Δεν έχω αναλάβει καμιά πρωτοβουλία απαντά ο Επίσκοπος Καρπασίας Χριστοφόρος ο οποίος φέρεται σύμφωνα με δημοσιεύματα να έχει μπει σφήνα ανάμεσα στους Μητροπολίτες Πάφου Γεώργιο και Αμμοχώστου Βασίλειο καλώντας τους να αποσυρθούν από την κούρσα διαδοχής και να τον στηρίξουν για να διεκδικήσει τον Αρχιεπισκοπικό θρόνο. Το δημοσίευμα της εφημερίδας Ο Φιλελεύθερος αναφέρει ότι το εγχείρημα που επιχειρήθηκε από τρίτους, έπεσε εν τέλει στο κενό, με τον ίδιο τον Καρπασίας να εξαγγέλλει την υποψηφιότητα του για τον θρόνο.

Ο ίδιος ο Μητροπολίτης μιλώντας στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση ανέφερε πως δεν ανέλαβε καμιά πρωτοβουλία γιατί όπως είπε και σε άλλες δηλώσεις του, δεν πρόκειται για εκλογική διαδικασία αλλά για εκκλησιαστικό γεγονός.

«Αν πάμε σε μια λογική δούναι και λαβείν και παιχνιδιών κλπ τότε χάνει την ουσία της εκκλησιαστικότητας δεν έχει καμία σημασία να ασχοληθεί κανείς ή να μπει σε αυτή τη διαδικασία για αυτό το εκκλησιαστικό γεγονός το οποίο πρέπει να βγάλει και ειρήνη στις καρδιές μας και αγάπη και κατανόηση και κυρίως ενότητα για την επόμενη μέρα», ανέφερε χαρακτηριστικά λέγοντας πως ο ίδιος δεν θεωρεί τον εαυτό του ως τον πιο άξιο αλλά θεωρεί ότι μέσα από το συνοδικό σύστημα θα μπορούσαν να εργαστούν για αυτό το πνεύμα της εκκλησίας που είναι η αγάπη, η ενίσχυση, η στήριξη των ανθρώπων και η δημιουργικότητα.

Είπε ακόμη πως τα τελευταία 15 χρόνια εργάστηκε στο πλευρό του μακαριστού Χρυσοστόμου Β’ και πως τον τελευταίο χρόνο του ανέθεσε διοικητικά και οικονομικά θέματα της εκκλησίας. Ερωτηθείς σχετικά είπε πως ο Αρχιεπίσκοπος δεν τοποθετήθηκε με σαφήνεια για το ποιον θεωρεί τον καταλληλότερο για διάδοχο του και είπε απλώς πως το ζήτημα αφορά τον λαό και την εκκλησία.

«Εγώ αυτό που σκέφτομαι είναι πως μπορούμε να πάμε στην β’ φάση με καθαρή την καρδιά και τον νου, να μην υπάρξουν πικρίες και αίσθηση αδικίας, ή μια τέτοια εσωτερική κατάσταση που να μην μπορούμε με φωτισμένο το μυαλό μας με σύνεση να επιλέξουμε», είπε.

Παραδέχθηκε πως εντός της Ιεράς Συνόδου είναι θεμιτό να υπάρχουν διαφορετικές αντιλήψεις και πως αυτές για παράδειγμα χθες αφορούσαν τα χρονοδιαγράμματα για τις εκλογές. Άλλοι πιστεύουν ότι προλαβαίνουμε, άλλοι όχι, είπε χαρακτηριστικά.

Τι πρεσβεύει ο ίδιος;

Ερωτηθείς για τη σχέση κράτους-εκκλησίας, ανέφερε ότι η Εκκλησία μέσα από την παράδοση και τον τρόπο ζωής της μπορεί να καταθέσει την άποψη της και να την τεκμηριώσει.

«Να βγάλει προς τα έξω το μήνυμα που θέλει να εμπνεύσει στους ανθρώπους, στους πολιτικούς, στην κοινωνία γενικότερα. Αυτό που δεν μπορεί να κάνει, είναι να έχει αντίλογο και να επιβάλει. Άρα ως Καρπασίας, δεν θα έχω αντίλογο και δεν έχω βγάλει μέχρι σήμερα αντίλογο σε όλα τα ζητήματα», είπε.

Ερωτηθείς αν του είναι ξεκάθαρο ότι ζούμε σε κοσμικό κράτος, ανέφερε πως δεν μπορεί να διαχωρίσουμε το κράτος από την εκκλησία γιατί τα μέλη της εκκλησίας και του κράτους είναι τα ίδια και απευθυνόμαστε και εμείς προς τα μέλη όπως και το κράτος.

Ερωτηθείς για τη θέση του για την ομοφυλοφιλία και την τεκνοθεσία ζευγαριών απάντησε πως πρώτο είναι το προσωπικό ατομικό δικαίωμα κάποιου να επιλέξει τον τρόπο ζωής του.

«Σε αυτό δεν έχουμε λόγο, δεν μπορούμε να πούμε κάτι γι’ αυτό ο πράγμα. Αν όμως αύριο αυτό πάει να γίνει ιδεολογία, η οποία με ένα τρόπο Α ή Β να επιβληθεί ο ίδιος τρόπος ζωής πρέπει να είναι αποδεκτός από όλους, η εκκλησία έχει τον δικό της τρόπο ζωής που θα τον πει χωρίς να καταργεί τον άλλο τρόπο ζωής. Αυτή είναι η δική μου θέση», είπε.

Σε ότι αφορά το θέμα της σεξουαλικής αγωγής είπε ότι είναι κάτι πολύ ωραίο να μπει στα σχολεία γιατί αν αυτό το μάθημα αναδείξει την μεγαλοπρέπεια του αναπαραγωγικού συστήματος που είναι στον οργανισμό του ανθρώπου και να δώσει στα παιδιά τη σωστή προσέγγιση σε αυτό, είναι πολύ ωραίο, επισήμανε, προσθέτοντας πως αν το κράτος θέλει να μιλήσει για τα θέματα της σεξουαλικής υγείας, αυτό είναι ευθύνη της πολιτείας.

«Αν λοιπόν στην αδυναμία του ο άνθρωπος πράξει κάτι στιγμιαίο από παρορμητισμό κλπ αυτό δεν είναι από μόνο του αμαρτία», είπε χαρακτηρστικά.

Για την ομοφυλοφιλία είπε ότι άρχισε να είναι κάτι που να θεωρείται φυσικό, μετά πήγε στο ατομικό δικαίωμα και μετά σε ένα πράγμα το οποίο πρέπει να το αποδεχθούν όλοι.

«Αυτό για μένα φαντάζει λίγο επικίνδυνο. Αν λοιπόν αυτό για κάποιους είναι ένας τρόπος ζωής που τους εκφράζει, δεν μπορώ να τους το αρνηθώ εγώ», είπε.