Η αντίστροφη μέτρηση για σταδιακή χαλάρωση των μέτρων έχει αρχίσει με το Υπουργικό Συμβούλιο να λαμβάνει τις τελικές αποφάσεις στην κρίσιμη συνεδρίαση που έχει “κλειδώσει” για τις 29 Απριλίου.

Παρόλο που δεν έχουν παρθεί αποφάσεις αναφορικά με την επιστροφή των μαθητών στο σχολείων, η ψυχολόγος σχολικής – εξελικτικής κατεύθυνσης, Δρ Αριστονίκη Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου σας δίνει χρήσιμες συμβουλές για το πως θα πρέπει να διαχειριστείτε τα παιδιά σας, όταν πια θα πρέπει να επιστρέψουν στα θρανία μετά την καραντίνα.

Όπως μας λέει η ειδικός, η σταδιακή χαλάρωση των μέτρων θα μας οδηγήσει σε μια νέα συναισθηματική φάση.

Διαβάστε τα όσα μας είπε…

“Αρχικά θα χρειαστεί να ορίσουμε τι εννοούμε όταν λέμε επιστροφή στην <κανονικότητα>. Η κανονικότητα χρήζει ως έννοια πια περαιτέρω ανάλυση καθότι η κανονικότητα όπως την γνωρίζαμε προ κορωνοϊού εκτιμώ πως θα πάρει καιρό να έλθει. Η  σταδιακή χαλάρωση των μέτρων θα μας οδηγήσει σε μια καινούργια  συναισθηματική φάση. Και αυτή η φάση θα έχει δυσκολίες στην διαχείριση της. Η επιστροφή στο σχολείο υπό τις τρέχουσες συνθήκες, αν αποφασισθεί θα γίνει με αρκετές αλλαγές.

Είναι σημαντικό να δοθεί ο απαραίτητος χρόνος για προετοιμασία των μαθητών για την επάνοδο στο σχολείο, δηλαδή να ανακοινωθεί 7 με 10 μέρες πριν προκειμένου να προετοιμάσουν οι γονείς  αλλά και οι εκπαιδευτικοί, από το διαδίκτυο, τα παιδιά.

Είναι σημαντικό να υιοθετηθεί μια νέα ρουτίνα προσομοιωμένη στις συνθήκες που θα υιοθετηθούν στο σχολείο. Επίσης θα ήταν καλό τα παιδιά να έχουν υπόψη τους το εκπαιδευτικό πλάνο που θα ακολουθήσουν π.χ πότε θα γίνουν οι εξετάσεις, ποια θα είναι η ύλη κτλ. Ακόμη θα χρειαστεί να σχεδιαστούν δραστηριότητες ψυχική αποφόρτισης. Η ψυχική αποφόρτιση μπορεί να προσφέρει μια εστιασμένη στο συναίσθημα ικανότητα αντιμετώπισης της κατάστασης καθώς επιτρέπει στην έκφραση ιδεών και συναισθημάτων σε ένα ψυχολογικά ασφαλές περιβάλλον. Οι αντιδράσεις  του κάθε ατόμου είναι προσωπικές.

Εστίαση θα πρέπει να δοθεί και στους εκπαιδευτικούς. Στη διάρκεια μιας κρίσης, σαν αυτή που βιώνουμε, η υπερφόρτωση ρόλων μπορεί να έλθει στο προσκήνιο. Οι συναισθηματικά φορτισμένες δραστηριότητες στην κρίση προστίθενται στις άλλες πηγές καταλήγοντας σε υψηλό στρες.

Υπόψη χρειάζεται να έχουμε και αντιδράσεις που μπορεί να έχουν τα παιδιά κατά την διάρκεια προσαρμογής στην μετά τον εγκλεισμό εποχή. Οι αντιδράσεις αυτές μπορεί να παρουσιάστηκαν και στην περίοδο του εγκλεισμού. Οι συνήθεις αντιδράσεις των παιδιών και των εφήβων σε μια καταστροφή μπορούν να κατηγοριοποιηθούν κατά συγκεκριμένες ηλικιακές ομάδες. Αυτά τα συμπτώματα του στρες δύνανται να εμφανιστούν αμέσως μετά την καταστροφή ή έπειτα από την πάροδο ημερών ή βδομάδων δεν εξαντλούν όλες τις πιθανές εκδηλώσεις:

Προσχολική ηλικία

• Κλάμα
• Πιπίλισμα του αντίχειρα
• Απώλεια ελέγχου των σφιγκτήρων
• Φόβος μην τα αφήσουν μόνος τους
• Φόβος για ξένα πρόσωπα
• Ευερεθιστότητα
• Σύγχυση
• Προσκόλληση
• Ακινησία

Σχολική ηλικία 6 έως 11

• Πονοκέφαλοι
• Άλλες σωματικές ενοχλήσεις
• Κατάθλιψη
• Φόβοι για τον καιρό, την ασφάλεια
• Σύγχυση
• Απώλεια της ικανότητας συγκέντρωσης
• Χαμηλή επίδοση
• Καβγάδες
• Απόσυρση από τους συνομηλίκους

Προεφηβεία και εφηβεία

• Πονοκέφαλοι και άλλες σωματικές ενοχλήσεις
• Κατάθλιψη
• Σύγχυση
• Χαμηλή επίδοση
• Επιθετικές συμπεριφορές
• Απόσυρση και απομόνωση

Γενικά χρειάζεται να επαγρυπνούμε συναισθηματικά τόσο για εμάς όσο και τα παιδιά μας, να εστιάσουμε την προσοχή μας στην υγεία (σωματική και ψυχική) και να διατηρούμε, όσο γίνεται αισιόδοξη οπτική! Αν παρατηρήσουμε έκπτωση λειτουργικότητας είναι απαραίτητο να συμβουλευτούμε ειδικό της  εμπιστοσύνης μας”.