Όλο και πιο συχνά μονοπωλεί πλέον τον δημόσιο διάλογο το εργασιακό δικαίωμα στην απεργία, με πιο πρόσφατα παραδείγματα στον κλάδο Υγείας και βιομηχανίας. Πώς όμως καθορίζεται ή περιορίζεται το δικαίωμα ενός εργαζόμενου να διεκδικεί τα αιτήματά του μέσω της απεργίας;

Οι τρεις πυλώνες του συστήματος

Μιλώντας στην εκπομπή ALPHA Ενημέρωση, ο νομικός Αχιλλέας Αιμιλιανίδης, ανέφερε ότι θα πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί στο συγκεκριμένο θέμα.

«Η υπερβολική νομοθέτηση στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων, όσο και αν ακούγεται ωραία και φιλόδοξη, μπορεί να απειλήσει ευρύτερα θεμέλια του οικοδομήματος το οποίο λειτουργεί και έχει να κάνει με τη σύναψη και ανανέωση συλλογικών συμβάσεων στην Κύπρο.»

Ο κύριος Αιμιλιανίδης παρέθεσε τρεις κύριους πυλώνες πάνω στους οποίους στηρίζεται το σύστημα:

• Οι εργοδότες,
• οι εργαζόμενοι και κυρίως
• η ικανότητα και επιδεξιότητα του κρατικού οργανισμού που εν προκειμένω λέγεται Υπουργείο Εργασίας

Παράλληλα, διευκρίνισε ότι στην Κύπρο δεν ισχύον κανόνες άλλων κρατών που έχουν να κάνουν με τους δικαστικούς ελέγχους ή την καταχρηστικότητα μιας απεργίας, καθώς στόχος ήταν, παρά τις όποιες δυσκολίες, να διασφαλίζεται η εργατική ειρήνη. Ο νομικός εξέφρασε τον προβληματισμό του για το κατά πόσο, εάν υιοθετηθούν αντίστοιχες ρυθμίσεις θα είναι καλοδεχούμενες στην Κύπρο.

ΣΕΚ: Να υπάρξει σεβασμός στα συμφωνηθέντα

Κάλεσμα για σεβασμό στα συμφωνηθέντα απηύθυνε ο Γενικός Γραμματέας ΣΕΚ, Πάνος Αργυρίδης, τονίζοντας ότι δε χρειάζεται αλλαγή του πλαισίου που διέπει τις εργασιακές σχέσεις.

«Όλα τα προβλήματα που μπορεί να προκύψουν, μπορούν να επιλυθούν μέσα από αυτές τις διαδικασίες. Το δικαίωμα στην απεργία είναι δημοκρατικό δικαίωμα σε όλα τα κράτη τα οποία θεωρούνται δημοκρατικά.»

Παράλληλα, διευκρίνισε ότι η εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων εργασίας προσφέρει σημαντικά οφέλη τόσο στην οικονομία, όσο και σε επίπεδο επιχείρησης κάτι που αποδεικνύεται από διεθνείς μελέτες. Με τον ίδιον τον κύριο Αργυρίδη να αποδίδει τη μείωση της συνδικαλιστικής πυκνότητας στο μικρό μέγεθος των πλείστων κυπριακών επιχειρήσεων.

Τι γίνεται όταν δεν υπάρχουν συλλογικές συμβάσεις;

Όπως εξήγησε η Βοηθός Γενική Διευθύντρια της ΟΕΒ, Λένα Παναγιώτου, «το δικαίωμα στην απεργία προστατεύεται όπως και το δικαίωμα στην εργασία». Αυτό συνεπάγεται ότι οποιοσδήποτε εργαζόμενος μπορεί να διεκδικήσει συλλογικά μέσα από τους εκπροσώπους του, τη βελτίωση των ωφελημάτων του ή αν επιλέξει να μην εκπροσωπείται από συντεχνίες να προχωρά με προσωπικά συμβόλαια. «Τα δικαιώματα αυτά διασφαλίζονται και μέσα από το σύνταγμα.»

Εκεί όπου δεν υπάρχουν συλλογικές συμβάσεις υπογεγραμμένες με το συνδικαλιστικό κίνημα, ισχύουν οι όροι απασχόλησης, όπως καθορίζονται από τα συλλογικά συμβόλαια. «Είναι νομική υποχρέωση των εργοδοτών να δίνουν γραπτώς τους όρους απασχόλησης όλων των εργαζομένων τους», σημειώνει η κυρία Παναγιώτου.

Υπενθυμίζεται ότι, μετά το χθεσινό ναυάγιο, συνεχίζεται σήμερα για πέμπτη εβδομάδα η απεργία στον κλάδο έτοιμου σκυροδέματος.