Το όλο θέμα της ανάθεσης σχολικών βοηθών/συνοδών σε παιδιά που λαμβάνουν Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση θα πρέπει να ρυθμιστεί νομοθετικά με σαφήνεια, διαφάνεια και με όλες τις απαιτούμενες εγγυήσεις σε ό,τι αφορά την αποτελεσματικότητά του, τονίζει η Επίτροπος Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού,  Δέσπω Μιχαηλίδου, σε γραπτή της δήλωση με αφορμή πρόσφατα δημοσιεύματα.

«Έντονο προβληματισμό δημιουργεί το γεγονός ότι, δύο μήνες μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς, υπάρχουν ακόμη εκκρεμότητες σε σχέση με το πλαίσιο φοίτησης παιδιών που λαμβάνουν Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση», αναφέρει, μεταξύ άλλων, η κα. Μιχαηλίδου, η οποία προβαίνει σε σειρά εισηγήσεων για την άμεση ρύθμιση του ζητήματος.

«Θα πρέπει να καθοριστούν με πιο αντικειμενικούς όρους τα καθήκοντα εργοδότησης των συνοδών, ανάλογα με το είδος των αναγκών του παιδιού που καλούνται να εξυπηρετήσουν» καθώς επίσης «να αποσαφηνιστούν οι όροι εντολής των Επιτροπών Πρόσληψης σχολικών βοηθών/ συνοδών και τα κριτήρια στη βάση των οποίων λαμβάνονται οι αποφάσεις».

Επιπλέον, προσθέτει, «οι όποιες αποφάσεις των Επιτροπών Πρόσληψης συνοδών πρέπει να τεκμηριώνονται στη βάση του συμφέροντος του παιδιού και, όπου κρίνεται αναγκαίο, οι Επιτροπές να προβαίνουν σε ανάλογη επανεξέταση και αναθεώρηση των αποφάσεων. Σε κάποιες περιπτώσεις, πρέπει να εξετάζεται το ενδεχόμενο σύστασης επαγγελματικής ομάδας, ώστε να αξιολογούνται οι εξειδικευμένες ανάγκες και η συναισθηματική κατάσταση ενός παιδιού και, να λαμβάνεται υπόψη και να αποτυπώνεται η άποψη του παιδιού στην επιλογή συνοδού».

Η κα. Μιχαηλίδου αναφέρει, επίσης, ότι θα «πρέπει να υπάρξει αναθεώρηση του συστήματος εποπτείας ή/και λογοδότησης των Σχολικών Εφορειών, σε επίπεδο κανονιστικών ρυθμίσεων ή/και νομοθετικών διατάξεων».

Advertisement

«Ενώ από τη μία, στο υφιστάμενο νομικό πλαίσιο, οι Σχολικές Εφορείες δεν υπάγονται στο Υπουργείο Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας (ΥΠΠΑΝ) σε ό,τι αφορά τις προσλήψεις προσωπικού, από την άλλη προσλαμβάνουν σχολικούς βοηθούς/συνοδούς στη βάση των αποφάσεων του ΥΠΠΑΝ. Σημειώνεται δε ότι, ο περί Σχολικών Εφορειών Νόμος του 1997 προνοεί ότι, το προσωπικό των Σχολικών Εφορειών προσλαμβάνεται με διαδικασία και όρους, οι οποίοι καθορίζονται με Κανονισμούς που εκδίδονται με βάση τον εν λόγω Νόμο, ενώ δεν φαίνεται να έχουν εκδοθεί από το 1997 μέχρι σήμερα σχετικοί κανονισμοί. Ενδεχομένως, μέχρι την ολοκλήρωση της συζήτησης της πρόνοιας για κατάργηση των Σχολικών Εφορειών, να κρίνεται αναγκαίος ο καθορισμός ενός κεντρικού φορέα, ο οποίος να λειτουργεί ως η ανώτατη διοικητική αρχή των  Σχολικών Εφορειών»

Σημειώνει ακόμη ότι «οι αποφάσεις των Επαρχιακών Επιτροπών Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης (ΕΕΕΑΕ) πρέπει να είναι πάντα αναλυτικές, ξεκάθαρες και τεκμηριωμένες στη βάση της διασφάλισης του συμφέροντος του παιδιού, με απαραίτητη προϋπόθεση να υπάρχει πάντα ουσιαστικό περιθώριο για διαφοροποίηση της απόφασης».

Αναφέρει επίσης ότι «με δεδομένο τον διακηρυγμένο προσανατολισμό του ΥΠΠΑΝ προς τη μεταρρύθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης με τρόπο που να συνάδει με τη φιλοσοφία της ενιαίας εκπαίδευσης, το ΥΠΠΑΝ οφείλει να μεριμνήσει για την παροχή, στο μέγιστο δυνατό βαθμό, εξειδικευμένης βοήθειας, σε κάθε παιδί που την χρειάζεται, εντός της γενικής τάξης».

«Για τον σκοπό αυτό θεωρώ απαραίτητο να εξευρεθούν εναλλακτικοί τρόποι οργάνωσης της διδασκαλίας και της ύλης, ακόμη και σε επίπεδο συνδιδασκαλίας που να παρέχεται από δεύτερο προσοντούχο εκπαιδευτικό, ώστε να διευκολύνεται η διαφοροποίηση και η εμπέδωση της ύλης, με ανάλογες προσαρμογές στη μεθοδολογία, στα μέσα που χρησιμοποιούνται και στο ευρύτερο σχολικό περιβάλλον».

Επισημαίνει παράλληλα ότι «η ευθύνη της διδασκαλίας και της μάθησης σε καμία περίπτωση δεν μπορεί και δεν πρέπει να μετατίθεται στο βοηθητικό προσωπικό, αλλά αποκλειστικά σε εκπαιδευτικούς λειτουργούς, οι οποίοι θα πρέπει να έχουν τα απαραίτητα προσόντα, γνώσεις και μέσα στη διάθεσή τους, ώστε να υποβοηθούν την ισότιμη πρόσβαση όλων των παιδιών στην ενιαία εκπαίδευση». 

Τονίζει ακόμη «την ανάγκη για τη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης ανάμεσα σε όλες τις πλευρές», προσθέτοντας ότι «είναι ευθύνη του Κράτους η επαρκής ενημέρωση και ενδυνάμωση των γονέων,  ώστε να διεκδικούν αυτό το οποίο είναι προς το συμφέρον του παιδιού τους».

«Ας αναλογιστούν όλοι τις ευθύνες τους και ας συνδράμουμε όλοι προς την οικοδόμηση μιας κοινωνίας, όπου κάθε παιδί να απολαμβάνει υψηλής ποιότητας εκπαίδευση και να συμμετέχει ενεργά ως ισότιμος πολίτης σε ό,τι το αφορά»