Ένα χρόνο μετά τις κυβερνητικές εξαγγελίες για παραχώρηση σύγχρονων αισθητήρων διαρκούς καταγραφής γλυκόζης για παιδιά που πάσχουν από διαβήτη τυπου 1, ασθενείς αναμένουν ακόμη από το Υπουργείο Υγείας για να τους χορηγηθεί ο εξοπλισμός.
Ο πατέρας παιδιού με διαβήτη τύπου 1 Κωνσταντίνος Μούσσας ανέφερε στην εκπομπή Alpha Καλημέρα ότι το Υπουργείο Υγείας ολοκλήρωσε διαγωνισμό προσφορών και ήδη έχει αρχίσει τη διανομή των αισθητήρων σε ασθενείς. Ωστόσο, όπως συμβαίνει και με άλλες δημόσιες διαδικασίες, μέχρι στιγμής δεν έχει δοθεί ο εξοπλισμός σε όλους τους δικαιούχους.
“Έχουμε λάβει υποσχέσεις, σωρεία υποσχέσεων για να μπουν και άλλοι αισθητήρες στους χορηγούμενους καταλόγους του ΟΑΥ, όπως είχαμε και υποσχέσεις για την αντλία τύπου pads που επιθυμούμε να έχουμε στη φαρέτρα μας για να διαχειριστούμε τον διαβήτη.”
Ο κύριος Μούσσας ανέφερε ότι πριν από ένα χρόνο, γονείς είχαν συνάντηση με τον Υπουργό Υγείας και τη Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου Υγείας στους οποίους μετέφεραν τα αιτήματα.
Advertisement“Ωστόσο έχουμε πολύ μικρό βαθμό ικανοποίησης. Υπάρχουν οι τεχνοκράτες του Υπουργείου Υγείας και αυτοί που χειρίζονται τα θέματα, αν ένας από αυτούς ερχόταν μια μέρα να ζήσει την πραγματικότητα ενός διαβητικού θα καταλάβαινε ότι δεν μπορεί να υπάρχει το σιγά-σιγά, δεν θα άντεχε. Ένα πρόβλημα βιώνεται διαφορετικά από κάποιον που είναι μέσα και διαφορετικά από κάποιον που είναι μέσα.”
Ο κύριος Μούσσας είπε ότι ασθενείς που εξασφαλίζουν τους αισθητήρες από το εμπόριο καταβάλλουν από 130-200 ευρώ τον μήνα, ενώ η αντλία pads δεν υπάρχει στην κυπριακή αγορά και κοστίζει μέχρι 300 ευρώ τον μήνα.
Advertisement“Υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που λείπουν από την κυπριακή αγορά, όπως οι ινσουλίνες ταχείας δράσεως που υπάρχουν στο εξωτερικό και είναι ένα ακόμη όπλο στη φαρέτρα των διαβητικών. Ακόμη και κάποιες σύγχρονες ινσουλίνες που έρχονται στην Κύπρο, διατίθεται με συμπληρωμή. Δηλαδή εάν κάποιος θέλει να αντιμετωπίσει τον διαβήτη του αποτελεσματικά, πρέπει να έχει πολλά λεφτά.”