Στην παρουσίαση του βιβλίου του Δρα Αργύρη Αργυρίου «Οι Γιατροί της Λεμεσού» συμμετείχε το βράδυ της Πέμπτης ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης.

«Είναι τιμή μου να παρευρίσκομαι απόψε εδώ και να εξαίρω, εκ μέρους της Πολιτείας, εκ μέρους της Κυβέρνησης, τη συμβολή πρωτοπόρων γιατρών που υπηρέτησαν ο καθένας με το δικό του τρόπο τα κοινά, την κοινωνία, τη Λεμεσό αλλά και τη χώρα μας στο σύνολό της¨είπε στον χαιρετισμό του ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης υποδεικνύοντας παράλληλα ότι ο καταξιωμένος γιατρός Αργύρης Αργυρίου, αφιερώνει το βιβλίο πολύ ορθά, πολύ εύστοχα, στον πατέρα του, τον αείμνηστο γιατρό Αμερίκο Αργυρίου, «τον οποίο μνημονεύουμε με ευγνωμοσύνη για την πολύχρονη προσφορά του».

Για τον γιατρό και άνθρωπο Αργύρη Αργυρίου ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είπε ότι πρόκειται για έναν επιστήμονα με εξαιρετική εμπειρία και αφοσίωση στον τομέα της παιδιατρικής, την οποία υπηρετεί με πολλή αγάπη.

«Από το 2006 είναι πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του Κέντρου Προληπτικής Παιδιατρικής, ενός πετυχημένου Κέντρου για το οποίο είμαστε περήφανοι και το οποίο είναι αποκλειστικός φορέας των Εθνικών Ανιχνευτικών Προγραμμάτων στην Κύπρο. Είναι την ίδια στιγμή Αντιπρόεδρος της Παιδιατρικής Εταιρείας Κύπρου, Γραμματέας του Διοικητικού Συμβουλίου του ιδρύματος Θεοτόκος και Πρόεδρος του Συνδέσμου Φίλων του Πολιτισμικού Ομίλου Διάσταση» σημείωσε, τονίζοντας πως όλες αυτές οι πολύπλευρες ιδιότητες του αγαπητού Αργύρη δεικνύουν και το εύρος των ενδιαφερόντων του, περισσότερο όμως φανερώνουν τα αποθέματα προσφοράς που διαθέτει.

Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης είπε ότι το βιβλίο χωρίζεται σε 13 κεφάλαια και στο καθένα από αυτά ο συγγραφέας αναπτύσσει με ένα ιδιαίτερο και έντεχνο τρόπο τα όσα επιθυμεί να μεταφέρει στον αναγνώστη. «Κάνει αναφορά στους πρώτους γιατρούς που εργάστηκαν στη Λεμεσό κατά τον 19ο και 20ο αιώνα, ενώ αναφέρεται και στους πιο σημαντικούς σταθμούς της ιατρικής στη Λεμεσό και στις πρώτες εμφανίσεις γιατρών και ιατρικών ιδρυμάτων στην πόλη. Στο τέταρτο κεφάλαιο του βιβλίου ο συγγραφέας περιγράφει τα παλιά νοσοκομεία της Λεμεσού, αρχίζοντας από το Λοιμοκαθαρτήριο που λειτούργησε γύρω στο 1830».

Την ίδια στιγμή διαβάζοντας το βιβλίο του φίλου Αργύρη, συνέχισε ο ΠτΔ, ο αναγνώστης, μέσα από μια σφαιρική προσέγγιση για τον κλάδο της ακτινολογίας στη Λεμεσό, έρχεται ενώπιον σημαντικών, άγνωστων για το ευρύ κοινό πληροφοριών για έναν κλάδο ο οποίος αποτελεί σταθμό της ιατρικής για ολόκληρη την Κύπρο.

«Ταυτόχρονα, μέσα από τα γραφόμενα του Αργύρη, ο αναγνώστης έχει την ευκαιρία να γνωρίσει τους πρωτοπόρους γιατρούς της Λεμεσού αλλά και της Κύπρου, οι οποίοι άφησαν το αποτύπωμά τους στην ιατρική επιστήμη, ειδικότερα μετά την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας¨¨ συμπλήρωσε.

Σημείωσε επίσης ότι στο ένατο κεφάλαιο ο συγγραφέας ασχολείται με τους Λεμεσιανούς γιατρούς που αναδείχθηκαν και σε άλλους κλάδους πέραν της ιατρικής – προφανώς ταυτίζεται με όλους αυτούς, διότι και η συγγραφική του ιδιότητα πέραν της ιατρικής ταυτίζεται με όλους αυτούς που αναφέρονται στο βιβλίο – όπως στις Καλές Τέχνες, τη λογοτεχνία, την πολιτική, τον αθλητισμό.

«Πολύ ενδιαφέρον στοιχείο είναι το γεγονός ότι ο συγγραφέας δεν παραλείπει να αναφερθεί στο βιβλίο και στους Τουρκοκύπριους γιατρούς της Λεμεσού, οι οποίοι είχαν αξιόλογη παρουσία στην ιστορία της ιατρικής, ειδικότερα κατά τη διάρκεια της Αγγλοκρατίας» πρόσθεσε.

Σημείωσε επίσης ότι ιδιαίτερη αναφορά γίνεται και στους γιατρούς της Λεμεσού που πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους προς την πατρίδα και το έθνος ευρύτερα κατά τους διάφορους ιστορικούς σταθμούς, από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι πρόσφατα, ενώ ειδική αναφορά γίνεται για τη συμβολή των γιατρών της Λεμεσού κατά τη διάρκεια του Απελευθερωτικού Αγώνα 1955–1959 και την τουρκική εισβολή του 1974. «Αναφορά γίνεται και στους «Εθελοντές γιατρούς», οι οποίοι προσέφεραν και προσφέρουν αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες τους όπου υπάρχει ανάγκη, σε διάφορες χώρες της Αφρικής, της Ασίας, ακόμη και της Ευρώπης».

Είπε ακόμη ότι ένα από τα κεφάλαια του βιβλίου του είναι αφιερωμένο στους Λεμεσιανούς γιατρούς που προσέφεραν στην ιατρική βιομηχανία, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Δρα Ανδρέα Πίττα, ιδρυτή της Medochemie.

Σημείωσε τέλος ότι το βιβλίο αποτελεί σημείο αναφοράς καθώς προσθέτει στις πηγές πληροφόρησης τόσο για την ιστορία του τόπου μας, όσο και για την ανάπτυξη μιας σημαντικής πτυχής της ιατρικής επιστήμης στη χώρα μας.