Του Γιώργου Γεωργιάδη

“Μεν φοάσαι Ματρόζο, μεν φοάσαι”. Ήταν οι τελευταίες λέξεις που άκουσα από τον Αυξεντίου.

Για 65 τόσα χρόνια, ο Αυγουστής Ευσταθίου, δεν έκανε τίποτε άλλο από το να εκπληρώνει αυτή την εξαιρετικά σημαντική αποστολή.

Να ποτίζει το δέντρο της λευτεριάς, της δόξας και της αρετής. Ένα δέντρο που τα φύλλα του άρχισαν δυστυχώς να ξεθωριάζουν, μέσα από τον χρόνο, την λήθη, και την ευμάρεια.

Μέχρι σήμερα, είναι εικόνες στο μυαλό μου που δεν φεύγουν με καμία δύναμη. Είδα τον Αυξεντίου πεσμένο ανάσκελα, από την μέση και πάνω είχε γίνει κάρβουνο. 

Η τρίτη Μαρτίου 1957, δεν έφυγε ποτέ από το μυαλό του Ματρόζου.

Γεννημένος στις 11 Μαΐου 1934, ο Αυγουστής ήταν το μικρότερο παιδί της οικογένειας.

Μιας πολυμελούς οικογένειας, που η λέξη φτωχή, είναι.. φτωχή για να περιγράψει την τραγική οικονομική της κατάσταση, ειδικότερα όταν το 1936, έχασε τον πατέρα του.

Σε ηλικία 6 χρονών, πωλούσε εφημερίδες, για να βοηθά τα αδέλφια και την μητέρα του, και αργότερα πήγαινε σε νυκτερινή σχολή.

Το νεανικό του αίμα δεν θα μπορούσε να μην πάρει φωτιά, όταν ο τόπος άρχισε να δονείται από τις φωνές για ένωση με την Μητέρα Πατρίδα.

Λίγο πριν την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα, θα βρεθεί στην φυλακή για συμμετοχή σε διαδηλώσεις.

Τον Ιούλιο του 1955, ο Αυγουστής εντάσσεται στην Ε.Ο.Κ.Α.

Ρίχνει φυλλάδια, γράφει συνθήματα, και στην συνέχεια εντάσσεται στην ομάδα εκτελεστών.

Όταν εκτελεί κάποιον, μετά από διαταγές της οργάνωσης, αναγκάζεται να φύγει για τα βουνά.

Δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι θα ήταν μέρος της πιο χρυσής σελίδας, στην ιστορία της Κύπρου..

Στα βουνά συναντά τον Γρηγόρη Αυξεντίου. Τίθεται αμέσως υπό τις διαταγές του και ρίχνονται μαζί στον αγώνα, μέχρι την τρίτη Μαρτίου 1957.

Τότε συλλαμβάνεται, όμως ξεγελά τους Άγγλους και επιστρέφει στο κρησφύγετο, για να ζήσει με τον Αυξεντίου στιγμές άπειρου ηρωισμού.

Πήρα το όπλο μου, ήρθα στο στόμιο του κρησφύγετου και φώναξα με όλη την δύναμη της ψυχής μου, τώρα είμαστε δυο, ελάτε να μας πιάσετε αν μπορείτε.

Μετά από οδηγίες του Αυξεντίου, ο Αυγουστής βγαίνει έξω από το κρησφύγετο και τον αφήνει στο πάνθεο των ηρώων.

Είναι φορές που ο άνθρωπος προτιμά τον θάνατο, παρά την ζωή.

Ο Αυγουστής Ευσταθίου συνελήφθη, βασανίστηκε και ύστερα από τρεις ημέρες μεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο, για να περιποιηθούν τα εγκαύματα του. Καταδικάστηκε σε φυλάκιση και απολύθηκε με το τέλος του Ένοπλου Αγώνα και την ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Οι ηρωικές εκείνες στιγμές καταγράφονται σε βιβλίο του, με τίτλο «Αυγουστής Ευσταθίου ο Ματρόζος της ΕΟΚΑ και της Κύπρου».