Αν κάτι μας έδειξε η πανδημία είναι η «ισότητα» όλων απέναντι στο κίνδυνο, επιβεβαιώνοντας την συγγένεια της ανθρώπινης ύπαρξης που δεν επιτρέπει την καλλιέργεια διακρίσεων, αλλά κυρίως υπενθύμισε, πως δεν υπάρχει χώρος για την ύβρη της οποιασδήποτε αίσθησης ανωτερότητας», σημειώνει η η Επίτροπος Διοικήσεως και Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Μαρία Στυλιανού-Λοττίδη.Σε τοποθέτησή της για τη φετινή παγκόσμια μέρα κατά του ρατσισμού και των διακρίσεων, η κ. Λοττίδη σημειώνει ότι βρίσκει την ανθρωπότητα ένα χρόνο μετά από την έναρξη της πανδημίας του ιού Covid-19, να εξακολουθεί να είναι αντιμέτωπη με τις προκλήσεις που αυτή επέφερε στη δημόσια υγεία και την οικονομία, αλλά κυρίως στην περαιτέρω αποδυνάμωση των ήδη ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού. Όπως αναφέρει, η σημερινή μέρα δεν αναδεικνύει μόνο την εύθραυστη ισορροπία των ανθρώπων, που είναι θύματα διακρίσεων λόγω συγκεκριμένων χαρακτηριστικών τους όπως η φυλή, η καταγωγή, το φύλο, ο σεξουαλικός προσανατολισμός, η ταυτότητα φύλου, η αναπηρία, η ηλικία, οι θρησκευτικές ή άλλες πεποιθήσεις, αλλά συνάμα ανέδειξε την εύθραυστη ισορροπία της ανθρώπινης ύπαρξης.

 «Μπροστά στον αόρατο εχθρό που προκάλεσε την πανδημία η ανθρωπότητα δοκίμασε τις αντοχές και τα αντανακλαστικά της, δημιούργησε συνεργίες και ξεδίπλωσε την αλληλεγγύη της, γιατί ο κίνδυνος μας αφορούσε όλους χωρίς καμία διάκριση», προσθέτει. Μέσα από συνθήκες έκτακτης ανάγκης, τα ανθρώπινα δικαιώματα περιορίστηκαν και δοκιμάστηκαν, όπως και οι αντοχές μας, ενώ αναπόφευκτα ευδοκίμησαν φαινόμενα ανισότητας, έχθρας αλλά και καλλιέργειας μίσους μέσα από την εκδήλωση έντονου διαδικτυακού θυμού, επισημαίνει.  

Είναι, λοιπόν, αναγκαία, συνεχίζει η κα. Λοττίδη, η προστασία και ενίσχυση των υφιστάμενων δομών στήριξης, προς τα πρόσωπα που εκπίπτουν από τα στερεότυπα του «αποδεκτού» και, που πλήττονται, εξαιτίας τούτου, περισσότερο από ρατσιστικά φαινόμενα και διακρίσεις, κοινωνικό αποκλεισμό, απαξίωση, και εκμετάλλευση. «Η προώθηση των αρχών της ανεκτικότητας, της ανθρώπινης αξίας και της αξιοπρέπειας, η δημιουργία δικτύων αλληλεγγύης καθώς, η καλλιέργεια κουλτούρας σεβασμού της διαφορετικότητας και της ισότητας μεταξύ των ανθρώπων θα πρέπει να επαναπροσδιοριστεί ως ο βασικός μας στόχος», τονίζει. Γιατί, αναφέρει περαιτέρω, «αν κάτι μας έδειξε η πανδημία είναι η «ισότητα» όλων απέναντι στο κίνδυνο, επιβεβαιώνοντας την συγγένεια της ανθρώπινης ύπαρξης που δεν επιτρέπει την καλλιέργεια διακρίσεων, αλλά κυρίως υπενθύμισε, πως δεν υπάρχει χώρος για την ύβρη της οποιασδήποτε αίσθησης ανωτερότητας». 

Καταλήγοντας, η κα. Λοττίδη αναφέρει ότι όπως ενωμένη λοιπόν, στάθηκε η ανθρωπότητα απέναντι στην πανδημία, με το ίδιο σθένος οφείλει να αντιστέκεται σε κάθε φαινόμενο ρατσισμού ως ένας συνεχής και επαναλαμβανόμενος κίνδυνος.