Επίσημη καταγγελία προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετικά με την παραβίαση της Οδηγίας 1999/70/ΕΚ «σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP» από την Κυπριακή Δημοκρατία, όσον αφορά τις πρακτικές εργοδότησης προσωπικού ορισμένου χρόνου στην Υπηρεσία Ασύλου του Υπουργείου Εσωτερικών υπέβαλε η συντεχνία ΙΣΟΤΗΤΑ.

Σε ανακοίνωσή της η συντεχνία αναφέρει ότι με την καταγγελία της καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να διερευνήσει ενδελεχώς την καταγγελία και να λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να διασφαλίσει ότι η Κυπριακή Δημοκρατία θα προβεί άμεσα στην εναρμόνιση και την ορθή εφαρμογή της Οδηγίας 1999/70/ΕΚ και στην κατάργηση των παράνομων και καταχρηστικών πρακτικών.

Προσθέτει ότι η καταγγελία αφορά τις περιπτώσεις Βοηθών Γραφειακών Καθηκόντων και Λειτουργών της Υπηρεσίας Ασύλου, οι οποίοι, αν και προσλαμβάνονται για την κάλυψη πάγιων και διαρκών υπηρεσιακών αναγκών, εντούτοις εξακολουθούν να απασχολούνται με καταχρηστικές διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου («τακτής προθεσμίας»), παρότι οι πλείστοι έχουν ήδη συμπληρώσει συνολική διάρκεια απασχόλησης τριάντα μηνών και άνω.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση «η πρακτική αυτή έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τη Ρήτρα 5 της Συμφωνίας-Πλαισίου που περιέχεται στο Παράρτημα της Οδηγίας 1999/70/ΕΚ, η οποία επιβάλλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση να λαμβάνουν ένα ή περισσότερα από τα μέτρα που απαριθμεί (όπως ορισμό αντικειμενικών λόγων που δικαιολογούν την ανανέωση τέτοιων συμβάσεων, θέσπιση μέγιστης συνολικής διάρκειας διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή περιορισμό του αριθμού των ανανεώσεων), προκειμένου να αποτρέπονται οι καταχρήσεις που προκύπτουν από τη χρησιμοποίηση διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου».

Υποστήριζε, μεταξύ άλλων, ότι οι σχετικές διατάξεις του περί της Ρύθμισης της Απασχόλησης Εργοδοτουμένων Αορίστου και Εργοδοτουμένων Ορισμένου Χρόνου στη Δημόσια Υπηρεσία Νόμου του 2016 (Ν. 70(I)/2016), και συγκεκριμένα τα άρθρα 4(2)(δ) και 9(2)(β) που επιτρέπουν την πρόσληψη εργοδοτουμένων ορισμένου χρόνου για έργα τακτής προθεσμίας χωρίς χρονικό ή αριθμητικό περιορισμό, σε συνδυασμό με το άρθρο 11 που εξαιρεί τις συμβάσεις αυτές από τη μετατροπή τους σε αορίστου χρόνου μετά από 30 μήνες απασχόλησης, έρχονται σε αντίθεση με την Οδηγία.

Σύμφωνα με την ΙΣΟΤΗΤΑ, οι ασαφείς και ευρείες αυτές διατυπώσεις του Ν. 70(Ι)/2016 «επιτρέπουν στην πράξη την καταστρατήγηση της προστασίας που παρέχει η Οδηγία και νομιμοποιούν τη διαιώνιση της επισφαλούς εργασίας, χωρίς να θέτουν αποτελεσματικά και αποτρεπτικά μέτρα κατά της καταχρηστικής σύναψης διαδοχικών συμβάσεων, ενώ οι ανάγκες που καλύπτει το προσωπικό είναι πάγιες και διαρκείς, όπως αποδεικνύεται από το μέγεθος και τη σταθερή αύξηση των μεταναστευτικών ροών που αντιμετωπίζει η Κύπρος τα τελευταία χρόνια».