Η βία κατά των γυναικών είναι ένα πολύ συχνό φαινόμενο, το οποίο όμως μένει κλεισμένο στους τέσσερις τοίχους του δωματίου της γυναίκας-θύματος που σπαράζει από σωματικό αλλά και από ψυχικό πόνο. Στις πλείστες περιπτώσεις οι γυναίκες αυτές επιλέγουν να μην μιλήσουν, βρίσκοντας κάθε φορά καινούργια δικαιολογία υπέρ του δράστη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 25 Νοεμβρίου: Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών

Νεαρή γυναίκα που υπήρξε θύμα βίας για δύο χρόνια από τον σύντροφό της, εξομολογήθηκε στο AlphaNewsLive τα συναισθήματα και τις φρικτές στιγμές που έζησε και έδωσε το δικό της μήνυμα με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των γυναικών.

“Ήταν οι πρώτοι έξι μήνες της σχέσης μας. Θα ήταν τα πρώτα Χριστούγεννα που θα περνούσαμε μαζί, που τόσο πολύ περίμενα. Όλα ήταν εντάξει, μέχρι την ακριβώς επόμενη ημέρα των Χριστουγέννων…”

Τότε, σε μια στιγμή είδε τον τρυφερό άντρα να μεταμορφώνεται σε τέρας…

“Είχα συναντήσει στον δρόμο έναν γνωστό μου και μιλούσαμε. Τότε ήρθε, μας κοίταξε έντονα και έφυγε. Απορημένη τον ακολούθησα και τον ρώτησα τι συνέβη. Με άρπαξε, με έσπρωξε με δύναμη, με έπιασε από τα μαλλιά, μου έσκισε τα ρούχα, με έσυρε στο πάτωμα, με έφτυσε και μου φώναζε διάφορα προσβλητικά επίθετα. Είδα τον σύντροφο μου να μετατρέπεται σε τέρας, λόγω της υπερβολικής του ζήλιας. Και όλα αυτά μπροστά σε αγνώστους, που όμως έμειναν άπραγοι μπροστά στη μανία του…”

Τι όμως την απέτρεψε από το να καταγγείλει το περιστατικό;

“Όταν ηρέμησε κοιτάχτηκα στον καθρέφτη, είχα ήδη μώλωπες και αίμα στο στόμα. Τότε θύμωσα τόσο πολύ, πρώτα με τον εαυτό μου. Προσπάθησα να πάρω τηλέφωνο, να καλέσω βοήθεια, αλλά μου άρπαξε το τηλέφωνο και μου ζήτησε συγγνώμη και χωριστήκαμε.”

Την επόμενη ημέρα την κάλεσε μετανιωμένος, λέγοντας ότι παραφέρθηκε και τότε, όπως δηλώνει, άρχισε το πραγματικό μαρτύριο.

Advertisement

“Ήταν τόσο πειστικός που την επόμενη ημέρα γύρισα πίσω σε αυτόν. Από τότε ξεκίνησε να με χτυπά όλο και πιο συχνά. Ήταν η ημέρα που αποκάλυψε το πραγματικό του πρόσωπο, εξαλείφοντας κάθε ίχνος αυτοπεποίθησης και αξιοπρέπειας μου. Προσπαθούσα καθημερινά να κρύψω μώλωπες σε διάφορα μέρη του σώματος μου. Για να βγω από την κόλαση αυτή έπρεπε η κατάσταση να φτάσει στο απροχώρητο.”

Δεν είναι εύκολο να βγεις από τα δίκτυα τη βίας, εξήγησε, αναφέροντας:

“Με είχε κάνει να πιστέψω ότι το έκανε επειδή με αγαπούσε τόσο πολύ που δεν ήθελε να με χάσει. Μετά έριξε τις ευθύνες σε εμένα και το πίστεψα, γιατί ο έρωτας είναι τυφλός. Αποδέχθηκα καταστάσεις που μου ήταν αδύνατον να σκεφτώ ότι μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος στις μέρες μας. Πίστευα ότι κάποια ημέρα θα σταματούσε και έτσι πέρασαν δύο χρόνια.”

Πιο σημαντική βοήθεια που μπορεί να έχει ένα θύμα βίας, επεσήμανε, είναι η ψυχολογική υποστήριξη.

“Γλίτωσα όταν άνθρωποι κατάλαβαν το μαρτύριο που περνούσαν, μου μίλησαν, με ταρακούνησαν, με στήριξαν και πολέμησαν στο πλάι μου για να σταθώ στα πόδια μου και να καταφύγω στην Αστυνομία. Χωρίς αυτούς δεν θα ήμουν ζωντανή. Τους είμαι ευγνώμων που “επενέβησαν”. Σήμερα, που βλέπω τα πράγματα πιο καθαρά, διαπιστώνω πόσο εθελοτυφλούσα για να μην αποδεχθώ ότι ο άνθρωπος που είχα απέναντι μου, ο άνθρωπος που ερωτεύτηκα, ο άνθρωπος που είχα ονειρευτεί την υπόλοιπη ζωή μαζί του, δεν με αγαπούσε πραγματικά.”

Και θέλησε να μεταφέρει το δικό της μήνυμα με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των γυναικών.

“Καμία γυναίκα και κανένας άνθρωπος, ανεξαρτήτου φύλου, να μην σιωπά. Υψώστε τα μάτια, υψώστε τη φωνή σας και μην πιστέψετε ποτέ, μα ποτέ, ότι δεν είστε σημαντικοί και ότι αξίζετε τέτοια μεταχείριση. Μιλήστε και ζήστε.”

Σπάστε τη σιωπή σας και καλέστε οποιαδήποτε στιγμή στο 1440, στο Σύνδεσμο Πρόληψης και Αντιμετώπισης της Βίας στην Κύπρο. Μια στιγμή τόλμης, μπορεί να σας αλλάξει τη ζωή.