«Δεν μπορείς να το καταλάβεις, γιατί δεν το έχεις ζήσει. Είναι μια πολύ δύσκολη απόφαση. Δεν εγκαταλείπεις έτσι απλά την πατρίδα σου, το σπίτι σου, τους δικούς σου και με μοναδική περιουσία ένα σακίδιο στην πλάτη πας να αναζητήσεις την τύχη σου στο άγνωστο»

Είναι τα λόγια ενός μετανάστη που ζει και εργάζεται τα τελευταία χρόνια στην Κύπρο. Ο ίδιος δεν έφτασε διά θαλάσσης, γνώρισε όμως αρκετούς Σύριους που πήραν αυτή την απόφαση να κάνουν το επικίνδυνο ταξίδι.

Θάλασσα… ο μεγαλύτερος τάφος ανθρώπων που δεν έφτασαν ποτέ στον προορισμό τους. Απελπισμένοι ταξιδιώτες που ξεκίνησαν με όνειρο μια καλύτερη ζωή και ένα αύριο που αποκλείεται να είχαν αν έμεναν στην πατρίδα τους. Πίσω από κάθε έναν από αυτούς και μια πικρή ιστορία, τόσο πικρή που είναι αμφίβολο αν θα είχαμε τις αντοχές να την ακούσουμε.

Στην τελευταία βάρκα που έφτασε την περασμένη Πέμπτη στα κυπριακά παράλια είχαν επιβιβαστεί 35 μετανάστες. Έφτασαν 31. Ένα εξάχρονο αγόρι πέθανε από ασιτία και δίψα όσο η βάρκα τους που είχε μείνει από καύσιμα, θαλασσοδερνόταν ακυβέρνητη. Οι γονείς δυο μέρες μετά αναγκάστηκαν να πετάξουν το νεκρό μωρό τους στη θάλασσα. Άλλοι τρεις νεαροί άνδρες πίστεψαν πως έβλεπαν στεριά και έπεσαν στο νερό να αναζητήσουν βοήθεια.

Μια ιστορία γροθιά στο στομάχι για όσους επιδερμικά βιάζονται να κρίνουν τις αποφάσεις και τα κίνητρα πίσω από αυτούς τους ανθρώπους που αποφασίζουν να μεταναστεύσουν με όποιο μέσο μπορούν.

«Δεν βρίσκουν οι μετανάστες τους διακινητές, αλλά οι διακινητές τους μετανάστες»

Πώς όμως από πολίτες στη χώρα τους, φτάνουν να επιβιβαστούν σε ένα πλοιάριο για την Κύπρο; Ο Ανώτερος Υπαστυνόμος Πέτρος Ζένιος μιλώντας στο AlphaNews.Live μάς εξέπληξε λέγοντάς μας αρχικά πως τις περισσότερες φορές, δεν βρίσκουν οι μετανάστες τους διακινητές, αλλά οι διακινητές τους μετανάστες.

Με όπλο το δέλεαρ μιας ευτυχισμένης ζωής, μακριά από τον όλεθρο του πολέμου και της φτώχιας που ζουν στις πατρίδες τους, τους οδηγούν στο να πάρουν την μεγάλη απόφαση και να πληρώσουν από 2 μέχρι και 3 χιλιάδες ευρώ έκαστος, για μια θέση σε ένα σαπιοκάραβο.

«Τους υπόσχονται ένα εύκολο και ασφαλές ταξίδι μερικών ωρών. Τους λένε πως θα μπουν στη βάρκα και θα ξημερώσουν στην Κύπρο, έχοντας δουλειά και μια ζωή στρωμένη και ευτυχισμένη»

Αρκετές φορές μάλιστα, όπως μάς ανέφερε ο κ. Ζένιος, οι άνθρωποι που καταφθάνουν στη χώρα μας, έχουν κάποιον δικό τους – συγγενή ή φίλο – που τους περιμένει.

Μετανάστες με μειωμένο ή δωρεάν εισιτήριο, οι πλοηγοί

Σε ό,τι αφορά τους πλοηγούς αυτών των σκαφών που συλλαμβάνονται με την άφιξή τους στην Κύπρο ο κ. Ζένιος μας είπε πως πολλές φορές είναι και οι ίδιοι μετανάστες που συμφώνησαν να αναλάβουν την πλοήγηση της βάρκας με αντάλλαγμα το εισιτήριο ή μέρος του εισιτηρίου. Κάποιες φορές μπορεί ο αληθινός πλοηγός-μέλος του κυκλώματος να εγκαταλείψει το σκάφος και να αναγκαστεί να αναλάβει την πλοήγησή του κάποιος από τους μετανάστες, όπως εξήγησε.

Όσον αφορά τις πληροφορίες που μπορεί να εξασφαλίσουν οι αρχές από τους ανθρώπους που φτάνουν, σε σχέση με τα κυκλώματα που τους έφεραν και τον τρόπο δράσης τους, ο κ. Ζένιος μάς είπε πως όταν φτάνουν αρκούνται στο να δοξάσουν τον θεό που μπόρεσαν και έφτασαν ζωντανοί.

«Συνήθως δεν λένε πολλά ή δεν λένε τίποτα για τους διακινητές που τους έφεραν. Μόνο στις περιπτώσεις όπου έχει μεσολαβήσει κάποιο σοβαρό συμβάν κατά το ταξίδι, μπορεί να δώσουν περισσότερες πληροφορίες»

Για την ιστορία να πούμε πως η μεταφορά διά θαλάσσης από τα συριο-λιβανικά σύνορα έχει αυξηθεί σημαντικά σε σχέση με πέρυσι. Συγκεκριμένα, τον Φεβρουάριο του 2023 αφίχθηκαν στην Κύπρο δύο σκάφη με 41 μετανάστες, ενώ τον Φεβρουάριο του 2024, έφτασαν 22 σκάφη με 1.168 μετανάστες εκ των οποίων οι 316 ανήλικοι. Το 2023 οι ανήλικοι μετανάστες που έφτασαν στη χώρα μας, ανήλθαν στους 1.158