Εντός Αυγούστου αναμένεται να αποφασίσει το Υπουργικό Συμβούλιο σε σχέση με τις προτεινόμενες μορφές ευέλικτης εργασίας στο Δημόσιο, δήλωσε στο ΚΥΠΕ η Μαρία Κλεάνθους, Πρώτη Λειτουργός, Προϊστάμενη του τομέα Διοίκησης Ανθρώπινου Δυναμικού και Εργασιακών Σχέσεων του Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού.

Το ορόσημο εφαρμογής των ευέλικτων μορφών εργασίας στη δημόσια υπηρεσία, όπως προβλέπεται από το Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, είναι το τέλος του 2024.

Η κ. Κλεάνθους ανέφερε ότι με βάση τις δεσμεύσεις του Σχεδίου, σε ό,τι αφορά το δημόσιο, «είμαστε υποχρεωμένοι να διεξαγάγουμε μια μελέτη, να δούμε άλλες χώρες τι κάνουν, να γνωρίσουμε τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης και να δούμε τη δυνατότητα να εφαρμοστούν στη δημόσια υπηρεσία και με ποιες προϋποθέσεις, για να διασφαλίζεται η εύρυθμη λειτουργία των υπηρεσιών».

Αυτή η μελέτη, όπως είπε, είναι το πρώτο ορόσημο που θέτει το Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Το δεύτερο ορόσημο είναι η εφαρμογή των ευέλικτων μορφών εργασίας, μέχρι το τέλος του 2024. «Σε αυτό το στάδιο, εκκρεμεί η λήψη απόφασης από το Υπουργικό Συμβούλιο για τις ευέλικτες μορφές εργασίας στο δημόσιο. Θεωρούμε ότι τις επόμενες μέρες, πριν το τέλος Αυγούστου, θα πάει η πρόταση στο Υπουργικό και θα ληφθεί η σχετική απόφαση για το ποιες ευέλικτες μορφές θα υλοποιήσουμε εντός του χρονικού διαστήματος», σημείωσε η κ. Κλεάνθους.

Υπενθυμίζεται ότι το Υπουργείο Εργασίας έχει ήδη καταθέσει στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Εργασίας νομοσχέδιο για την τηλεργασία στον ιδιωτικό τομέα, με βουλευτές να ζητούν να υπαχθεί και η δημόσια υπηρεσία στο νομοσχέδιο. Ωστόσο, η κ. Κλεάνθους ανέφερε στο ΚΥΠΕ ότι υπάρχει δρόμος ακόμα να διανυθεί για να μπορέσει να εφαρμοστεί η τηλεργασία στο δημόσιο. «Δεν θα μπορούσαμε να πούμε ότι το νομοσχέδιο που προωθήθηκε από το Υπουργείο Εργασίας ισχύει και για τη δημόσια υπηρεσία, γιατί υπάρχει δρόμος ακόμα», σημείωσε, προσθέτοντας ότι μετά τη λήψη απόφασης από το Υπουργικό Συμβούλιο πρέπει να τρέξουν διαδικασίες με χρονοδιάγραμμα πριν από την υλοποίηση.

Σημείωσε, ωστόσο, ότι το σχετικό νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας βάζει γενικές αρχές και γενικές παραμέτρους και «θα μπορούσε κάποιος να πει ότι αυτές θα πρέπει να δεσμεύσουν και το δημόσιο, όταν αποφασίσουμε να το υλοποιήσουμε. Άρα, μπορεί σε δεύτερο χρόνο να γίνει κάποια τροποποίηση εκείνου του νόμου και να ενταχθεί και η δημόσια υπηρεσία ή να γίνει και ξεχωριστή ρύθμιση. Είναι κάτι που θα αποφασιστεί στην πορεία», ανέφερε, διευκρινίζοντας ότι πιθανώς για τη δημόσια υπηρεσία να μη χρειάζεται νόμος. «Μπορεί αυτά που θα ρυθμίσουμε να μπορούν να ρυθμιστούν με διατάξεις και οδηγίες. Θα μπορούσαν να μπουν αυτά σε ένα πλαίσιο που θα μπορούσε να εγκριθεί από το Υπουργικό Συμβούλιο, χωρίς να χρειάζεται νόμος», πρόσθεσε.

Επίσης, ανέφερε ότι εκκρεμεί και σχετική οδηγία σε επίπεδο ΕΕ, η οποία ακόμα δεν έχει διαμορφωθεί. «Επομένως θα δούμε και τι θα είναι η κατάληξη εκείνης της οδηγίας για να δούμε αν θα πρέπει να λάβουμε υπόψη και παραμέτρους που θα συμπεριληφθούν» σε αυτή, ανέφερε.

Ερωτηθείσα σχετικά με το τι χρειάζεται να γίνει για να μπορεί να εφαρμοστεί η τηλεργασία στο δημόσιο, η κ. Κλεάνθους είπε ότι πρέπει να υπάρξει μια μεγαλύτερη εξέλιξη στα διαθέσιμα συστήματα και στις υποδομές, γι’ αυτό χρειάζεται και ο χρόνος μέχρι το τέλος του 2024. Ενδεχομένως να υπάρχουν υπηρεσίες που έχουν προχωρήσει και έχουν διαθέσιμα συστήματα που θα μπορούσαν να επιτρέψουν την εργασία εξ αποστάσεως, αλλά υπάρχουν και υπηρεσίες που είναι ακόμα πίσω, ανέφερε, διευκρινίζοντας ότι «εμάς μας προβληματίζει και το στοιχείο της ίσης μεταχείρισης».

Ερωτηθείσα για το ποιες άλλες μορφές ευέλικτης εργασίας εξετάζονται, εκτός από την τηλεργασία για τη δημόσια υπηρεσία, η κ. Κλεάνθους είπε ότι περιλαμβάνεται το ευέλικτο ωράριο εργασίας, το οποίο σήμερα είναι 7-8.30πμ και 2.30-4μμ. Θα μπορούσε να υπάρξει μεγαλύτερη ευελιξία, ούτως ώστε το ευέλικτο αντί 1,5 ώρα να γίνει 2 ώρες, είπε. Επίσης, πρόσθεσε, είναι και το θέμα της μειωμένης απασχόλησης με μειωμένη αμοιβή, για συγκεκριμένες κατηγορίες υπαλλήλων. Διευκρίνισε, ωστόσο, ότι στο παρόν στάδιο δεν προωθείται η τετραήμερη βδομάδα εργασίας.

Με παραδοτέα ο έλεγχος της παραγωγικότητας

Απαντώντας στο πώς αναμένεται να ελέγχεται η παραγωγικότητα των εργαζομένων που δουλεύουν με τηλεργασία, η κ. Κλεάνθους ανέφερε ότι «εκείνο που βλέπουμε ως αποτελεσματικό μέτρο για να παρακολουθείται η εργασία των υπαλλήλων είναι η ανάθεση συγκεκριμένης εργασίας για να εκτελείται εξ αποστάσεως. Ένα άτομο του οποίου του παραχωρείται άδεια να εργάζεται δύο μέρες τη βδομάδα εξ αποστάσεως, θα πρέπει να γνωρίζει και ο υπάλληλος και ο προϊστάμενος τι εργασία θα εκτελέσει και θα πρέπει να υπάρχουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα».

Είναι δεδομένο, πρόσθεσε, ότι δεν μπορεί να υπάρξει ο αποτελεσματικός έλεγχος της κάρτας που ξέρουμε τι ώρα προσέρχεται και αποχωρεί ο υπάλληλος από την εργασία του. Παρόλο που υπάρχουν τα τεχνολογικά συστήματα που μπορεί ο υπάλληλος να καταχωρεί πότε συνδέεται και αποσυνδέεται από τον υπολογιστή, δεν απαιτούν όλες οι εργασίες την επαφή του υπαλλήλου σε συνεχόμενη βάση με υπολογιστή, είπε η κ. Κλεάνθους. «Υπάρχει δουλειά που μπορεί να γίνεται μακριά από υπολογιστή, η οποία δεν μπορεί να μετριέται αλλιώς. Άρα το πιθανότερο είναι ότι με παραδοτέα θα γίνεται ο έλεγχος», σημείωσε.

Τόνισε, ωστόσο, ότι οποιοδήποτε μέτρο θα πρέπει να συνάδει με το νομοθετικό πλαίσιο για τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών και, σε αυτή την περίπτωση, των υπαλλήλων.

Γενικά οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης και ειδικά η τηλεργασία, από τη στιγμή που θα αφορά σε εξ αποστάσεως εργασία ή εργασία από το σπίτι, θα οδηγήσει και σε αποσυμφόρηση από την τροχαία κίνηση και σε μειωμένα λειτουργικά έξοδα για τις δημόσιες υπηρεσίες, σημείωσε η κ. Κλεάνθους.