές στήριξης των επιζήσαντων, π.χ. δωρεάν ψυχολογική στήριξη, νομική αρωγή, καθοδήγηση, προστασία. Αυτές που υπάρχουν δυστυχώς παρουσιάζουν κενά. Δεν έχω την οικονομική ευχέρεια να αντεπεξέλθω σε μια διαδικασία που σίγουρα θα κρατήσει χρόνια!
12. Ακόμα και να υπάρξει καταδίκη, οι υπάρχουσες ποινικές καταδίκες δεν αποτελούν αποτρεπτικό παράγοντα για τους θύτες. Άρα πολύ πιθανόν η καταδίκη να είναι πολύ λίγα χρόνια και με ευνοϊκούς όρους να βγει και πολύ πιο γρήγορα.
13. Άρα όταν βγει από τη φυλακή ποιος μου εγγυάται ότι δεν θα με καταδιώξει και να μου κάνει κακό σωματικά, μέχρι και να με σκοτώσει, είτε εμένα είτε της οικογένειας μου.Δεν υπάρχει πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων/θυμάτων, των επιζήσαντων από το κράτος!
14. Κανένας δε θα έρθει να μου χτυπήσει την πόρτα να με ρωτήσει εάν νιώθω ασφάλεια, εάν είμαι καλά και πώς περνώ. Δε θέλω μια ζωή να φοβάμαι και να κρύβομαι.

Ξεκαθαρίζει ότι όλα αυτά τα αναφέρει για τις υποθέσεις βιασμού που συνέβησαν πριν χρόνια. Το μήνυμά της για τα περιστατικά που γίνονται τώρα είναι ένα και καθαρό:

“Υποστηρίζω και ενθαρρύνω τα άτομα που έχουν θυματοποιηθούν πρόσφατα, άμεσα και χωρίς καθυστέρηση να παίρνουν δύναμη, και να:

1. Μιλούν χωρίς φόβο
2. Καταγγέλουν το περιστατικό στην αστυνομία – και να επιμένουν ασχέτως εάν δεν τους ακούνε.
3. Πηγαίνουν άμεσα σε γυναικολόγο ή ιατροδικαστή για εξέταση
4. Αναζητούν ψυχολογική ή/και ψυχιατρική στήριξη
5. Μιλούν στο στενό οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον για να βρουν συμπαράσταση
6. Ενδυναμώσουν το εαυτό τους ψυχολογικά και γνωσιολογικά.

Advertisement

Έχουν περισσότερες πιθανότητες να έχει αίσιο τέλος η καταγγελία τους και να βρουν γαλήνη και ηρεμία.”