Από κοινοτικά συμβούλια, μέχρι στην Εθνική Φρουρά και σε γραφεία συντεχνιών καταγράφηκαν καταγγελίες σεξουαλικών παρενοχλήσεων ανωτέρων σε υφιστάμενές τους, κάτι που φανερώνει τις εκτάσεις του φαινομένου και την ανάγκη λήψης μέτρων. Τα περιστατικά σχολίασε στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση η Πρόεδρος του Ιδρύματος Προώθησης Ισότητας “Υπατία” Δρ. Άννα Πηλαβάκη.
Αναφέρθηκε σε υποθέσεις που αφορούν λειτουργούς σε κοινοτικά συμβούλια στη Λεμεσό και στη Λάρνακα. Στη μια περίπτωση στον Κοινοτάρχη επιβλήθηκε και πρόστιμο και ποινή φυλάκισης, πρόκειται για μια υπόθεση πριν 1μιση περίπου χρόνο. Σε άλλη περίπτωση που αφορά το Υπουργείο Άμυνας, ο θύτης παραδέχθηκε ενώπιον του στρατοδικείου ότι παρενοχλούσε σεξουαλικά υφιστάμενη του και ζήτησε συγγνώμη και το θύμα σταμάτησε τη διαδικασία γιατί αυτό που ζητούσε ήταν μια ηθική δικαίωση.
Άλλη μια υπόθεση που εκκρεμεί ενώπιον του Ανώτατου Δικαστηρίου, αφορά καταγγελία 54χρονης. Η τότε 43χρονη διαζευγμένη γραμματέας, μητέρα ενός παιδιού κατήγγειλε ηγετικό στέλεχος μικρής συντεχνίας για σεξουαλική παρενόχληση. Άρχισε με σημειώματα σεξουαλικού περιεχομένου, σεξουαλικά υπονοούμενα και πιέσεις για σύναψη ερωτικού δεσμού. Αφού κατήγγειλε προφορικά το περιστατικό και πέρασε από χίλια μύρια κύματα την εξανάγκασαν σε άδεια και τελικά απολύθηκε καθώς το διοικητικό συμβούλιο πίστεψε τον καταγγελλόμενο και όχι το θύμα. Στο δικαστήριο έχασε λόγω ενός βίντεο που υπήρχε και προχώρησε στο Ανώτατο.
Η Δρ. Πηλαβάκη επεσήμανε τη σημασία που έχει να πιστεύουμε το θύμα εξ αρχής και να μην το αμφισβητούμε, ενώ εξήγησε τη διαφορά μεταξύ φλερτ και σεξουαλικής παρενόχλησης τονίζοντας ότι όταν μια συμπεριφορά είναι παρενοχλητική για άλλο άτομο, τότε δεν χωρά αμφιβολία ότι είναι παρενόχληση.
Όσον αφορά τους κώδικες που υπάρχουν, σημείωσε ότι υστερούμε στο κομμάτι του τι κάνει κάποιος μετά την καταγγελία. Δίνοντας ένα παράδειγμα για τις διαδικασίες που ακολουθούνται μετά την καταγγελία και κατά τη διάρκεια διερεύνησής της, είπε ότι γίνονται προσπάθειες να απομακρυνθεί το ένα πρόσωπο από το άλλο. Πριν τον κώδικα και κάποιες φορές και μετά από αυτόν, μετακινείται το θύμα, κάτι που δείχνει τα κενά που εξακολουθούν να υπάρχουν.