Για την υπερβολική χρήση των κυματοθραυστών στις παράλιες περιοχές του νησιού μίλησε η Ακτομηχανικός Ξένια Λοϊζίδου εγείροντας παράλληλα σοβαρά ερωτήματα αναφορικά με τις επιπτώσεις που αυτό έχει στην διάβρωση των παραλιών της Κύπρου αλλά και των βουνών από τα οποία μεταφέρονται οι ογκόλιθοι. Οι συχνές ανθρώπινες παρεμβάσεις στις ζώνες ασφαλείας των παραλιών μας, οδηγούν όπως είπε σε κακή διαχείριση του φυσικού πόρου που διαθέτει η Κύπρος και ονομάζεται, θάλασσα.

«Οι ακτές διαβρώνονται όχι επειδή υπάρχει ανύψωση της στάθμης της θάλασσας στη Μεσόγειο. Σίγουρα υπάρχουν ακραία καιρικά φαινόμενα. Αλλά η διάβρωση που έχουμε στην Κύπρο είναι καθαρά ανθρωπογενής και οφείλεται στο ότι έχουμε επέμβει στις ζώνες προστασίας της παραλίας εδώ και πολλά χρόνια. Χτίζονται ξενοδοχεία, παλαιότερα γίνονταν λατομεύσεις παράκτιου υλικού, χτίζονται τείχη αντιστήριξης, παραλιακοί πεζόδρομοι, κυματοθραύστες. Αυτά όλα επιδεινώνουν τη διάβρωση των ακτών μας. Δεν είναι μόνο η κλιματική αλλαγή το πρόβλημα μας είναι και η κακή διαχείριση των φυσικών πόρων όπως είναι η θάλασσα», ανέφερε μιλώντας την Παρασκευή στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση.

«Η ακτή πεινά»

Εξηγώντας τις συνέπειες που ειδικά οι κυματοθραύστες έχουν για την κυπριακή ακτογραμμή, μίλησε για το coastal starvation. Εν ολίγοις η ακτή πεινά, είπε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι μπροστά στους κυματοθραύστες μαζεύεται ότι υλικό είναι να συμμαζευτεί και εν τέλει δημιουργείται μια αμμώδης παραλία στο μπροστινό τους μέρος.

«Εμείς έχουμε αυτό το κόλλημα να κατασκευάζουμε παντού κυματοθραύστες αυτό τον ψυχαναγκασμό. Εμένα είναι η δουλειά μου να κάνω σχεδιασμούς παράκτιων έργων. Τα σκληρά έργα δεν μπορούμε να τα χρησιμοποιούμε με τέτοιο τρόπο.  Οι κυματοθραύστες στα Περβόλια της Λάρνακας γίνονται επειδή έγιναν οι προηγούμενοι 4-6 οι οποίοι επιδείνωσαν τη διάβρωση που ήδη υπήρχε άρα ερχόμαστε να κάνουμε άλλους εννιά οι οποίοι θα δημιουργήσουν πρόβλημα παρακάτω. Δηλαδή τι ο στόχος μας είναι να φράξουμε την Κύπρο γύρω-γύρω με κυματοθραύστες; Να δημιουργήσουμε μια ακτογραμμή; Και με τι κόστος; Κατεβάζοντας βουνά από ασβεστόλιθους τα οποία πρέπει να προστατέψουμε γιατί αυτά τα βουνά έχουν και μια βλάστηση πάνω τους. Είναι τα φαράγγια της Ανδρολύκου, είναι η Πάχνα, η Τόχνη, οι λατομικές ζώνες οι οποίες θα έπρεπε να χρησιμοποιούμε με φειδώ γιατί είναι οι άμυνες μας στην αλλαγή του κλίματος, στην απερήμωση, όλα είναι ένας κύκλος…», εξήγησε.

Ζήτημα επάρκειας των μελετών 

Παράλληλα ανέφερε ότι τέτοιας μορφής έργα δεν λαμβάνουν πολλές φορές υπόψη την κλιματική κρίση, ενώ εγείρει σοβαρά ερωτήματα για την τεκμηρίωση των περιβαλλοντικών μελετών που αφορούν έργα όπως για παράδειγμα η επικείμενη δημιουργία 37 κυματοθραυστών στην Πόλη Χρυσοχούς.

«Ποια είναι η ισχύ μιας περιβαλλοντικής μελέτης που λέει ότι δεν θα επιβαρυνθεί το περιβάλλον αν γίνουν 37 κυματοθραύστες; Αυτή η περιοχή δεν μπορεί να μείνει ανεπηρέαστη περιβαλλοντικά αυτή η περιοχή και ότι πρέπει να κατεβάσουμε ένα βουνό. Και έρχεται εδώ το θέμα της καινοτομίας και της έρευνας. Ας πούμε ότι χρειάζονται κυματοθραύστες, αντί να χρησιμοποιούμε τους πολύτιμους ασβεστόλιθους μας θα μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε στην Κύπρο και να δώσουμε κίνητρα ώστε να χρησιμοποιούνται τα οικοδομικά μπάζα που σήμερα δεν υπάρχει αποδέκτης τους για να κατασκευάζουμε τεχνητούς ογκόλιθους», εξήγησε.

Επιπλέον ανέφερε ότι οι κυματοθραύστες δημιουργούν προβλήματα και σε ότι αφορά τη γαλάζια ανάπτυξη και δη τα θαλάσσια αθλήματα τα οποία όπως υποστήριξε θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε χρυσορυχείο για την Κύπρο και να προσέλκυαν το ενδιαφέρον μεγάλων διοργανώσεων στο μέλλον.