Πάσχα του 1998. Συγκλονισμός στην κοινότητα Ξυλοφάγου αλλά και στην κυπριακή κοινή γνώμη από το θάνατο του 15χρονου Παναγιώτη Σπετσιώτη. Είχε χάσει τη ζωή του από εγκαύματα που υπέστη κατά το άναμμα της λαμπρατζιάς το Μεγάλο Σάββατο στον περίβολο του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου. 20 χρόνια μετά ο πατέρας του Μαρίνος, μιλά για πρώτη φορά στην κάμερα του AlphaNewsLive για την οικογενειακή τραγωδία που έζησαν την μέρα της...Ανάστασης.
"Το ελάττωμα του μπορώ να πω ότι παρασυρόταν πολύ εύκολα, όπως όλοι οι νεαροί, παρασυρόταν κατά κάποιο τρόπο εύκολα”
Οι γονείς πήγαν στην εκκλησία για τον καλό λόγο γύρω στις 23.30. Όλοι τους κοίταζαν, αλλά δεν ήξεραν γιατί. Είχε προηγηθεί λίγο νωρίτερα το τραγικό περιστατικό, για το οποίο ενημερώθηκαν, ενώ βρίσκονταν στη Λειτουργία. Μόνο ένας συγγενής είχε το θάρρος να τους προσεγγίσει και να τους πει τα δυσάρεστα.
"Τότε βγήκαμε έξω και πήγαμε στο ΓΝ Λάρνακος και εκεί είχαμε διαπιστώσει τι συνέβη πραγματικά”, αναφέρει ο Μαρίνος Σπετσιώτης. 
Ο 15χρονος Παναγιώτης είχε υποστεί σοβαρά εγκαύματα. Σύμφωνα με τα όσα έγραφε η εφημερίδα “Ο Αγώνας” στις 26 Απριλίου 1998, γύρω από τη λαμπρατζιά είχε χυθεί βενζίνη και από την ένταση της φωτιάς, ο άτυχος νέος δεν πρόλαβε να απομακρυνθεί. Ο Παναγιώτης νοσηλευόταν για τρεις σχεδόν ημέρες όπου και υπέκυψε στα τραύματα του.
Το περιστατικό συγκλόνισε την κοινότητα του Ξυλοφάγου και τα επόμενα χρόνια δεν γίνονταν λαμπρατζιές. Αργότερα η ανάπλαση της κεντρικής πλατείας του χωριού δεν θα επιτρέπει το άναμμα της φωτιάς.
Σήμερα, δυστυχώς το “έθιμο” έχει επανέλθει και οι νεαροί συνεχίζουν τις λαμπρατζιές, σε τρομακτικά επίπεδα.
Η Εκκλησία στη μνήμη του
Ο Μαρίνος Σπετσιώτης μίλησε στο alphanews.live και για το μεγάλο έργο που έγινε στη μνήμη του Παναγιώτη. Λίγα χρόνια μετά το τραγικό γεγονός, η οικογένεια Σπετσιώτη αποφάσισε να κτίσει για την κοινότητα ένα εκκλησάκι στη μνήμη του 15χρονου. Τα σχέδια είχαν κατατεθεί και εγένετο ο ναός του Άγιου Στυλιανού Ξυλοφάγου.
“Με τη βοήθεια του Θεού είχαμε ξεκινήσει το 2002, καταθέσαμε τα σχέδια μετά από απόφαση της οικογένειας – του πατέρα μου, της μητέρας μου και των αδελφών μου – αποφασίσαμε να παραχωρήσουμε αυτό το τεμάχιο γης για να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε, να κτίσουμε την εκκλησία. Δόξα σοι ο Θεός, έχει ξεκινήσει η λειτουργία της απο την 1/1/2009 λειτουργεί ανελλιπώς εις μνήμη του Παναγιώτη”
Στο εκκλησάκι αυτό, κάθε χρόνο κατά το ετήσιο μνημόσυνο του Παναγιώτη, πραγματοποιείται αιμοδοσία. Φέτος θα γίνει στις 22 Απριλίου στο αρχονταρίκι του ναού στο όνομα του Παναγιώτη αλλά και του Μάριου Α. Νικολάου, ενός νεαρού ο οποίος ενώ μετέφερε ξύλα για τη λαμπρατζιά με τη μηχανή του, χτυπήθηκε από διερχόμενο όχημα.
