Η Αρετή Δημοσθένους εξηγεί: Ποιοι, γιατί και πότε μπορούν να κάνουν εξορκισμούς

Τρίτη, 17/9/2024 - 12:11

Τις βασικές αρχές και τους κανόνες που ορίζει η Ορθόδοξη Εκκλησία για την διενέργεια εξορκισμών ανέλυσε στην εκπομπή Alpha Καλημέρα η θρησκειολόγος Αρετή Δημοσθένους. Αφορμή αποτέλεσαν βίντεο που αναρτήθηκαν στην πλατφόρμα Τικ Τοκ από φερόμενο εξορκισμό στην Ιερά Μονή Οσίου Αββακούμ στο Φτερικούδι, από τον εν αργία Αρχιμανδρίτη και Ηγούμενο Νεκτάριο Γεωργίου. 

Όπως εξήγησε ο εξορκισμός τελείται με άδεια του οικείου Μητροπολίτη και μετά από «πραγματική νηστεία», «αγιότητα βίου» και τη διαπίστωση ότι ο κληρικός είναι σε θέση να βοηθήσει πνευματικά έναν άνθρωπο που το έχει ανάγκη.

Η κυρία Δημοσθένους είπε ότι βασικό ζητούμενο είναι να μπορεί ο κληρικός να διακρίνει εάν ο πάσχοντας έχει όντως δαιμονοπληξία ή πάσχει από σοβαρή ψυχοπάθεια και διαταραχή. 

«Αν κάποιος έχει σοβαρή σχιζοφρένεια και σπάζει πράγματα και βρίζει, δεν είναι δαιμονοπληξία. Δαιμονοπληξία είναι ότι όταν ο άνθρωπος κάνει μια μεγάλη αμαρτία και φεύγει από τη χάρη του Θεού, με τη θέληση και την πρακτική του. Όχι αυτοί που λένε είμαι άθεος, κάποιος που με κακία να έχει κυνηγήσει την ύπαρξη του Θεού και με μια μεγάλη αμαρτία, μπαίνει μέσα του το δαιμόνιο.»

Η θρησκειολόγος αναφέρθηκε σε συγκεκριμένο περιστατικό το 1986 που έγινε μπροστά στα μάτια της όταν συμμετείχε σε αγρυπνία για φοιτητές, με αφορμή την έλευση της κάρας του Οσίου Δαβίδ σε ιερό ναό της Ελλάδας.

«Μόλις μπήκε η κάρα στην εκκλησία, μια κοπελίτσα ούρλιαζε και έπιασε τον σταυρό που φορούσε και τον έσπασε. Έναν μεγάλο χρυσό που φορούσε και έλεγε «Εσένα σε φοβάμαι, δεν σε θέλω.» Μετά μας είπαν ότι ο πατέρας της έβριζε τα θεία, κυνηγούσε και βλαστημούσε τον Θεό και έλεγε συχνά «Άει στον ...» Μία φορά που το είπε, μπήκε το δαιμόνιο στην κόρη του. Γίνονται αυτά τα πράγματα, όχι όμως καθημερινά. Και δεν είναι για να τρομάζει ο κόσμος, τουναντίον επιβεβαιώνουν την ύπαρξη του Θεού.»

Η Αρετή Δημοσθένους σημείωσε ότι οι τελετές εξορκισμού δεν προσφέρονται για δημοσιοποίηση, αλλά είναι ώρα αυστηρής προσευχής μεταξύ του ιερέα και του πάσχοντα που καλούνται και οι δύο να κρατούν στο πετραχήλι. 

«Ένας φίλος που είδε αυτά τα βίντεο με ρώτησε: Μα καλά, δεν έχουμε όλοι το κακό μέσα μας; Ναι αλλά άλλο είναι να έχουμε το κακό μέσα μας και άλλο είναι να ταυτιζόμαστε με το κακό.»