Εξελίξεις σε σχέση με την έφεση των τριών εξ’ Ελλάδος πρώην διευθυντικών στελεχών της Marfin Popular Bank Public CO LTD σε επίπεδο Ανωτάτου Δικαστηρίου.

Σύμφωνα με ανακοινωθέν των συνηγόρων υπεράσπισης, στις 13.9.2023, το Ανώτατο Δικαστήριο Κύπρου (Δευτεροβάθμια δικαιοδοσία) εξέδωσε απόφαση στις Εφέσεις που καταχώρισαν τρία εξ’ Ελλάδος πρώην διευθυντικά στελέχη της MARFIN POPULAR BANK PUBLIC CO LTD (μετέπειτα Λαϊκή Τράπεζα, εφεξής η «Τράπεζα») και με την οποία ανατράπηκε η πρωτόδικη ενδιάμεση απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας η οποία είχε εκδοθεί στις 23/5/2014.

 Σύμφωνα με την εκκαλουμένη πρωτόδικη απόφαση, το Δικαστήριο είχε κρίνει αιτιολογημένο το αίτημα της τότε Τράπεζας και είχε προχωρήσει στην παγοποίηση περιουσιακών στοιχείων των δύο στελεχών μέχρι το ποσό των €3,79 δις ενώ σχετικά με τον τρίτο μέχρι το ποσό των €1,5 δις μέχρι την έκδοση τελικής απόφασης στην εκκρεμούσα αγωγή.

 Κατά γενικό κανόνα, ως αναφέρεται και στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, παραπέμποντας σε σχετική νομολογία, είναι αναφαίρετο το δικαίωμα του καθενός να λαμβάνει γνώση και συμμετέχει σε δικαστική διαδικασία που τον αφορά ή μπορεί να επηρεάσει τα δικαιώματα του, και μόνο κάτω από εξαιρετικές περιστάσεις μπορεί να δικαιολογηθεί παρέκκλιση από τον θεμελιακό αυτό κανόνα. Για να μπορεί ένα διάδικος να προσφύγει στη δικαιοσύνη μονομερώς θα πρέπει να αποδεικνύει το κατεπείγον του αιτήματος και τις συνθήκες εκείνες που τυχόν γνωστοποίηση εκ των προτέρων της αιτούμενης ενδιάμεσης θεραπείας στην άλλη πλευρά δυνατόν να καθιστούσε αυτήν ουσιαστικά άνευ αντικειμένου. Όταν λοιπόν, κάποιος διάδικος αιτείται και εξασφαλίζει μονομερώς ενδιάμεση θεραπεία θα πρέπει να έχει παρουσιάσει στο Δικαστήριο μαρτυρία σχετικά με το χρονικό ιστορικό της υπόθεσης και πότε ήλθαν αυτά στη γνώση του και εάν κίνησε τις νενομισμένες διαδικασίες το συντομότερο δυνατόν. Ενόψει της δραστικότητας του αιτήματος και του περιορισμού του συνταγματικού δικαιώματος έκαστου ότι έχει δικαίωμα να εκπροσωπείται στο Δικαστήριο, σε αυτές τις περιπτώσεις το κατεπείγον, ως δικαιοδοτικός όρος, εάν εν τέλει δεν υφίσταται τότε συμπαρασύρει σε απόρριψη ολόκληρο το αίτημα του διαδίκου για ενδιάμεση θεραπεία.

 Το Ανώτατο Δικαστήριο με την απόφαση του ημερ. 13.09.2023 έκρινε ότι η επιλογή της Τράπεζας να απευθυνθεί στο Δικαστήριο μονομερώς, ήτοι χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση στα διευθυντικά στελέχη, ήταν αδικαιολόγητη. Ειδικότερα, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι η Τράπεζα δεν απέσεισε το απαιτούμενο βάρος που είχε στους ώμους της να δικαιολογήσει το κατεπείγον καθότι αφενός μεν αρκέστηκε σε γενικόλογες και αόριστες αναφορές αφετέρου δε πουθενά δεν συγκεκριμενοποιήθηκε ο λόγος καθυστέρησης της καταχώρησης της ενδιάμεσης αίτησης με το δεδομένο ότι η αγωγή είχε καταχωρισθεί πέντε μήνες πριν την αίτηση που οδήγησε στο εκδοθέν διάταγμα.

 Την υπόθεση για τους Εφεσείοντες χειρίστηκαν από κυπριακής πλευράς οι Ανδρέας Χαβιαράς από το δικηγορικό γραφείο ΧΑΒΙΑΡΑΣ & ΦΙΛΙΠΠΟΥ Δ.Ε.Π.Ε. και Νικόλας Θρασυβούλου για ΝΙΚΟΛΑΣ ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΥ Δ.Ε.Π.Ε.»