Τις δραματικές στιγμές που έζησε αλλά και τα συναισθήματα της από εκείνη την ώρα, πριν 15 χρόνια, μέχρι και σήμερα, διηγείται στο AlphaNewsLive γυναίκα θύμα σεξουαλικής κακοποίησης και στέλνει το δικό της μήνυμα, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών.

Όλα άρχισαν σε ένα πάρτι, σε μια άλλη πόλη…

“Δεν είχα κάποιον να πάω από τη Λευκωσία και αποφάσισα να πάω μόνη μου. Σε εκείνο το πάρτι υπήρχε κάποιος με τον οποίο είχαμε συνεργασία επαγγελματική και φιλική. / Το μυαλό μου δεν είχε πάει ότι υπήρχε οποιαδήποτε βλέψη από μέρους του απέναντι μου.”

 

Γύρω στη μία το ξημέρωμα 

“από τις πολλές φορές που ρώτησε είπα “τι μπορεί να συμβεί; να τον πάρω, αφού ήξερα τον”. Μπήκαμε μέσα στο αυτοκίνητο και ξεκίνησα να οδηγώ. Άρχισε να με πειράζει πρώτα χαμηλά, εγώ άρχισα να μην νιώθω καλά, να φεύκω τα χέρια του, συνέχισε. Άρχισα να φοβάμαι, συνέχισε να το κάνει, ώσπου άρχισε να γίνεται πιο επιθετικός, να προσπαθεί να με κάνει να σταματήσω. Άρχισα εγώ να του λέω σταμάτα.. Συνέχισε, ώσπου αναγκάστηκα να σταματήσω το αυτοκίνητο, γιατί ήθελα να φκει που το αυτοκίνητο μου. Ήταν ψηλός, γεροδεμένος, ήταν παχουλό άτομο και είχε δύναμη.”

 

 

Τι είναι σεξουαλική βία;

Οποιαδήποτε πράξη σεξουαλικής φύσης, την οποία εσύ δεν θέλειςεναντίον σου που δεν τη θέλεις.

 

 

 

Η πρώτη φορά ήταν όταν ήμουν 10 χρονών και ήμασταν σε έναν γάμο, έπαιζα χωστό με τους φίλους μου και απλά με περικύκλωσαν ξαφνικά κάποια αγόρια και άρχισαν να με αγγίζουν παντού. Εγώ πανικοβλήθηκα και άρχισα να φωνάζω και ήρθε ο παπάς μου και με έπιασε και φύγαμε.

 

Έπρεπε να πάω σε ένα πάρτι το οποίο ήταν εκτός Λευκωσίας, στη Λάρνακα. Δεν είχα κάποιον να πάω από τη Λευκωσία και αποφάσισα να πάω μόνη μου. Σε εκείνο το πάρτι υπήρχε κάποιος με τον οποίο είχαμε συνεργασία επαγγελματική και φιλική. Βρεθήκαμε αρκετές φορές για καφέ για επαγγελματικό σκοπό. Το μυαλό μου δεν είχε πάει ότι υπήρχε οποιαδήποτε βλέψη από μέρους του απέναντι μου. / Κατά τις 1-1μιση ήθελα να φύγω και είπα οκ θα φύγω εγώ, και άρχισε να μου λέει “θα με πάρεις Λευκωσία;”. Και του είπα “δεν θα σε πάρω, να κανονίσεις να πας μόνος σου”, λέει μου “δεν έχω κάποιον να με πάρει και με περιμένει η γυναίκα μου και πρέπει να πάω”, λέω του “εντάξει δεν μπορώ να σε πάρω εγώ” και άρχισα εγώ να ανησυχώ γιατί με τον τρόπο που με προσέγγισε και μου είπε να τον πάρω Λευκωσία έφερνε με λίγο προ τετελεσμένων, … επέμενε και άρχισα να βρίσκω δικαιολογίες… Στο τέλος, από τις πολλές φορές που ρώτησε είπα “τι μπορεί να συμβεί; να τον πάρω, αφού ήξερα τον”. Μπήκαμε μέσα στο αυτοκίνητο και ξεκίνησα να οδηγώ. Άρχισε να με πειράζει πρώτα χαμηλά, εγώ άρχισα να μην νιώθω καλά, να φεύκω τα χέρια του, συνέχισε. Άρχισα να φοβάμαι, συνέχισε να το κάνει, ώσπου άρχισε να γίνεται πιο επιθετικός, να προσπαθεί να με κάνει να σταματήσω. Άρχισα εγώ να του λέω σταμάτα.. Συνέχισε, ώσπου αναγκάστηκα να σταματήσω το αυτοκίνητο, γιατί ήθελα να φκει που το αυτοκίνητο μου. Ήταν ψηλός, γεροδεμένος, ήταν παχουλό άτομο και είχε δύναμη.

Σταμάτησα το αυτοκίνητο και λέω του έφκα έξω από το αυτοκίνητο. Εν έφευκε, ήταν σε μια γειτονιά που δεν είχε κόσμο.

Άρχισα να πανικοβάλλομαι, δεν ήξερα τι να κάνω. Συνέχισε να με αγγίζει παντού, να προσπαθεί να με κάνει να τον φιλήσω, να με τραβά από το πρόσωπο. Άρχισα να φωνάζω. Συνέχισε να γίνεται πιο επιθετικός και να με τραβά και να διερωτώμαι τι να κάνω και άρχισα να οδηγώ. Συνέχισε, δεν σταμάτησε. Συνέχισε σε σημείο που δεν μπορούσα να οδηγήσω, το αυτοκίνητο πήγαινε δεξιά και αριστερά και φοβόμουν ότι θα χτυπήσουμε και έπρεπε να σταματήσω. Σταματώ, έγινε πιο επιθετικός και άρχισε να με χτυπά. Άρχισε να με τραβά. Θυμάμαι φορούσα σκουλαρίκια, μου τα έβγαλε, επλήγωσε μου τα αυτιά μου. Άρχισα να φωνάζω, τίποτε. Προσπαθούσα να τον βγάλω έξω, τίποτε. Λέω οκ θα ξαναδοκιμάσω να οδηγήσω. Προσπαθώ να ξεκινήσω, εσταμάτησε με πάλι. Κατάφερα να ξεκινήσω, ώσπου φκήκα στον αυτοκινητόδρομο. Συνέχισε και άρχισε να γίνεται πάρα πολύ επικίνδυνο. Σταμάτησα στην άκρη…. Από εκείνη την ώρα έγινε πάρα πολύ επιθετικός. Άρχισα να τον χτυπώ, άρχισα να φωνάζω, / με κρατούσε με το ένα χέρι και άρχισε να βγάζει τα ρούχα του, δεν ήξερα τι να κάνω, τι κάνω; τι γίνεται τώρα; / Σε κάποια φάση κουράστηκα και είπα εντάξει, άσε το να γίνει αφού δεν ήξερα τι να κάνω….. Ένιωθα να πονώ. Εκείνη την ώρα ένιωσα ότι έφευγα από το σώμα μου, ήταν σαν να θωρώ τον εαυτό μου εκεί ακίνητο, και ήταν τόσο πολλά βίαιος που με τραυμάτισε και μπροστά και πίσω και παντού πάνω στο σώμα μου, είχα μώλωπες για εβδομάδες μετά. Δεν έκανα τίποτα, ήμουν ένα άγαλμα. Δεν ήξερα τι να κάνω, διότι κουράστηκα. Τέλειωσε, δεν είπα τίποτε, τράβηξα τα ρούχα μου πάνω και ξεκίνησα οδήγησα στη Λευκωσία. Εκατέβασα τον εκεί που ήθελε να τον κατεβάσω….

Πήγα σπίτι και προσπαθούσα να καταλάβω τι έγινε.  

 

Πονούσα πάρα πολύ και δεν ήξερα τι να κάνω, ποιου να το πω, ποιου να μιλήσω, να πάω στο γιατρό, ντρεπόμουν, να πάω στην οικογένεια, ντρεπόμουν, τι θα πούν; Θα πουν ότι είμαι… Τι; Που να πάω;

Ο λόγος που δεν τον κατήγγειλα ήταν γιατί είναι πολιτικοποιημένος και είναι μέσα στην πολιτική και σε πολλά ισχυρή θέση, σε ένα από τα μεγαλύτερα κόμματα της Κύπρου. Ήταν και είναι ακόμα. 

Έτυχε να τον δω τον συγκεκριμένο, ακόμα μια φορά, μόνο από μακριά που τον είδα άρχισα να τρέμω. Μόλις τελείωσε η εκδήλωση άρχισα να τρέχω, δεν ήθελα να με δει, δεν ήθελα να τον δω και άρχισα να τρέχω να πάω στο αυτοκίνητο να φύγω. 

Τούτος ο άνθρωπος εν έξω ακόμα και κυκλοφορά. Εκτός σε εμένα, σε πόσες το έκανε;

 

ψυχολόγο κλπ

“Επήγαινα ψυχολόγο για περίπου τρία χρόνια. Έχει τώρα πάνω που 15 χρόνια που συνέβηκε, κατάφερα να κάνω σχέση, να ξεκινήσω τις προσπάθειες πριν 3-4 χρόνια.”

 

Δεν είχα συνειδητοποιήσει, ήμουν σοκαρισμένη, δεν το πίστευα ότι μου συνέβηκε τούτο το πράμα, αφού ξέρω τον, τι ήταν τούτο;

 

Επειδή δεν περνούσε, πήγα στον γυναικολόγο και με ρώτησε γιατί δεν πήγα από την πρώτη στιγμή….

 

 

Το πιο σημαντικό στη ζωή μας είναι η πρόληψη. Πρέπει ο καθένας να μάθει να προσέχει και να προστατεύει τον εαυτό του, στα πάντα. Μπορεί να συμβεί στον οποιονδήποτε, οποιαδήποτε στιγμή και οπουδήποτε.

 

 

μηνυμα θήτες: Δεν είναι δύναμη το να ασκήσεις βία… Η ελευθερία σου σταματά εκεί που ξεκινά η ελευθερία του άλλου. Άρα δεν μπορείς να επιβάλλεσαι με τη βία πάνω σε κάποιον γιατί έτσι θέλεις. Εάν έχεις κάποια θέματα να πας να τα ψάξεις, εν σου φταίει κανένας άλλος.

 

Αν δεν το βιώσεις δεν μπορείς να καταλάβεις τι είναι. Είναι σαν να είσαι μέσα στο νερό, και κρατά σε κάποιος κάτω από το νερό και εσύ προσπαθείς να φκεις και δεν τα καταφέρνεις να φκεις πάνω από το νερό και πνίγεσαι, δεν ξέρεις τι να κάνεις και σιγά σιγά, δεν έχει τι να κάνεις άλλο